Onze man in Zaïre Hij begon zijn loopbaan in 1959 als assistent bedrijfsleider bij Heineken Rotterdam. Daarna volgden vele jaren in landen als Italië, Singapore en Ghana. En sinds maart 1986 is Ad Kruidenier administrateur delegué, of te wel algemeen directeur van de brouwerijen in Zaïre (Bralima). 26 Een veel bereisd man. Dat kan zeker van de heer Kruidenier gezegd worden. En wie veel ge reisd heeft, kan veel verhalen. "Maar wel bij een goed glas bier", zegt hij met een glimlach. Voor die buitenlandse reizen heeft hij overigens wel wat moeten doen. Zoals bijvoor beeld het bijspijkeren van zijn talen. Als afgestudeerde TH- student (scheikunde), niet echt eenvoudig. "Maar een beetje aanleg voor talen heb ik wel", aldus Kruidenier, die nu vloeiend Italiaans, Frans, Duits en Engels spreekt. Ad Kruide- Ad Kruidenier tijdens zijn verlof in Zoeterwoude nier: "Toen ik in 1959 bij Heineken solliciteerde, wist ik dat ik naar het buitenland uit gezonden zou worden. Ik kreeg daarvoor een opleiding van twee jaar, waarbij ik zes maan den in een brouwerij in West- Duitsland, een jaar aan de uni versiteit van het Franse Nancy en drie maanden in Engeland heb doorgebracht." Na deze ge degen opleiding vertrok de heer Kruidenier naar Lagos in Nige ria, waar hij produktieleider werd. "Ik werd als het ware in het diepe gegooid", vertelt hij over die periode. "Je kreeg toen veel minder informatie over Afrika dan tegenwoordig. Je kwam in een volstrekt andere wereld terecht en dat beteken de dat je je snel moest leren aanpassen aan andere omstan digheden. Overigens ben ik van mening dat mensen, die bij een onderneming als Heineken wil len werken en als de mogelijk heid er is, er goed aan doen een tijdje in het buitenland te werken. Het verruimt je blik. Je realiseert je dan pas dat de wereld groter is dan alleen Ne derland of Europa." Afwisselend Daarna volgden drie j aren bij de Dreher-groep in Italië en een periode in Nigeria en Ghana, onderbroken door een jaar in Indonesië. Vooral in Ghana heeft de heer Kruidenier met veel genoegen gewerkt. "Inder daad een zeer afwisselende car rière", vindt hij zelf. "Vooral als je jong bent is het leuk om zo veel verschillende landen in een betrekkelijk korte periode te zien. Daar komt nog bij dat wij geen kinderen hebben en er dus geen schoolproblemen zijn. Ook hierdoor word je sneller overgeplaatst dan anders." In 1973 volgde een overplaatsing naar Singapore, waar hij als Technical Manager bij Malayan Breweries terecht kwam. "De brouwerijen daar (Tiger, An chor) waren vrij oud en moes ten gemoderniseerd worden. Bovendien was het de tijd waar in de export van Amstel en Heineken vanuit Singapore naar het Midden Oosten en Ja pan op gang werd gebracht. In die periode reisde ik ook veel naar Hong Kong, de Filipijnen, Papoea Nieuw Guinea (South Pacific Brewery), Nieuw Zee land (Leopard Brewery) en Australië. In dat laatste land be zocht ik vooral moutleveran- [Mauritskade f Van 1979 tot en met 1985 was de familie Kruidenier voor eni ge jaren terug in Nederland. Als bedrijfsleider van de Amstel brouwerij aan de Mauritskade en de Heineken brouwerij aan de Van der Helststraat, kreeg Ad Kruidenier de opdracht de sluiting van de Amstel brouwe rij te begeleiden. Later werd hij manager HTB. "Toen zich een goede mogelijkheid voordeed, besloot ik opnieuw naar het buitenland te gaan. Nu als alge meen directeur van de brouwe rij-groep Bralima in Zaïre. In Zaïre, waar we naast de bieren Primus en Mützig ook frisdran ken verkopen, kwamen we in een moeilijke tijd terecht. Die tijd is helaas nog niet voorbij. De grote inflatie in dat land maakt dat de koopkracht van de bevolking gedaald is. Boven dien kent het land een slechte infrastructuur. Daarnaast heb je in Zaïre te maken met grote werkloosheid en een laag ge schoolde bevolking. We leiden ons personeel dan ook intern op. Verder zijn er grote commu nicatieproblemen. De commu nicatie tussen de verschillende brouwerijen (de brouwerij in Bukavu ligt 2100 kilometer van die in Kinshasa) verloopt via de radio, omdat de telefoons na genoeg niet werken. Vanwege de slechte infrastructuur heb ben we voor een eigen boot transport gezorgd via de rivier De Zaïre. De bevoorrading van Bukavu loopt via Dar es Salaam in Tanzania", aldus de heer Kruidenier. "Maar ondanks de problemen blijft Zaïre een groot en boeiend land." Projecten Intussen zijn in Zaïre nieuwe projecten gestart. Zoals de bouw van een nieuwe limona- defabriek in Bukavu, die begin volgend jaar geopend zal wor den, gevolgd door het moderni seren van de brouwerij daar. Daarnaast is de brouwerij in Kinshasa opgeknapt. Ook wordt daar met hulp van Heineken een kliniek ge bouwd, waar naast Zaïrese dok toren, een Belgische arts als coördinator optreedt. Hier wor den de werknemers van de brouwerijen en hun familie medisch verzorgd. Na zijn pensionering (over en kele jaren) wil de heer Kruide nier zich permanent in Neder land gaan vestigen. Is de reislust er dan vanaf? "Nee, ik denk dat ik dan toch nog reizen ga ma ken. Maar dan rustig, in ons eigen tempo. Bovendien zullen mijn vrouw en ik oude beken den gaan opzoeken. Wat dat be treft hebben we nog wel wat te doen, gezien het aantal kerst kaarten dat we jaarlijks uit de gehele wereld krijgen toege stuurd."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1990 | | pagina 26