Herman Riool en de Bloemenmarathon Elke zomer staat hij er weer klaar voor: de Internationale (rolstoel) Bloemenmarathon. Niet om zelf mee te doen, maar om als vrijwilliger mee te helpen bij deze sport voor gehandicapten. mm WSÊÊÊÊÊ^Ê 'Ti .j&jjK 19 Herman Riool, bottelarij-medewerker in Zoeterwoude, zet zich vier weken in om jonge en oudere gehandicapten een onvergetelijke sportieve week te bezorgen. Een hobby, die hij al weer zeven jaar beoefent. "Destijds reed ik wel eens met de reclame-wagen van het Leidsch Dagblad", vertelt Her man, "en op één van die ritjes door Rijnsburg zag ik de marathon. Een ini- van alles geregeld wordt om de wed strijden zo goed mogelijk te laten ver lopen. Ook leuk zijn de contacten met de deelnemers, die wij begeleiden. Hoewel die eerlijk gezegd in de loop van het jaar wel een beetje vervagen. Maar tegen de tijd dat er weer een bloemenmarathon gehouden wordt, staat de telefoon weer roodgloeiend. Dan worden ze weer enthousiast." tiatief van de stichting Organisatie Gehandicaptensport. Het leek me leuk om daar een dag of drie van mee te maken. Later ben ik begeleider ge worden in de zogenaamde 'Bezemwa gen'." Behalve het meerijden in de volgauto, draagt Herman Riool de zorg voor het ophangen van alle span doeken en onderhoudt hij het contact met de politie voor de afzettingen van het parcours. Parcours De Internationale Bloemenmarathon kent deelnemers uit Nederland, Scan dinavië, Duitland, België en Frankrijk. De marathon dankt haar naam aan Rijnsburg, de plaats waar de oprich ters vandaan komen en waar de bloe menveiling is. "Er zijn ook veel groot handelaren in bloemen die de marathon financieel steunen", vertelt Herman hierover. De marathon is meer bekend in Limburg dan in de omgeving van Rijnsburg. "Dat komt omdat het grootste gedeelte van het parcours daar wordt afgelegd", aldus Riool. "In die omgeving staan de meeste toeschouwers. De deelnemers komen daarnaast ook in Brabant, in de Efteling, waar vorig jaar zo'n 25.000 bezoekers de wedstrijd heb ben gevolgd." Herman Riool over het vrijwilligers werk: "Het is enorm interessant, maar ook dankbaar werk. Het allerleukste vind ik dat je zelf initiatief moet ne men. Dat je ervoor moet zorgen dat Komende zomer is het parcours, dat in één week wordt afgelegd, nagenoeg gelijk aan dat van 1989. Toen werd de eerste tien kilometer in Rijnsburg af gelegd. Vervolgens ging het gezel schap naar Maastricht, waar de af stand Maastricht-Klimmen werd gereden. De dagen daarna waren de deelnemers in Valkenburg, het Belgi- Herman Riool sche Hamont en Bree, Oirschot, Kaatsheuvel en Zoeterwoude-Rijn- dijlc voor de rit naar Scheveningen. De laatste dag werd 38 kilometer afge legd van Wassenaar naar Noordwij-k aan Zee. In totaal 277 kilometer. Handschoenen De deelnemers zijn verplicht elke wedstrijd uit te rijden, willen ze niet gediskwalificeerd worden. Ook is het verboden zonder handschoenen te rij den. De jongste deelnemers zijn zes tien jaar. Er is geen maximum leeftijd. "Je kunt meedoen, zolang je je fit voelt", meent Herman. "De meeste deelnemers zijn op latere leeftijd in een rolstoel terecht gekomen. Vorig jaar heeft een meisje meegedaan, dat nog maar zes maanden in een rolstoel zat. Dat vind ik een hele prestatie, om dat het lang niet meevalt om een rol stoel goed te besturen. Laat staan dat je er dan een wedstrijd mee kunt rij den. Wij begeleiders hebben het wel eens in de vorm van een wedstrijdje geprobeerd. We gingen alle kanten op, behalve de goede. Bovendien val je met kar en al om, als je te diep achter over leunt. Dat merkte ook een NOS- man, die de bloemenmarathon vanuit een rolstoel wilde filmen." O ZONDAG 41 s p 0 R T

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1990 | | pagina 19