Niet per se in spotlicht"
Als student stond hij bekend als cabaretier/
toneelspeler. Twintig jaar later stapte horeca
adviseur Henk Schoenmaker opnieuw de
toneelwereld in.
Kraaiepootjes
Henk Schoenmaker (midden) in actie
met twee medespelers
Hij sloot zich aan bij toneelvereni
ging 'Artozona' in Oudewater. De
hernieuwde kennismaking met to
neel maakte zoveel bij hem los, dat
hij inmiddels ook een kort toneelstuk
heeft geschreven. Deze maand volgt
de première van zijn eerste twee-ak-
ter. Henk: "Onze toneelvereniging
Artozona besloot dit jaar een aantal
één-akters op te voeren. Er kon alleen
geen stuk gevonden worden dat over
eenkwam met wat wij voor ogen had
den. Daarom dacht ik: 'waarom
schrijf ik geen één-akter?' Die één-ak-
ter werd al snel een twee-akter, zodat
we toch een avondvullend pro
gramma konden brengen", verklaart
Schoenmaker de geboorte van zijn
stuk.
Intussen is de vereniging al aan de
derde versie van de twee-akter bezig.
"Tijdens het spelen verandert er ook
veel. Je herschrijft stukken tekst tot
het punt dat iedereen zegt: zo gaan
we ermee aan de slag. Op dat punt
ben je geen schrijver meer, maar ga je
zelf ook daadwerkelijk meespelen. En
dan is het de vraag: wat ziet de regis
seur in het stuk. Hoe gaat hij er mee
om. Toen ik de twee-akter schreef
ging ik al zelf de personages invullen.
Bij de uitvoering bleek de regisseur
echter een andere mening te zijn toe
gedaan. Bovendien merkte ik dat ik
het stuk te weinig 'toneelmatig' had
geschreven. Maar ik heb daar veel
van geleerd."
De twee-akter gaat over drie mannen
van in de veertig en de midlife-crisis
("Alleen is dat laatste er niet echt uit
gekomen"), die bij één van hen wat
gaan drinken en kaarten. De vrouwen
van deze drie verblijven een week
lang op een schoonheidsboerderij el
ders in het land. Deze schoonheidssa
lon heet 'De Kraaiepootjes'. "De titel
van het stuk", verklaart Schoenma
ker. "Maar ik heb het ook om twee
andere redenen zo genoemd. Kraaie
pootjes is een ouderdomsverschijnsel.
En de derde en voornaamste reden:
Smokkelaars gebruikten vroeger gro
te kraaiepoten als ze de politie van
zich af wilden schudden. In de twee-
akter worden eveneens veel kraaie
pootjes uitgestrooid (sarcastische
opmerkingen gemaakt) om ervoor te
zorgen dat anderen niet op een be
paald onderwerp terugkomen."
De twee-akter is niet bedoeld om een
soort moraal over te brengen. Henk:
"Ik zou het stuk eerder willen ken
merken als humoristisch met een be
paalde vorm van sarcasme. Een
toneelstuk moet een soort spiegel
zijn met leuke en dramatische
gebeurtenissen. De beste vorm van
humor ligt volgens mij ook heel dicht
tegen tragiek aan. Daarom vind ik
het ook zo jammer dat veel amateur
verenigingen alleen maar kluchten
spelen." Kan de toneelvereniging in
Oudewater na deze première op
nieuw een stuk van Schoenmaker
verwachten? Henk: "Misschien wel.
Maar het moet niet zo zijn dat de ver
eniging denkt: hij heeft weer een stuk
geschreven, dus moeten we dat ne
men. Het spotlicht hoeft niet per se
op mij gericht te staan. Alleen als het
naast andere stukken een goed
toneelstuk is. Dan zou ik zeggen:
'waarom niet'. Je betaalt tenslotte bij
een eigen toneelstuk geen auteurs
rechten. Bovendien is het publicitair
gezien aantrekkelijk, omdat het bij
een nieuw toneelstuk om een pre
mière gaat."
