Kip naar Zoetermeer voltooid
"Snel
contacten"
m
voor zoveel mogelijk erbij betrokken
medewerkers een bevredigende oplos
sing te zoeken. Door een goede samen
werking zijn we daarin geslaagd en
vooral door het werk van de heren Boo-
nen en Van Bergen kunnen wij tevreden
zijn over de afloop."
De cijfers
De keuze waarvoor de Friezen stonden,
was voor de meesten geen gemakkelij
ke. Voor een groot aantal bestond over
het niet willen verlaten van de geboorte
grond geen twijfel. Zij zochten in de re
gio naar een herplaatsing bij Heineken
of naar een nieuwe werkgever. De Con
cerndrankenhandel in Grouw bood
plaats aan zes Bokma-medewerkers en
twaalf anderen konden bij een nieuwe
baas buiten Heineken aan de slag. Voor
één medewerker was de sluiting aanlei
ding om een lang gekoesterd plan in da
den om te zetten. Hij startte zijn eigen
glazenwassersbedrijf.
De komst van de nieuwe produktielijnen
in Zoetermeer leverde tien extra ar-
daar echter op dat moment weinig
voor, waarop Johan ging solliciteren
in de regio. Na een eerste afwijzing
bij de drankenhandel in Grouw, be
gon de Fries voor een proefperiode
als heftruckchauffeur bij een indus
trie in verpakkingsmaterialen. Na
een maand besloot hij naar iets an
ders uit te kijken. "Het was finan
cieel een grote stap terug en dat
kwam met een gezin met drie kinde
ren hard aan. Ik moest na de proef
binnen drie maanden beslissen om
van de ROWOR-regeling gebruik te
kunnen maken. Toen er eenmaal
meer naar Zoetermeer gingen heb
ben wij besloten de gok te wagen."
Van Asperen woont nu met vrouw
en drie kinderen in Zoetermeer.
"Wij hebben hier door de samenwer
king tussen GWN en de gemeente
snel een nieuw huis gevonden. En
het is een gezellige buurt waar ieder
een nieuw is en elkaar dus veel op
zoekt." Ook binnen de GWN-muren
in Zoetermeer voelde hij zich snel
thuis. "In Leeuwarden was het een
kleinere club waar echt iedereen el
kaar kendeHier is het nog meer een
produktiebedrijf met meer machines
en dat is voor een bedieningsvakman
natuurlijk leuk." Behoefte om terug
te gaan heeft Johan van Asperen
niet. "Binnenkort ga ik voor het eerst
sinds december vorig jaar weer eens
naar het 'hoge Noorden'.
Het is zowel mijn vrouw als mij hier
honderd procent meegevallen en we
missen Friesland niet echt."
beidsplaatsen op. Vijf Friese gezinnen
hebben uiteindelijk de stap naar Zoeter
meer gemaakt. Ook anderen vonden
een nieuwe baan binnen Heineken.
Twee medewerkers weken uit naar de
brouwerij in Den Bosch en een derde
verhuisde naar het Regionaal Service
Centrum in Apeldoorn. Eén medewer
ker werd in de Heineken Invaliditeits
Regeling (HIR) opgenomen. Voor de
laatste acht medewerkers is helaas geen
passend ander werk gevonden. Zij zijn
onder de condities van de ROWOR-re
geling afgevloeid.
Stap voor stap
De verschillende produktielijnen en pro-
dukten zijn in de laatste anderhalf jaar
stap voor stap overgebracht van Leeu
warden naar Zoetermeer. In het voor
jaar van 1987 is begonnen de hele advo
caatbereiding over te brengen. Vervol
gens zijn er onderdelen van lijn 1 uit
Leeuwarden toegevoegd aan de be
staande produktielijnen in Zoetermeer.
Hierdoor werd het mogelijk om de liter
fles Oude Bokma en de daarvan afwij
kende inhoudsmaten te gaan maken. Als
laatste werden in januari 1988 de likeur-
lijnen en de zogenaamde miniaturenlijn,
voor de flesjes die bijvoorbeeld in het
vliegtuig te krijgen zijn, naar Zoeter
meer gehaald. De vul- en verpakkingslij-
nen in Zoetermeer doen nu denken aan
een groot station met een hoofd-spoor-
baan met wissels en rangeerterreinen.
Door gebruik te maken van lijnen die pa
rallel lopen aan de hoofd-ader kan snel
van produkt en verpakking worden ge
wisseld, waardoor de lijnen veel efficiën
ter gebruikt kunnen worden.
Een verhaal apart is dat van Sicco
Hempenius. Dertien jaar lang heeft
hij met heel veel plezier in Leeuwar
den gewerkt. De eerste tien jaar
werkte hij in de produktie, de laatste
drie jaar beheerde hij 's morgens de
kantine en in de middaguren assis
teerde hij op het laboratorium. Na
het bericht over de sluiting begon hij
direct met solliciteren. "Door ge
woon bij verschillende bedrijven
binnen te lopen en te gaan vragen",
vertelt hij. Het eigen initiatief mocht
echter niet baten. Zelfs de zestig sol
licitatiebrieven die hij in de zes
maanden erna verstuurde, leverden
niets op. "Ik werd vaak te oud gevon
den of had de gevraagde diploma's
niet."
Met zijn vrouw heeft hij daarna be
sloten naar Zoetermeer te verhui
zen. "En daar hebben we nog geen
spijt van gehad. In de nieuwbouw
wijk waar we wonen is het makkelijk
om contacten te leggen. De mensen
zoeken elkaar vanzelf op en via de
kinderen leer je ook snel anderen
kennen." De nieuwe start bij de
GWN is volgens Sicco goed verlo
pen. Hij had gehoopt op werk in de
kantine, daar was echter geen plaats
en daarom vervult hij weer zijn oude
functie van bedieningsvakman. De
Fries was overigens snel bij de Zoe-
termeerse GWN-gemeenschap be
kend. Hij werkte er slechts één dag
en diende direct al acht ideeën in
voor de ideeënbus. "In Leeuwarden
was dat ook een soort hobby van me
en hier lagen ze voor het oprapen. Je
moet er natuurlijk wel oog voor heb
ben." Hij mist de Friese tradities wel.
"Ik heb twintig jaar lang gekaatst en
veel prijzen gewonnen. Hier is geen
kaatsvereniging in de buurt en er zijn
te weinig mensen die de sport ken
nen en er enthousiast overzijn. Maar
ik ben weer begonnen met de trai
ning voor de Elfstedentocht op de
fiets. Ik ga'm nu voor de achtste keer
rijden", zegt hij met enige trots.
11