I
VOORMALIG EXPATRIATE H. OTTER:
Elke maand staan in de rubriek 'Kroniek' van Vers van 't
Vat de namen van Heineken-medewerkers die naar het
buitenland worden uitgezonden. 'Expatriates' worden ze
genoemd. Zij gaan voor een korte of lange periode werken
in verschillende landen in de wereld; van Noorwegen tot en
met Zambia en van Amerika tot en met Australië. Landen
met een verschillend leefklimaat, een andere taal en cul
tuur. Er moet dan ook heel wat geregeld en besproken wor
den, voordat een expatriate met zijn gezin verhuizen kan.
De heren Otter (voormalig expatriate, rechts op de foto) en Kolpa (personeelsfunctio
naris Personeelsdienst Internationaal)
Het regelen van internationale ver
huizingen gebeurt in nauw overleg
met de afdeling Personeelsdienst Inter
nationaal (PDI) in Zoeterwoude. Deze
dienst begeleidt en adviseert de expatria
tes bij de overplaatsing naar het buiten
land. De heer H.R.M. Kolpa, perso
neelsfunctionaris voor de uitzendingen
naar Europa en Azië, hierover: "Onze
afdeling zorgt ervoor dat een uitgezon
dene op een bepaalde, gewenste, datum
in het land van bestemming aanwezig is.
Wij maken daarop zo spoedig mogelijk
een afspraak met de expatriate, geven
hem voorlichting over het land van be
stemming, uitzendvoorwaarden en sala
ris, zorgen voor de aanvraag van reisdo
cumenten, voor een werk- en verblijfs
vergunning en regelen de medische keu
ringen van de expatriate en zijn gezin.
Daarnaast maken wij afspraken met spe
cialisten zoals bijvoorbeeld een belas
tingadviseur of iemand van de afdeling
Transport en Declaraties. Deze afdeling
zorgt voor de verhuizing van de goede
ren naar het land van bestemming."
Verschillende verpakkingen
Als de mensen bij de afdeling Transport
en Declaraties komen, zijn ze meestal
al door PDI ingelicht over het gebied
waar ze heengaan. "Wij bespreken met
de expatriate en zijn gezin wat er alle
maal verhuisd moet worden", vertelt
de heer G.H. Lupgens, chef Bulkver-
voer, verhuizingen en luchtvracht in
Zoeterwoude. Samen met mevrouw
H.I. Hellendoorn, medewerker van
deze afdeling, licht hij de mensen in over
de verschillende verpakkingsmogelijk
heden en de te betalen invoerrechten in
bepaalde landen. Lupgens: "Ook vertel
len we hoe lang het duurt voordat de ei
gen spullen bij het huis zullen arriveren.
Dat laatste is heel belangrijk, vooral als
er kleine kinderen meereizen. Verder
vragen we de expatriates welke spullen
ze achter willen laten en voor hoelang.
Deze goederen slaan wij dan voor hen
op."
De verhuizing wordt volledig geregeld.
Van het verpakken van de spullen tot en
met het plaatsen van de goederen in het
nieuwe huis. De heer Lupgens: "En dat
is ook logisch, want iemand wordt uitge
zonden om te werken, niet om zich zor
gen te maken over het wel of niet arrive
ren van zijn spullen. Dat is onze verant
woordelijkheid. Nu heeft Heineken het
voordeel dat in de meeste landen waar
expatriates naar worden uitgezonden,
een brouwerij staat. Deze heeft de no
dige specialisten die ons kunnen infor
meren over bepaalde voorwaarden en
regels van het land. Dat maakt het ver
huizen een stuk gemakkelijker."
Niettemin gaat er toch nog wel eens wat
fout. Onderweg kunnen dingen breken
of spullen worden ontvreemd. Daar
worden verzekeringen voor afgesloten.
"Maar de expatriate zelf kan ons soms
ook verrassen", vervolgt de heer Lup
gens. Zo heeft iemand eens een sabel tij
dens zijn terugkeer uit het buitenland
meegenomen. Volgens de Nederlandse
douane is dat een verboden wapen. De
sabel werd in beslag genomen."
14