Hard werken, maar toch gezellig
VAN DER
Een uitspraak van de heer J. van der Werf, die na 39 jaar
afscheid neemt van Heineken. Een uitspraak waarmee hij
niet alleen het bedrijf typeert, maar ook iets van zichzelf laat
zien. De heer Van der Werf praat met veel enthousiasme
over zijn werk, zijn medewerkers en collega's, maar vooral
ook met liefde over 'zijn' Heineken-tijd. Ter gelegenheid
van zijn vertrek een weergave van een gesprek, waarin
enkele hoogtepunten uit zijn loopbaan aan de orde komen.
als de rest van de onderneming een andere
mening is toegedaan. Wat dit laatste betreft
denk ik aan de beslissing om in Nederland
over te gaan op het groene, toen voor export
gebruikte etiket!!"
Fusie met Amstel
In 1968 speelde de fusie met Amstel, waar de
heer Van der Werf sterk bij betrokken was.
Hij vertelt daarover: "De fusie met Amstel
is opnieuw een voorbeeld van een snelle en
toch goed gefundeerde beslissing. Deze,
voor onze positie in Nederland beslissende
transactie, voltrok zich binnen één week! Ik
werd als Heineken-man geparachuteerd in
de toenmalige Amsteldirectie en ik ben er
nog steeds kinderlijk trots op dat de heer
R. Van Marwijk Kooydie in onze Raad van
Bestuur werd opgenomen na de fusie, mij na
drie maanden complimenteerde met de goe
de sfeer waarin aan de Mauritskade alles ver
liep. Toch moest ik minder prettige beslissin
gen nemen: de commerciële organisaties wa
ren nauwelijks in elkaar te vlechten, want ze
waren altijd eikaars aartsvijanden geweest.
Met onmiddellijke ingang hebben twaalf
verkoopleiders van Heineken de dienst ver
laten. Ze konden de omschakeling eenvou
digweg niet aan. Een jaar nadat die beslissing
genomen is, heb ik alle twaalf uitgenodigd
voor een lunch. En. hoe moeilijk deze men
sen het er ook mee gehad hebben, het ty
peert ze als echte Heineken-mensen dat ze
allemaal kwamen."
"O, zeker, we kregen bij Amstel te maken
met een totaal andere cultuur. Amstel was
zeer formeel, hiërarchisch ingesteld, terwijl
het bij Heineken zo was dat we dwars door
de hiërarchie heen gingen. Voor heel veel
Amstel-mensen was onze werkwijze een be
levenis, al kon niet iedereen eraan wennen.
Toekomst van Heineken
"Ik ben zeker geen geboren optimist, maar
er is nog zoveel te doen. Er liggen nog zoveel
kansen, en dat meen ik oprecht. De bier
markt is wellicht in sommige landen verza
digd, maar de wereld is groot.
Van harte hoop ik, dat mijn opvolger de heer
A. Oostra, met veel succes projecten, die mij
niet of nog niet lukten, zal kunnen realise
ren. Ik wil graag van deze gelegenheid ge
bruik maken om te waarschuwen tegen de
volstrekt onnodige 'mentale' afstand tussen
de Nederlandse organisatie en 'Amster
dam'. De moedermaatschappij zit nu een
maal ook in Nederland en deze gebonden
heid en verbondenheid moet men in een
voordeel omzetten."
Zijn eigen toekomst?
Voorlopig blijf ik bezig met Heineken: sa
men met anderen, ga ik een poging doen de
geschiedenis van Heineken van 1949 (t/m
1948 werd het al op schrift gesteld) tot nu vast
te leggen. Binnen de mogelijkheden van de
regels zal ik veel jagen. Ik ga bovendien Ne
derlands studeren. Kortom, ik wil wat span
ning er in houden.
1 k zal met grote belangstelling het wel en wee
van ons bedrijf volgen. En ik wil meer tijd
aan mijn vrouw en kinderen besteden, want
dat schoot er voorheen wel eens bij in.
Bezeten van m'n werk, zo heb ik mezelf
altijd getypeerd. Ik kwam als het ware thuis
uit Singapore en durfde alweer op m'n horlo
ge te kijken voor de volgende afspraak! Van
daar die belofte aan mijn gezin."
Markante periode
"Het zijn voor mij werkelijk 39 ongelooflijke
jaren geweest", zegt de heer Van der Werf
met vuur. "Vanaf de eerste dag op de afde
ling Buitenland, tot op de dag van vandaag
heb ik me thuis gevoeld bij Heineken. En dat
gevoel heeft echt niet alleen te maken met de
carrière die ik binnen Heineken gemaakt
heb. Ik heb in mijn Heineken-periode het
bedrijf zien internationaliseren; iets waar
ik op de afdeling Buitenland, en later bij
Heineken Internationaal, hard aan heb mo
gen meewerken."
De heer Van der Werf kwam, na als officier
van het Nederlandse leger in Indonesië te
zijn geweest, op 19 april 1949 bij Heineken.
Hij vertelt over de beginperiode: "Ik heb
veel steun ondervonden van mijn toenmali
ge chef, de heer Van Nigtevecht. Een man
met veel kennis op fiscaal terrein en met een
fabelachtig algemeen financieel-economisch
inzicht. Een 'natuurtalent', en een man die
het vermogen bezat zijn kennis over te dra
gen. Ik ben hem heel veel verschuldigd."
Snel beslissen
De heer Van der Werf is tot oktober 1965 bij
de afdeling buitenland gebleven.
Van der Werf: "Ik heb hele fijne herinnerin
gen aan mijn Buitenland periode. Een beslis
sing tot overname werd weloverwogen maar
zonder getraineer genomen. Wat dat snelle
beslissen betreft, wil ik toch iets kwijt. Er
wordt door sommige Heineken medewer
kers wel eens wat vreemd tegen de status
'familiebedrijf aangekeken. Ook zeer bij
Heineken betrokken medewerkers vragen
zich wel eens af of zo'n structuur in deze tijd
nog wel past. Ik durf, op grond van eigen
waarneming, te stellen dat de status van
familiebedrijf een 'zegen' voor Heineken is
geweest. In de late zestiger- begin zeventiger
jaren heerste er een euforie bij vele Neder
landse bedrijven: de economische vooruit
gang leek niet te stuiten, de bomen groeiden
tot in de hemel en overnames van branche
vreemde bedrijven waren aan de orde van de
dag. Diversificatie was het meest gebruikte
woord. De soms nare gevolgen zijn nog jaren
later te merken.
De heer Heineken heeft ons bedrijf daar
voor behoed en hij heeft ervoor gezorgd dat
overnames pasten in het stramien van onze
onderneming. Op cruciale momenten heeft
onze voorzitter van de Raad van Bestuur
beslissingen genomen van ver strekkende
betekenis. Dat vraagt niet alleen kennis en
inzicht in je bedrijf, maar ook 'guts', vooral
