Heineken tapt uit diverse vaatjes Donderdag 11 juni kreeg bij de firma Comet directeur pro- duktieir. B. A. Horstman een speciaal biervat overhandigd. Speciaal, omdat dit bij de in Mechelen gevestigde firma Co- met vervaardigde exemplaar, het 1-miljoenste 50-litervat was dat door het Heineken concern is gekocht. Een aardige bijzonderheid is dat dit vat qua vorm en materiaalkeuze nog vrijwel hetzelfde is als de vaten die Heineken twintig jaar ge leden op de markt introduceerde. Huidige fïistbiersysteem al twintig jaar in gebruik Vroeger, en dan praten we over de perio de tot het begin van de jaren vijftig, had den de brouwerijen houten vaten in ge bruik. Dat waren niet alleen de bierva ten, maar bijvoorbeeld ook de vaten waarin het bier van de ene naar de ande re bestemming werd vervoerd en de hou ten lagervaten, de voorlopers van onze moderne roestvrijstalen 'Apollo's'. Het maken van die vaten, het kuipen, was een vak dat indertijd in hoog aanzien stond. Dit werd uitgeoefend in de kui- perswerkplaatsen op de brouwerijvesti gingen. Met het voortschrijden van de techniek, stierf het kuipersambacht lang zamerhand uit. Nieuwe ontwikkelingen maakten het mogelijk dat een nieuw ty pe vat z'n intrede deed in de brouwerij wereld: het roestvrijstalen vat. Aanslaan Was het materiaal anders dan voorheen, het model was die eerste jaren nog pre cies hetzelfde. "De houten tonnen wer den nagemaakt in metaal" vertelt de heer H.C. Doelman, verpakkings tech nologisch specialist bij HTB. "De hou ten vaten waren te bewerkelijk", geeft hij als verklaring voor de overgang naar metalen vaten. "De metalen vaten (van aluminium en roestvrijstaal) hoefden niet meer gepekt te worden zoals dat bij de houten tonnen nodig was, ze hebben een langere levensduur (terwijl reparatie veel minder vaak nodig is), en de reini ging ervan ging veel beter dan bij hun houten voorgangers." In die eerste jaren hadden de metalen va ten in plaats van de nu bekende tapstang nog steeds een zogenoemde steekstang. Een losse stang, die door de kastelein in het vat moest worden gestoken. Vandaar de term 'een nieuw fust aanslaan'. Deed hij dit niet op de juiste wijze, dan was een fontein van uit het vat spuitend bier het gevolg. Het verhaal wil dan ook dat men aan het aantal vlekken op het plafond Het 50-liter vat is wereldwijd hèt standaardvat voor Heineken. Daarnaast komen in diverse landen andere inhoudsmaten voor, zoals het 10 gallon (ca. 45-liter)-vat bij Murphy Brewery in Ierland en het 60-liter vat bij El Aguila in Spanje. Ook in Nederland worden op de brouwerijvestigingen vaten afgevuld met andere inhouds maten dan 50 liter. 10 liter: huistapvaatjes met rubber kraagranden, behorend bij de Heineken Thuis tap. 10 liter:'studentenvaatjes' genoemd, stammend uit de tijd dat de Amstel brouwerij een contract had met studentenverenigingen exclusief aan hen 10-liter vaten te leve ren. 20 liter: bestemd voor export naar Zwitserlandwaar wettelijk is vastgelegd dat werknemers in de horeca niet meer mogen tillen dan 25 kilo. 30 liter: een populaire maat in o. a. Griekenland, Italië en Frankrijk en Nederland. Tot voor kort in Neder land alleen gebruikt voor het afvullen van Amstel bier en 'speciale' bieren als Van Vollenhoven's Stout. Sinds de introdiictie van de tap koelkast (zie pagina 20) ook voor Heineken. 58 liter: eigenlijk een '15,5 gallon'-fust, bestemd voor de Ameri kaanse markt. Stamt uit de tijd dat begonnen werd met export van bier op fust naar de VS. Tegenwoordig wordt ook de 'vijftiger' naar de VS. verscheept. Omstreeks 1950 werden de eer ste roestvrijstalen fusten in ge bruik genomen. Deze hadden nog geen ingebouwde tap stang. Op de foto de tapbak in de tapkelder van de Rotterdam se brouwerij. Onderbaas A. van Gulik (die ons de foto toe zond) keurt rechts de kwaliteit van het getapte bier. Voorts op de foto de tappers E. Bremeren K. van Offeren, terwijl de heren J. Schuldeman en J. Vlasblom de fusten bijzetten. 3

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1987 | | pagina 3