S J. Jansen:
Voor sommige lezers van Vers van
't Vat is de heer S.J. Jansen geen
onbekende. In 1974 was hij
namelijk de hoofdpersoon in een arti
kel over zijn sport: worstelen. Toenter
tijd was Simon Jansen portier in de Van
der Helststraat te Amsterdam, tegen
woordig is hij werkzaam bij de bewa
king van de Gedistilleerd en Wijnvesti
ging in Zoetermeer. Als hóófdbewaker
wel te verstaan. Want nadat hij in de
zeventiger jaren zijn vakdiploma had
behaald kon hij naar die functie sollici
teren toen voor de nieuwe GWN-vesti-
ging bewakers werden gevraagd. "Ik
ben daar op 1 september 1978 begon
nen," herinnert hij zich. "Het was een
echte pionierstijd, ik was een van de
eersten die daar werkte." Het was dan
ook pas twee maanden daarvoor dat
het hoogste punt van de staalconstruc
tie voor de alcoholbranderij was
bereikt. Een bewakingsloge was er nog
niet: tot begin december huisden de
bewakers in een zogenoemde portoca-
bin.
Muzikaal talent
De verhuizing met het hele gezin naar
Zoetermeer luidde een nieuw tijdperk
in. De afstand naar de Amsterdamse
worstelclub Hercules werd toch wat
groot, zodat deze hobby tot het verle
den ging behoren. Sinds enige tijd
heeft Simon Jansen wel weer de draad
van een andere liefhebberij opgepakt,
door lid te worden van de Zoeter-
meerse fanfare 'Harpe Davids'. "Die
marsoptredens op straat hoeven van
mij niet zo" geeft hij toe. Hij geeft
meer de voorkeur aan de concerten
voor bijvoorbeeld bejaarden. Voor
Jansen, die zijn professionele carrière
ooit begon als beroepsmusicus, vormt
het saxofoonspelen een prettige ont
spanning. "Als ik nog eens overge
plaatst zou worden naar Den Bosch,
meld ik me aan als lid van de Heineken
Fanfare."
Kwestie van aanleg
"We hebben een hechte ploeg" vertelt
Simon Jansen over de bewakingsafde
ling van Zoetermeer. "Het is hier fijn
werken. Doordat we hier al zo lang zit
ten en doordat het een kleine vestiging
is, ken je iedereen. Dat is een voor
deel." Vergeleken met de andere vesti
gingen ziet hij duidelijke verschillen.
"De accenten liggen hier anders: over
dag heb je meer een representatieve
functie. Representativiteit en integri
teit zijn voor een bewaker een eerste
vereiste. Je moet goed verzorgd zijn,
de mensen netjes te woord staan, want
je bent als het ware het visitekaartje
van het bedrijf. De eerste indruk die
men opdoet is van groot belang. Daar
naast heb je een zekere vertrouwens
functie. Je moet kunnen horen, zien en
zwijgen. En in de gaten houden dat het
bedrijf efficiënt en produktief moet
kunnen zijn. Dus weten dat je niet
altijd alles helemaal volgens de regels
kunt doen. Dat houdt in dat je voor
bewaking geschikt moet zijn. Som
mige mensen kunnen het niet leren,
het moet in je zitten."
Beschermd beroep
Niet iedereen kan zich overigens
zomaar bewaker, of zoals het officieel
heet 'beveiligingsbeambte', noemen.
Wettelijk is vastgelegd welke opleidin
gen iemand gevolgd dient te hebben
voordat de vereiste legitimatie wordt
verstrekt. "Dat dateert van voor de
tweede Wereldoorlog", legt Jansen uit,
"om te voorkomen dat mensen zonder
reden een uniform aantrekken. Geluk
kig is het imago van de beveiligingsbe
ambte, bewaker of -zoals het nog
steeds ten onrechte wordt genoemd-