begint pas als de militaire voertuigen aankomen rijden. Niet dat het dan ineens zo snel gaat. Want deze reservis ten, die kort hiervoor nog lekker thuis zaten, zien ook wel dat de verwondin gen niet écht zijn. Goed anderhalf uur later zijn de laatste slachtoffers afgehaald van de plaats waar ze het ongeluk hadden gekregen en is ieder een op weg naar noodhospitalen. De brandweerkorpsen houden nog een evaluatie in de Hooiberg, waar direc teur A. Oostra ook wordt bedankt door brigadegeneraal M.G. Woerlee voor het ter beschikking stellen van het terrein. De oefening is afgelopen. De Wit (links) en Schravezande in hun Bij ons bedrijf werken ook mensen die aangesloten zijn bij de Landelijke Opleiding tot Uitbeelding van Slachtoffers, ofwel Lotus. Twee van hen, de portiers Simon de Wit en Willem Schravezande, hadden ook een rol als slachtoffer bij de rampenoefening. Net waren ze bezig aan een pijpleiding, of er volgt een explosie. Simon ligt geveld door een gebroken onderbeen op de loopbrug. Ook zijn handen zijn zwaar verbrand, toen hij collega Wil lem wilde wegtrekken van de vrijkomende hete stoom. Ongelukkig genoeg is deze door het wegtrekken ten val gekomen en verkeert nu in diepe bewusteloosheid. De Wit: "Dit is door het K.M.C. verzonnen. Wat wij doen is dan de situatie ter plaatse bekijken om de verwondingen zo echt mogelijk te kunnen schminken. Wijnsteenzuur en verbrande lijm bijvoor beeld leveren een prachtige brandwond op." Sinds ruim een jaar volgt het tweetal de twee jaar durende Lotus-opleiding. Dat betekent dat zij vaak aanwezig zijn bij de Heineken E.H.B.O.-oefeningen en kringoefeningen in de regio. Ieder met hun eigen specialiteit: Simon de open botbreuken en brandwonden, Willem bewusteloosheid. "Je leert op de opleiding ook hoe je je moet gedragen als slachtoffer," vertelt De Wit. "Daardoor kun je het heel echt naspelen. Het is zelfs zo erg dat je, als je heel goed je rol inbeeldt, zelf de pijn gaat voelen. Er bestaat ook het risico dat mensen die een shock, ademhalingsmoeilijkheden of bewusteloosheid moeten uit beelden, dat echt krijgen. Daarom is er altijd een arts of oefeningleider die de slachtoffers goed in de gaten houdt." En over deze oefening: "Deze was tè groot, duurde te lang. Dan houd je het niet vol in je rol te blijven."Toch waren de Wit en zijn collega Schravezande de laatsten die uit hun penibele situatie werden verlost. De oplossing daarvoor was ook niet zo eenvoudig, want de loopbrug waarop zij lagen was maar één slachtoffer breed. "Het is niet eng. Je moet natuurlijk wel afwachten wat ze met je doen, maar daar ben je zelf bijZou het werkelijk te gek worden, dan houd je er mee op. Tenslotte hebben we ons er vrijwillig voor aangemeld." Even slik ken moest hij alleen op het moment dat de brancard door een opening in de loopbrug naar beneden ging. Maar ook dat was snel voorbijEn al gauw waren beide portiers weer blakend van gezondheid bij de balie te zien. 21

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1985 | | pagina 21