begint pas als de militaire voertuigen
aankomen rijden. Niet dat het dan
ineens zo snel gaat. Want deze reservis
ten, die kort hiervoor nog lekker thuis
zaten, zien ook wel dat de verwondin
gen niet écht zijn. Goed anderhalf
uur later zijn de laatste slachtoffers
afgehaald van de plaats waar ze het
ongeluk hadden gekregen en is ieder
een op weg naar noodhospitalen. De
brandweerkorpsen houden nog een
evaluatie in de Hooiberg, waar direc
teur A. Oostra ook wordt bedankt
door brigadegeneraal M.G. Woerlee
voor het ter beschikking stellen van het
terrein. De oefening is afgelopen.
De Wit (links) en Schravezande in hun
Bij ons bedrijf werken ook mensen die aangesloten zijn bij de Landelijke
Opleiding tot Uitbeelding van Slachtoffers, ofwel Lotus. Twee van hen, de
portiers Simon de Wit en Willem Schravezande, hadden ook een rol als
slachtoffer bij de rampenoefening. Net waren ze bezig aan een pijpleiding,
of er volgt een explosie. Simon ligt geveld door een gebroken onderbeen
op de loopbrug. Ook zijn handen zijn zwaar verbrand, toen hij collega Wil
lem wilde wegtrekken van de vrijkomende hete stoom. Ongelukkig
genoeg is deze door het wegtrekken ten val gekomen en verkeert nu in
diepe bewusteloosheid. De Wit: "Dit is door het K.M.C. verzonnen. Wat
wij doen is dan de situatie ter plaatse bekijken om de verwondingen zo echt
mogelijk te kunnen schminken. Wijnsteenzuur en verbrande lijm bijvoor
beeld leveren een prachtige brandwond op." Sinds ruim een jaar volgt het
tweetal de twee jaar durende Lotus-opleiding. Dat betekent dat zij vaak
aanwezig zijn bij de Heineken E.H.B.O.-oefeningen en kringoefeningen
in de regio. Ieder met hun eigen specialiteit: Simon de open botbreuken
en brandwonden, Willem bewusteloosheid. "Je leert op de opleiding ook
hoe je je moet gedragen als slachtoffer," vertelt De Wit. "Daardoor kun
je het heel echt naspelen. Het is zelfs zo erg dat je, als je heel goed je rol
inbeeldt, zelf de pijn gaat voelen. Er bestaat ook het risico dat mensen die
een shock, ademhalingsmoeilijkheden of bewusteloosheid moeten uit
beelden, dat echt krijgen. Daarom is er altijd een arts of oefeningleider die
de slachtoffers goed in de gaten houdt." En over deze oefening: "Deze was
tè groot, duurde te lang. Dan houd je het niet vol in je rol te blijven."Toch
waren de Wit en zijn collega Schravezande de laatsten die uit hun penibele
situatie werden verlost. De oplossing daarvoor was ook niet zo eenvoudig,
want de loopbrug waarop zij lagen was maar één slachtoffer breed.
"Het is niet eng. Je moet natuurlijk wel afwachten wat ze met je doen,
maar daar ben je zelf bijZou het werkelijk te gek worden, dan houd je er
mee op. Tenslotte hebben we ons er vrijwillig voor aangemeld." Even slik
ken moest hij alleen op het moment dat de brancard door een opening in
de loopbrug naar beneden ging. Maar ook dat was snel voorbijEn al gauw
waren beide portiers weer blakend van gezondheid bij de balie te zien.
21