Humeur
De ontvangst bij de volgende klant is
veelbelovend. De eigenaar van een
kleine supermarkt reageert meteen
met een kwinkslag als Jeannette hem
herinnert aan een eerdere ontmoeting.
"Ja, dat weet ik nog" zegt hij:
.mooie vrouwen vergeet ik immers
nooit." Meer aardigheden heeft de
man in kwestie echter niet in huis;
integendeel zelfs want na die ene
aardige opmerking vervalt hij in een
zuurpruimerij van het zuiverste water.
Met nurkse antwoorden op beleefd
gestelde vragen. De goedkeurende
blik van Jeannette in het winkelschap,
waar de blikjes en flesjes Heineken
keurig op ooghoogte staan uitgestald
kan daar niets aan veranderen. Hele
maal niet wanneer Jeannette een 50 cl
fles uit het schap pakt en constateert
dat de datum vermeld onder 'tenminste
houdbaar tot' net is overschreden. De
man bromt iets over z'n leverancier en
stamelt nog een onduidelijk antwoord
als Jeannette hem zegt dat ze die
leverancier hierover gaat rapporteren.
Zaken doen onder die omstandighe
den gaat uiterst moeizaam. Voorzichtig
probeert Jeannette de man warm te
laten lopen voor een experiment in zij n
winkel met Amstel in mono-verpak
king, maar daar wil hij niets van weten
En om aan te geven dat voor hem het
bezoek lang genoeg heeft geduurd,
loopt hij plotsklaps - het gesprek is dan
nog gaande - naar zijn groente-afde
ling. Een duidelijk voorbeeld van
iemand die met het verkeerde been uit
bed is gestapt, zoals ook al bleek toen
zijn vrouw hem even eerder vroeg de
deur open te houden voor een klant
met een kinderwagen. Dat gebeurde
met een houding die zich uitstekend
leent om al je klanten naar de concur
rentie te jagen, ook al is die tweemaal
zo duur. Niettemin ziet Jeannette kans
haar goede humeur en vriendelijkheid
te bewaren. En we vertrekken dan ook
niet eerder dan nadat Jeannette in
's mans winkeltje nog een fraai recla
mebord aan de tl-buis heeft gehangen
met daarop meer dan levensgrote
glazen Heineken bier en de tekst: 'Niks
vergeten?'. Voor de winkelier in elk
geval iets om eens goed over na te
denken.
Omgaan met mensen
Weer in de auto komt het gesprek
vanzelf op mensen en hun nukken en
grillen. Maar juist het omgaan met
mensen is wat Jeannette het meest
aanspreekt in haar werk. "En dan
merk je vaak dat bijvoorbeeld het weer
een sterke invloed heeft op het gedrag
van mensen. Bij slecht weer loop je
automatisch veel mensen met lange
gezichten tegen het lijf." En de uitda
ging voor Jeannette is om ook onder
die wat moeilijkere omstandigheden
een goed en zakelijk gesprek op te
zetten. De boze bui van de winkel-eige
naar kan die dag overigens onmogelijk
aan het weer te wijten zijn, want het
was uitgerekend deze dag vroeg in april
dat de lente zich voor de eerste maal
manifesteerde.
Dat wordt nog eens duidelijk bij het
binnenrijden van het schilderachtige
dorpje JÏattem, waar het iele zonlicht
de Kerkstraat een gezellig aanzien
geeft. In diezelfde Kerkstraat staat de
deur van slijterij La Hotte uitnodigend
open, en wie naar binnen kijkt ziet
meteen de Heineken thuistap staan.
Dat past geheel in het kader van het
bezoek van Jeannette want voor die
thuistap - Jeannette: "Dat is echt een
klasse produkt!" - moet door slijter
Van Elburg nog een bruikleen-contract
getekend worden. De heer Van Elburg
blijkt echter drukdoende te zijn met
het opzetten van een importbedrijf
voor wijn, en verblijft om die reden
elders. Maar geen nood, mevrouw Van
Elburg kan de zaken uitstekend
waarnemen en is ook van alles op de
hoogte. Vermeldenswaardig is verder
dat zij haast nog enthousiaster over die
thuistap is dan Jeannette, die haar dan
ook nog weinig meer te vertellen heeft
Het contract wordt getekend, een
stapel folders over de thuistap wordt
afgegeven en om de consumenten op
het bestaan van die tap te attenderen
wordt er nog een sticker op het raam
geplakt. Bij dat laatste karweitje blijkt
weer hoe doortastend een vertegen
woordiger te werk moet gaan. Het is
immers een kleine moeite om die
sticker af te geven, maar dat gebeurt
niet. Om er van verzekerd te zijn dat
het zelfklevende stukje vinyl een
opvallende plaats krijgt, zorgt Jean
nette er voor dat ze zelf kan bepalen
waar ze die sticker aanbrengt. En
zonder drammerigheid weet ze het zó
te spelen dat haar gesprekspartner
daar ook geen enkele moeite mee
heeft. Zowel tijdens de opleiding als
bij vervolgcursussen wordt gewerkt
aan die 'technieken'.
Lerares
De autorit van Hattem naar Meppel,
waar een klacht van een consument
behandeld moet worden, en de lunch
aan de stamtafel in herberg De Halve
Stuiver in Meppel bieden gelegenheid
om enkele persoonlijke gegevens van
Jeannette te boekstaven.
Ze is geboren en getogen in de kop van
Overijssel en altijd verankerd gebleven
in het noordoostelijke deel van ons
land. In Groningen volgde ze een
studie voor lerares textiele werkvor
men, maar in die richting kon ze geen
emplooi vinden. Vervolgens ging ze
aan de slag als secretaresse, waaraan
een einde kwam toen ze met haar man
naar Emmen verhuisde. Daar vond ze
pas echt haar draai in een commerciële
functie -"Ik kom nu eenmaal uit een
zakengezin, wij hadden thuis een
kledingzaak." - bij een handel in
bouwmaterialen. Sanitair, tegels,
keukens en open haarden vormden de
handelswaar in de showroom waar vee)
aannemers en een enkele keer ook
particulieren hun inkopen kwamen
doen. Een typische mannenwereld
maar Jeannette had er geen probleem
mee daarin te functioneren. Als de
teruggang in de bouw grote vormen
gaat aannemen, besluit ze uit te zien
naar een andere baan. En reageert
prompt als Heineken in 1980 in een
advertentie vraagt om een vertegen
woordiger (M/V) voor thuisverbruik.
'Mannenclub'
Tot dan toe nog een 'mannenclub', die
vertegenwoordigers, zoals ook bleek
toen Jeannette bij haar sollicitatie
plaats moest nemen tegenover drie
heren in stemmig zwart. Het gesprek
verliep echter goed ("U kunt het werk
lichamelijk wel aan? Dat komt dan
goed uit want we hebben hier nog een
vrachtwagen die gelost moet worden
en in het eerste nummer van Vers van 't
Vat van 1981 werd Jeannette als eerste
Ook het behandelen van consumenten-klachten - in dit
geval aan fles met een beschadigde flessemond - behoort
tot Jeannette s werk
"Dat is echt handel hoor" aldus Jeannette over de rij
dende winkeliers
Géén vast onderdeel van het werk; een aanrijding in
Meppel
9
