uitsteeksel in het midden. Geplaatst op
de fles blijkt dat die punt bij wat
onvoorzichtig gebruik ónder de rand
van de kroonkurk de bovenste glasrand
van de fles raakt. Bij een wat wilde
handeling kan daardoor makkelijk een
stukje glas van de fles worden afgesto
ten. Hoe de beschadiging aan de
andere fles - daar is de opening aan de
binnenzijde gehavend - is veroorzaakt
blijft echter nog een raadsel. Om dat
uit te zoeken vraagt Jeannette of ze
beide flessen voor nader onderzoek
mag meenemen. Dat gebeurt mede
om te voorkomen dat er meer klachten
komen over éénendezelfde fles. Veel
klachten krijgt Jeannette overigens
niet te behandelen, het mapje met
'klachtenbrieven' dat ze bij zich heeft
bevat slechts enkele velletjes. De
meeste schrijfsels, in sommige gevallen
zijn slechts enkele woorden amper
leesbaar op een vodje papier gekalkt,
gaan over beschadigde flesopeningen.
Een verschijnsel dat voor een deel ook
z'n oorzaak vindt in het wat verouderde
flessenbestand. Na invoering van de
nieuwe fles in 1986 zullen volgens
verwachting dit soort klachten tot het
verleden gaan behoren. Dat wordt ook
aan mevrouw Van de Ven uitgelegd die
overigens nogal verbaasd was dat haar
klacht zo hoog werd opgenomen,
compleet met een persoonlijk bezoek.
Jeannette legt uit dat zoiets geheel past
in de Heineken filosofie om een
perfect produkt op de markt te bren
gen., "Desondanks kan zich iets
voordoen waardoor er bijvoorbeeld
wat aan een fles mankeert. En in dat
geval zijn we er dankbaar voor wan
neer dat wordt gemeld door de consu
ment, zodat we maatregelen kunnen
nemen om zoiets in de toekomst te
voorkomen." Mevrouw Van de Ven
heeft daar begrip voor. Als zij bij het
afscheid van Jeannette twee flesope-
ners én wat Heineken blikbier ontvangt
voelt zij zich daarmee enigszins opgela
ten: "Dat hoeft u niet te doen. Dat was
echt niet de bedoeling van mijn brief.
Ik wilde Heineken er alleen van in
kennis stellen dat zoiets kan gebeuren,
vooral omdat we kort na elkaar twee
van die beschadigde flessen aantrof
fen."
Deze toch wat bijzondere werkdag van
Jeannette loopt inmiddels ten einde,
ofschoon haar dagen zich echt niet
exact tussen negen en vijf voltrekken.
In de avonduren wordt er vaak nog wat
aan de administratie gewerkt - hoewel
ze het meeste werk direct na afloop van
een bezoek in de auto verricht - om die
tijdig op de post te krijgen zodat de
betreffende formulieren de volgende
dag in Zoeterwoude verder bewerkt
kunnen worden. Maar ook gesprekken
bij klanten of andere gebeurtenissen
vragen om een flexibele tijdsindeling,
waardoor Jeannette ook in de avondu
ren weieens op pad is voor haar werk.
"Op die manier is elke dag weer anders
en dat is ook weer een van die aantrek-
kelijke kanten van dit werk."
Voorzien van
vrouwelijke vertegenwoordiger bij
Heineken voorgesteld. De eerste
periode van anderhalf jaar was ze
vertegenwoordiger ("Nee, ik noem
mezelf beslist geen vertegenwoordig-
STer.") voor Vrumona, maar toen
stapte ze daadwerkelijk over naar de
bierorganisatie. Aanvankelijk stuitte
ze nog wel op enig onbegrip, want een
vrouw die over bier een zakelijk
gesprek kwam voeren was iets nieuws.
"Dan werd me bijvoorbeeld gevraagd
of ik wist hoe bier wordt gemaakt.
Nou, dat wist ik natuurlijk wel en dan
kon je je gesprekspartners al snel
overtuigen dat ze met mij net zo goed
zaken konden doen als met een
mannelijke collega." Jeannette is
trouwens niet meer de enige vrouwe
lijke vertegenwoordiger bij thuisver-
bruik, waar sinds maart van dit jaar
een vrouwelijke regionaal accountma
nager is aangesteld. En vooralsnog
heeft Jeannette het goed naar haar zin
"Veel contact met mensen, een zekere
mate van bewegingsvrijheid en niet de
gehele dag tussen vier muren....ik
moet zeggen dat het me uitstekend
bevalt. Wat me ook aanspreekt is dat je
toch vooral een adviserende taak hebt.
Wij moeten niet zo driftig orders
verzamelen, zoals vaak de karakteris
tieke typering van de vertegenwoordi
ger wordt gezien. Nee, wij helpen de
afnemers meer met adviezen over
bijvoorbeeld produkt-presentatie
prijsstelling en dergelijke."
Spatscherm
We pakken de draad van het verhaal
weer op in Meppel waar een klacht van
een consument behandeld moet
worden; dat behoort ook tot het
takenpakket van de vertegenwoordi
gers. Eventuele klachten komen in
eerste instantie terecht bij het bureau
Klantenservice in Zoeterwoude, waar
vervolgens wordt bekeken of men van
daaruit de zaak kan behandelen of dat
een persoonlijk bezoek van een
vertegenwoordiger beter op z'n plaats
is. In het geval van de klacht van
mevrouw Van de Ven - die twee
Heineken bierflesjes heeft die bescha
digd zijn aan de halsopening - is
gekozen voor een persoonlijke afwik
keling. Maar vóór we bij haar kunnen
aanbellen doet zich nog een kort
intermezzo voor. Rijdend ter hoogte
van een winkelcentrum schiet plotse
ling een auto vanuit een parkeerhaven
de weg op. Jeannette stuurt op het
laatste moment nog naar links, maar
dat mag niet helpen. Een stevige klap
direct gevolgd door een schurend
geluid maken duidelijk dat hier werk
aan de winkel is voor een Drentse
plaatwerker. De schade blijft beperkt
tot twee verfomfaaide spatschermen.
De mede-inzittende van de andere
auto blijkt politie-agent te zijn waar
door bij het invullen van het schade-for
mulier en andere formaliteiten weinig
tijd verloren gaat. In een vriendelijke
sfeer nemen beide partijen afscheid
van elkaar (Jeannette"U bent op weg
naar de verjaardag van uw moeder?
Wat toevallig, mijn schoonmoeder is
vandaag jarig!) en even na het afge
sproken tijdstip zijn we, met een wat
beschadigde maar nog prima rijdende
auto, op de plaats van bestemming.
De twee flessen in kwestie staan al op
tafel en de koffie komt er aan. Jean
nette bestudeert de beschadigingen
nauwgezet, en vraagt vervolgens of ze
even de flesopener mag zien die is
gebruikt. Dat blijkt een wat exotisch
exemplaar te zijn met een scherp
reclame-materiaal op weg naar slijterij La Hotte
10