"VOOR MIJ BESTAAN W
RJ.W. 11
Liefde voor de natuur en het opzetten van vlinders lij kt te i
om de natuur een handje te helpen. Door kweken beh
enkele exemplaren draagt ertoe bij zij
Panorama-lezers hebben onlangs
kennis kunnen maken met Broe
der Frans Melkert, die vlinders vangt,
kweekt en opzet. Hij is niet de enige in
ons land die dit doet. Paul Kreyger,
werkzaam bij de elektrotechnische
dienst verpakken in Den Bosch, houdt
zich hier ook intensief mee bezig.
Broeder Frans is ook degene geweest
die Paul Kreyger het kweken heeft
geleerd. Regelmatig onderhouden bei
den dan ook contact met elkaar over
de bereikte resultaten.
Niet zielig
'Wat zielig' zeggen de mensen
meestal als ze horen dat ik vlinders
opzet"zegt Kreyger. "Maar ze vinden
het niet erg om een rups dood te trap
pen omdat ze hem vies of eng vinden.
Men staat er dan niet bij stil dat er door
die handelwijze weer een vlinder min
der in de natuur komt." Snel sprekend
vervolgt hij zijn woorden om, hetgeen
hij ongetwijfeld al zo vaak heeft
gedaan, duidelijk te maken dat wat hij
doet helemaal niet zielig is. Integen
deel zelfs, hij helpt de natuur een
handje om het vlinderbestand in ons
land op peil te houden. "Als men de
vlinders vangt en opzet voor commer
cieel gebruik, keur ik dat af. Je ziet ze
vaak: opgezet en in een mooi glazen
lijstje. Maar dat is juist schadelijk voor
de natuur èn voor de vlinders. Want na
een tijdje verbleken de vlinders omdat
ze teveel aan daglicht bloot staan. Als
je dan toch iets wilt verzamelen, kun je
beter postzegels sparenHet kweken is
nodig. Dat blijkt wel uit het feit dat
sommige soorten, die enige jaren gele
den nog schadelij k werden geacht voor
de fruitbomen, nu bijna verdwenen
zijn door al het landbouwgif en de
milieuvervuiling.
Goede ruil
Wie zijn huiskamer binnenkomt, ziet
wel dat Paul geen hekel heeft aan die
ren. In een groot terrarium loopt en
zwemt een aantal waterschildpadden
rond, terwijl daar boven vogels vrolijk
in hun kooi fluiten. Niet direct in het
oog vallend zijn de rupsen die zich in
hun glazen stolp verdekt tussen het
groen hebben opgesteld. Toch vormen
zij het belangrijkste onderdeel van
Paul Kreygers hobby: het kweken van
vlinders. "Een vlinder legt zo'n hon
derd eitjes. In de natuur zullen daar
van slechts enkele een vlinder worden.
De rest wordt opgegeten door vogels,
spinnen of sluipwespen. Van de hon
derd eitjes die bij mij thuis door een
vlinder worden gelegd, komen er
doorgaans tachtig vlinders tot ontwik
keling. Enkele vlinders, die heel mooi
of juist heel afwijkend van vorm en
kleur zijn, houd ik. De andere laat ik
weer los. Zo krijgt de natuur meer vlin
ders terug dan ik haar afneem."
Het kweken van vlinders vergt veel
tijd. Soms zo'n vier a vijf uur per dag.
De rupsen moeten gevoed worden en
de bakken dienen te worden schoonge
maakt. Uiteraard moet Paul ook letten
op het ontwikkelingsstadium van rups
tot pop en van pop tot vlinder. Na een
selectie van die exemplaren die hij wil
houden, worden deze gedurende een
uur in een afgesloten glazen pot gehou
den. Door azij nether op een dot wat
ten sterven zijNu moet de vlinder een
maand drogen op een spanplank. Om
de vleugels in een wijde positie te bren
gen worden zij met droog papier over
spannen dat aan de uiteinden aan het
hout wordt vastgeplakt. Is de vlinder
eenmaal goed droog, dan kan hij des
noods eeuwenlang goed geconser
veerd blijven. Vervolgens wordt met
een speciale insektenspeld door het
borststuk de vlinder goed op zijn plaats
gehouden in een houten lade. Deze is
van boven geheel afgedekt met glas,
zodat het idee van een kleurrijke
vitrine ontstaat. Keurig naar soort
gerangschikt en voorzien van gegevens
over de vlinder, liggen circa 400 ver
schillende soorten in deze bakken.
Lade boven lade zijn zij voorzichtig
weggeborgen in een afgesloten kast.
Zo lijden zij geen schade door daglicht
en -als er tenminste motteballen in de
laden zijn gedaan- van de veelverwoes-
tende museumkever.
Liefde voor de natuur
Uit het bovenstaande zult u begrijpen
dat er veel tijd in deze hobby gaat zit
ten. Paul vindt dat geen enkel pro
bleem. "Ik denk dat de liefde voor de
natuur mij aangeboren is. Ik heb het in
ieder geval niet van mijn ouders. Maar
op de lagere school kwam de tuinman
met libelles, rupsen en allerlei andere
insekten naar Paultje toe. Als kind
hebben velen wel eens een rups in een
potje gestopt om te wachten tot er een
vlinder uitkwam. Ik ook natuurlijk.
De echte belangstelling voor deze
insekten kwam bij mij op mijn
twaalfde jaar, toen ik voor het eerst
een opgezette vlinder zag." Dat Paul
zich zeer goed in deze materie heeft
verdiept sinds zijn kinderjaren, blijkt
direct. Zijn theoretische kennis is zeer
groot. "Het meeste weet ik ook uit de
boeken", geeft hij toe. "Maar langza
merhand is het ook een stuk ervaring
gewordenDie ervaring in het vangen
en kweken van vlinders heeft hij vooral
het afgelopen jaar gekregen. Want
sinds vorig jaar heeft hij zich echt