daarna pas met mijn vaste dammaat
achter het bord."
Al met al is de heer Jansen een actieve
man. Hoewel het borduren hem op het
moment van schrijven nog niet zo ge
makkelijk afgaat, omdat hij nog niet zo
lang achtereen kan zitten, verheugt hij
er zich al over de naald en het garen
weer ter hand te kunnen nemen. "Ik
zie al voor me hoe het wordt. Dat be
paalt ook mijn keuze een borduurwerk
te kopen. Het portret van de IJsland-
vaarder, waar ik nu mee bezig ben,
komt bijvoorbeeld niet in eenzelfde
lijst als de Madonna of als Frans Hals,
maar in een strakke, bruine lijst. Dat
past beter bij zijn hoofd." Voorals nog
heeft de heer Jansen uitsluitend
werken van bekende schilders nage-
borduurd, omdat deze hem het meest
aanspreken gezien zijn jarenlange
werkzaamheden als schilder. Toch zou
hij ook wel eens een brouwerij detail,
als bijvoorbeeld de koperen ketels,
willen borduren. Het probleem daar
bij is dat dit wellicht alleen via een tel-
patroon kan. En dat is moeilijk voor
hem om te zienMisschien is er iemand
die de liefhebberij heeft om een bor-
duurstramien voor te bedrukken?
koir t
'Hei-
lij b
D:
verf -
ïstei -
rt h j
enk
i he
gee i
wer
mt t
rger s
;e, j
Di
ilite t
ij d'
he t
wer
i oo
war
zij
goe 1
;der
bir-
aar
y di
:ner
>akj
Betrokken bij de brouwerij
De band met de brouwerij is nog zo
groot, dat de heer Jansen precies in de
gaten houdt of er mensen jubileren of
afscheid nemen, die hij kent. "Ik ga er
altijd heen. Ook ben ik lid van de bil
jartclub van Heineken Amsterdam,
waar ik iedere week heenga." Natuur
lijk ontbreekt de heer Jansen ook niet
op de nieuwjaarsbijeenkomst voor ge
pensioneerden en op de jaarlijkse bus
tocht. Iedere derde donderdag van de
maand kan men hem ook vinden op de
brouwerijwanneer de oud-medewer
kers bijeenkomen om te kaarten, te
praten of iets anders te doen. Zelf
damt hij altijd. "Eerst ga ik natuurlijk
altijd even babbelen met mensen,
bezig was. Dan waaide er namelijk stof
op. Dus de deur ging dicht tot ik klaar
was. Pas als de auto dan droog was,
mocht iedereen er weer in de buurt
komen." Andere leuke herinneringen
aan te verven zaken zijn de bierboeier,
de rijdende bierton, de schutting om
de brouwerij tijdens de verbouwing in
de jaren zestig èn de gouden koets,
waarvan de treeplank opnieuw (met
goudkleur) beschilderd moest worden.
vertellen over het schilderen van de
auto's, waarop reclame-uitingen aan
gebracht moesten worden. "De auto's
werden toen nog niet gespoten, maar
met de hand geverfd. Maar het zag er
wel uit of ze gespoten waren. Ik kon
het ook niet hebben dat er iemand in
de werkplaats binnenkwam, waar ik
9