E Buizer
Dat was die goede oude tijd"
Het gezegde 'ik zou er een boek
over kunnen schrijven' gaal
ook voor de heer P. Buizer op,
vindt hij zelf. "Het is bijna met geen
pen te beschrijven wat ik allemaal heb
meegemaakt", meent hij. Als de heer
Buizer, momenteel werkzaam als be
dieningsvakman in Zoetermeer, dit
zegt, doelt hij op de zeventien jaren
dat hij bij Reuchlin in Rotterdam heeft
gewerkt. "Het was er natuurlijk veel
kleiner dan hier en het was bij ons alle
maal handwerk. Flessen vullen en eti
ketteren ging bijvoorbeeld halfau-
tomatisch. Wij hadden één vuiler, met
twaalf pijpjes. Aan de ene zijde
moesten de flessen met de hand erop
worden gezet, aan de andere kant
werden zij dan gevuld. In Zoetermeer
is het geautomatiseerd, al is er één lijn
waarop wel eens handwerk wordt ge
draaid, zoals zakflaconnetjes en likeu
ren. Toen ik bijna 21 jaar geleden
(want in april werk ik 21 jaar bij de fir
ma) in dienst trad, had ik bij wijze van
spreken nog nooit een fles wijn gezien.
Maar al spoedig was het net alsof het
bedrijf van ons zelf was. Dat kwam
natuurlijk ook omdat het kleinschalig
was. Dan voel je je er toch meer bij be
trokken".
Herinneringen
Met weemoed kijkt de heer Buizer te
rug op die Reuchlin jaren. Of zoals hij
het zelf noemt: die goede oude tijd.
'Tedere dag denk ik er nog aan. Het is
een periode die ik echt niet kan verge
ten. Altijd heb ik er samen met mijn
broer, die nu chef expeditie in Zoeter
meer is, gewerkt. De leukste tijd was
wel de periode dat we nog samen op de
vrachtwagen reden. Hij als chauffeur
en ik als bijrijder. Bij de klanten waren
wij als kind aan huis. Als wij ergens in
het land zaten en het hotel was voldan
was dat geen enkel probleem: we
mochten gewoon bij zo'n klant thuis
blijven slapen". Van bijrijder werd de
heer Buizer zelf chauffeur, waarna hij
vervolgens in de bottelarij terecht
kwam. Hier bekleedde hij uiteindelijk
de functie van groepsleider. Uiteraard
heeft hij in die jaren heel wat meege
maakt. Zoals de keer dat hij twee in
brekers betrapte bij een poging de
brandkast te kraken, toen hij in het
weekend glazen ging halen ten behoe
ve van een beurs in Amsterdam. De
beurs moest het die dag zonder die ex
tra glazen stellen, want de hele dag
heeft hij doorgebracht op het politie
bureau.
Opgegroeid met Jagermeister
De heer Buizer bewaart vooral goede
herinneringen aan de tijd dat men bij
Reuchlin Jagermeister ging produce
ren. "Ik heb het vanaf het begin mee
gemaakt. Je kunt wel zeggen dat ik er
mee ben opgegroeid. De produktie
kwam voor mijn rekening. Dat hield
tevens in dat ik alles moest bestellen,
zoals alcohol, suiker, flessen en etiket
ten. Als wij dan een tank van 600 liter
hadden leeggemaakt en uit Duitsland
kwam de goedkeuring binnen dat het
op fles kon, was dat voor ons een fees
telijke tijding. Daar dronken wij op",
herinnert de heer Buizer zich. De ja
ren bij Reuchlin zijn inmiddels verle
den tijd. Behalve het grote aantal her
inneringen, doen alleen een beeld en
een hertekop bij de heer Buizer thuis
nog aan die periode denken. Het
beeldje is een fles Jagermeister op een
tableau, geflankeerd door een stenen
hond en een boswachter. "Die twee
laatste figuren hebben geen speciale
betekenis, maar ik vond het aardig het
zo te laten maken".
Man van de praktijk
In Zoetermeer is de heer Buizer bedie
ningsvakman bij de afdeling verpak
ken. Hij moet iedere machine kunnen
bedienen, maar met name het voorko
men en opvangen van kleine storingen
behoort tot zijn taak. "Opletten is be
langrijk. Het komt de produktie meer
ten goede als je een omgevallen flesje
direct overeind zet of verwijdert dan
dat je gaat staan wachten tot je baan
stil blijft staan en je dan pas moet zoe
ken wat er aan de hand is". De bedie
ningsmedewerkers behoeven zelf geen
storingen te verhelpen aan de machi
nes. "Dat neemt niet weg dat het goed
is als je weet hoe die apparatuur in el
kaar zit. Des te sneller weet je bij een
storing waar het aan ligt, zodat ook de
storingsdienst snel kan worden ge
waarschuwd. Ik sta er graag bij als een
externe monteur bezig is met het ver
helpen van een grote storing. Van kij
ken kun je veel leren. Er is dan ook
weinig van die machines dat ik niet
weet. Theorie zegt mij niets, ik ben
echt een man van de praktijk. Het
maakt mij ook niet uit wat voor soort
apparaat het is. Ik ben geïnteresseerd
in alle draaiende machines. Het is een
hobby".
Inzet
Die interesse en liefde voor de machi
nes is uiteraard van belang bij deze
functie. De zorg dat alles blijft draaien
zodat er constant kan worden gepro
duceerd, staat bij de heer Buizer voor
op. Ondanks zijn heimwee naar die
'goede oude Reuchlin tijd' ("ik zou zo
terug willen"), zet hij zich ook in Zoe
termeer voor 100% in. "Dat is nu een
maal mijn werkmentaliteit. Die kan ik
niet veranderen. En hoewel het wer
ken hier in Zoetermeer -vergeleken
met wat zij ons verteld hebben- is te
gengevallen, heb ik toch plezier in
mijn werk. Als je dat niet meer hebt,
moet je er mee ophouden. Velen vin
den het werken in een bottelarij mis
schien eentonig, maar het hangt vol
gens mij van de eigen inzet af of men
van dit werk iets weet te maken".
27