E Buizer Dat was die goede oude tijd" Het gezegde 'ik zou er een boek over kunnen schrijven' gaal ook voor de heer P. Buizer op, vindt hij zelf. "Het is bijna met geen pen te beschrijven wat ik allemaal heb meegemaakt", meent hij. Als de heer Buizer, momenteel werkzaam als be dieningsvakman in Zoetermeer, dit zegt, doelt hij op de zeventien jaren dat hij bij Reuchlin in Rotterdam heeft gewerkt. "Het was er natuurlijk veel kleiner dan hier en het was bij ons alle maal handwerk. Flessen vullen en eti ketteren ging bijvoorbeeld halfau- tomatisch. Wij hadden één vuiler, met twaalf pijpjes. Aan de ene zijde moesten de flessen met de hand erop worden gezet, aan de andere kant werden zij dan gevuld. In Zoetermeer is het geautomatiseerd, al is er één lijn waarop wel eens handwerk wordt ge draaid, zoals zakflaconnetjes en likeu ren. Toen ik bijna 21 jaar geleden (want in april werk ik 21 jaar bij de fir ma) in dienst trad, had ik bij wijze van spreken nog nooit een fles wijn gezien. Maar al spoedig was het net alsof het bedrijf van ons zelf was. Dat kwam natuurlijk ook omdat het kleinschalig was. Dan voel je je er toch meer bij be trokken". Herinneringen Met weemoed kijkt de heer Buizer te rug op die Reuchlin jaren. Of zoals hij het zelf noemt: die goede oude tijd. 'Tedere dag denk ik er nog aan. Het is een periode die ik echt niet kan verge ten. Altijd heb ik er samen met mijn broer, die nu chef expeditie in Zoeter meer is, gewerkt. De leukste tijd was wel de periode dat we nog samen op de vrachtwagen reden. Hij als chauffeur en ik als bijrijder. Bij de klanten waren wij als kind aan huis. Als wij ergens in het land zaten en het hotel was voldan was dat geen enkel probleem: we mochten gewoon bij zo'n klant thuis blijven slapen". Van bijrijder werd de heer Buizer zelf chauffeur, waarna hij vervolgens in de bottelarij terecht kwam. Hier bekleedde hij uiteindelijk de functie van groepsleider. Uiteraard heeft hij in die jaren heel wat meege maakt. Zoals de keer dat hij twee in brekers betrapte bij een poging de brandkast te kraken, toen hij in het weekend glazen ging halen ten behoe ve van een beurs in Amsterdam. De beurs moest het die dag zonder die ex tra glazen stellen, want de hele dag heeft hij doorgebracht op het politie bureau. Opgegroeid met Jagermeister De heer Buizer bewaart vooral goede herinneringen aan de tijd dat men bij Reuchlin Jagermeister ging produce ren. "Ik heb het vanaf het begin mee gemaakt. Je kunt wel zeggen dat ik er mee ben opgegroeid. De produktie kwam voor mijn rekening. Dat hield tevens in dat ik alles moest bestellen, zoals alcohol, suiker, flessen en etiket ten. Als wij dan een tank van 600 liter hadden leeggemaakt en uit Duitsland kwam de goedkeuring binnen dat het op fles kon, was dat voor ons een fees telijke tijding. Daar dronken wij op", herinnert de heer Buizer zich. De ja ren bij Reuchlin zijn inmiddels verle den tijd. Behalve het grote aantal her inneringen, doen alleen een beeld en een hertekop bij de heer Buizer thuis nog aan die periode denken. Het beeldje is een fles Jagermeister op een tableau, geflankeerd door een stenen hond en een boswachter. "Die twee laatste figuren hebben geen speciale betekenis, maar ik vond het aardig het zo te laten maken". Man van de praktijk In Zoetermeer is de heer Buizer bedie ningsvakman bij de afdeling verpak ken. Hij moet iedere machine kunnen bedienen, maar met name het voorko men en opvangen van kleine storingen behoort tot zijn taak. "Opletten is be langrijk. Het komt de produktie meer ten goede als je een omgevallen flesje direct overeind zet of verwijdert dan dat je gaat staan wachten tot je baan stil blijft staan en je dan pas moet zoe ken wat er aan de hand is". De bedie ningsmedewerkers behoeven zelf geen storingen te verhelpen aan de machi nes. "Dat neemt niet weg dat het goed is als je weet hoe die apparatuur in el kaar zit. Des te sneller weet je bij een storing waar het aan ligt, zodat ook de storingsdienst snel kan worden ge waarschuwd. Ik sta er graag bij als een externe monteur bezig is met het ver helpen van een grote storing. Van kij ken kun je veel leren. Er is dan ook weinig van die machines dat ik niet weet. Theorie zegt mij niets, ik ben echt een man van de praktijk. Het maakt mij ook niet uit wat voor soort apparaat het is. Ik ben geïnteresseerd in alle draaiende machines. Het is een hobby". Inzet Die interesse en liefde voor de machi nes is uiteraard van belang bij deze functie. De zorg dat alles blijft draaien zodat er constant kan worden gepro duceerd, staat bij de heer Buizer voor op. Ondanks zijn heimwee naar die 'goede oude Reuchlin tijd' ("ik zou zo terug willen"), zet hij zich ook in Zoe termeer voor 100% in. "Dat is nu een maal mijn werkmentaliteit. Die kan ik niet veranderen. En hoewel het wer ken hier in Zoetermeer -vergeleken met wat zij ons verteld hebben- is te gengevallen, heb ik toch plezier in mijn werk. Als je dat niet meer hebt, moet je er mee ophouden. Velen vin den het werken in een bottelarij mis schien eentonig, maar het hangt vol gens mij van de eigen inzet af of men van dit werk iets weet te maken". 27

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1982 | | pagina 27