Traditionele sportdag ter ziele - BRONZEN BROUWERSPAARD DEFINITIEF OP STAL? - De traditionele Heineken sportdag heeft zijn 23e editie niet beleefd. Gebrek aan belangstelling leidde er toe dat de directie, op advies van de voorzitters van de personeelsverenigingen, besloten heeft de sportdag niet door te laten gaan. Die beslissing werd enige weken voor de geplande datum van 12 juni genomen, zodat het kon gebeuren dat u in de laatste Vers van 't Vat nog een oproep tot deel name aantrof. Het Bronzen Brouwerspaard De redactie legde het oor te luis teren bij Jan Voogel, voorzitter van de personeelsvereniging Zoeterwoude en belast met de organi satie van de sportdag. Ook werd het commentaar van directeur perso neelszaken mr. J. Siertsema gevraagd. Conclusie: de sportdag in de traditi onele vorm heeft geen levensvatbaar heid meer. Jan Voogel zegt daarover: "Het is duidelijk geworden dat men zichzelf niet meer terugvindt in een massale opzet. Het lukt niet meer om de mensen te ronselen voor zo'n grootschalig evenement". "Daar komt bij dat er grote verschillen in het aantal medewerkers per vestiging zijn. Kan Zoeterwoude met z'n tweedui zend mensen wat makkelijker een team op de been brengen, voor Zoe- termeer met driehonderd medewer kers wordt dat al bezwaarlijker. En de mensen in de horecagebieden zijn he lemaal moeilijk mobiliseerbaar". "Ik Dit beeld keert niet meer terug vind het heel zonde als dit soort tradi tionele zaken verdwijnen, maar als er geen belangstelling is, dan is het niet tegen te houden". Dat is ook de me ning van de heer Siertsema: "De opzet om de sportdag op één vestiging te la ten plaatsvinden heeft het enthousi asme getemperd. Daarbij speelt ook dat door de bezuinigingen de sportdag vorig jaar soberder was dan voorheen. Er was minder geld beschikbaar om bezoekers en supporters bezig te hou den. Voor dit jaar bleek de belangstel ling zö gering, misschien ook als reac tie op de vermindering van de subsidie aan de personeelsverenigingen, dat we besloten hebben de sportdag niet door te laten gaan. Ook ik vind dat heel jammer, maar er wordt gezocht naar een formule om de mensen weer enthousiast te maken. Wellicht gaat dat meer in de richting van plaatselijke sportevenementen". Een dergelijke aanpak biedt volgens Jan Voogel perspectief: "De organisatie van een centrale sportdag is haast ondoenlijk geworden. Het kost enorm veel tijd om de mensen te bereiken en te moti veren. Per vestiging is dat veel een voudiger te realiseren. Ik heb ook de indruk dat een kleinschaliger evene ment de mensen meer aanspreekt. Het wordt een kwestie van zoeken en aftasten om een nieuwe vorm te vin den. Op zichzelf vind ik het jammer dat de sportdag in deze vorm ver dwijnt. Het is belangrijk dat er aan dacht is voor de gezellige zaken in de onderneming, dat het sport- en ver enigingsleven bloeit, dat komt de sfeer in het bedrijf ten goede. En als je dan ziet dat op deze zaken beknibbeld wordt dan is dat spijtig". Bij de voorbereiding van de sportdag van 1981 werd al duidelijk dat een tra ditionele opzet niet meer haalbaar was. De strijd om het Bronzen Brouwers- paard was niet mogelijk omdat er geen totaal-tellingen van de vestigingsresul taten waren te maken. Het ziet er naar uit dat die strijd definitief verleden tijd is. De voorzitters van de personeelsver enigingen bereiden een advies voor om tot een nieuwe opzet te komen. De kos ten zullen daar een belangrijke rol in spelen. De twee ton, die in 1980 nog voor de Amsterdamse sportdag werd uitgetrokkenis ödk verleden tijd. Te recht, lijkt het. Sportontmoetingen, op de prestatie gericht of recreatief moe ten een spontaan karakter hebben. Dan pas vervullen ze de functie die het belangrijkst wordt geacht: het verbete ren van de onderlinge banden, het ple zierig als collega's buiten de werksfeer met elkaar optrekken. Dat vraagt om een spontane instelling. 11

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1982 | | pagina 11