Veel lekke banden in geslaagde Midden Nederland Toer WIELEN VERMIST Onder auspiciën van de Heineken Toerclub Amsterdam is zater dag 29 augustus wederom een grote toertocht georga niseerd. Het kon ook eigen lijk niet uitblijven. In het begin van het jaar werd al duidelijk dat. hoewel er al een aantal mooie routes in het archief van de H.T.C. zit. er toch iets nieuws bij moest. Het gros van de toerfietsers bij onze club komt nu eenmaal naar deze tochten voor de contacten met mensen van andere vestigingen, voor de extra's onderweg, voor het een maal jezelf bewijzen ten op zichte van je collega's. Onder andere was dit voor mij de aanleiding om aan het einde van mijn vakantie tijd in te ruimen voor de toertocht vanuit Bunnik. een nieuwe startplaats in het concern. De opkomst was fenomenaal. Al om 8 uur zag het zwart van de men sen. Uiteindelijk lukte het toch iedereen zonder mop peren op de fiets te krijgen, zo te zien allen voorzien van de vereiste spullen als routebeschrijving, wieler- pet en consumptiebonnen voor onderweg. Even over 9 gingen we, na het start schot van de heer Hirt. op pad met 165 man en 15 man verzorging, voorafgegaan door het voorrijderskorps uit Twello. Honderddertig lange kilometers lagen voor de wielen. Behorende tot de achterrijders kreeg ik al snel te maken met de eerste pech: plat gereden na 330 meter. Een nieuw record? Ik weet het niet. In ieder geval bleek het later wel een voorteken te zijn geweest. Voort- stampend over de macadam bracht het eerste gedeelte al vrij veel leeglopers en ploffers. We konden het nog net bijhouden. Toen het echter na zo'n 50 kilometer begon te regenen, was er Er is ondanks al hel positieve toch nog materiaal (wielen) zoekgeraakt. Bij het schrijven van dit verhaal was er nog geen oplossing gevonden en daarom verzoek ik alsnog een ieder zijn materi aal na te kijken om te bezien of er soms vreemde wielen of zo aan zijn fiets zitten. Ik verwacht bij zoveel sportiviteit niet dat de prijs van een wiel aanleiding kan zijn tot "struikruil" en dat iedere rechtmatige eigenaar zijn eigen spullen weer kan gebruiken. P. Kaaij I geen houden meer aan. Elke 100 meter reed er weer een plat en vanaf dat moment hebben wij als achterrijders ons beperkt tot het geven van aanwijzingen over de route enzovoorts. De tweede etappe leidde vanaf Hoenderloo over Arnhem, de Wageningse- berg en de Grebbeberg naar Rhenen. Het was een zwaar gedeelte met veel klimwerk en nat dus aanklevend weg dek. Gevolg: veel lekke banden, zware benen en af zien. Het parcours voerde ons vervolgens over Amerongen langs de Lek naar Wijk bij Duurstede en vandaar richting Bunnik. Het bleef gelukkig droog verder en met het opdrogen van de weg nam ook de pech af. Moe maar tevreden kwamen we in Bunnik aan. Rest mij nog een paar grote pluimen uit te delen. Op de eerste plaats aan ons organi satieduo, dat veel vrije weekends en avonden hier aan heeft gewerkt. Het was een geweldige tocht. Voorts aan de bedrijfsleider van Bunnik: de ontvangst was werkelijk groots. Ook dank aan de motorrijders uit Den Bosch, de voorrijders uit Twello, mecanicien Harry Masmeyer, chauffeur Ruud van Zonderen. Ome Jan die met ons aller Mona de E.H.B.O.-wagen bemande en alle andere helpers die ik nog vergeten ben. PKaaij

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1981 | | pagina 18