Veel lekke banden in geslaagde
Midden Nederland Toer
WIELEN VERMIST
Onder auspiciën van de
Heineken Toerclub
Amsterdam is zater
dag 29 augustus wederom
een grote toertocht georga
niseerd. Het kon ook eigen
lijk niet uitblijven. In het
begin van het jaar werd al
duidelijk dat. hoewel er al
een aantal mooie routes in
het archief van de H.T.C.
zit. er toch iets nieuws
bij moest. Het gros van de
toerfietsers bij onze club
komt nu eenmaal naar deze
tochten voor de contacten
met mensen van andere
vestigingen, voor de extra's
onderweg, voor het een
maal jezelf bewijzen ten op
zichte van je collega's.
Onder andere was dit voor
mij de aanleiding om aan
het einde van mijn vakantie
tijd in te ruimen voor de
toertocht vanuit Bunnik.
een nieuwe startplaats in het
concern. De opkomst was
fenomenaal. Al om 8 uur
zag het zwart van de men
sen. Uiteindelijk lukte het
toch iedereen zonder mop
peren op de fiets te krijgen,
zo te zien allen voorzien
van de vereiste spullen als
routebeschrijving, wieler-
pet en consumptiebonnen
voor onderweg. Even over
9 gingen we, na het start
schot van de heer Hirt. op
pad met 165 man en 15 man
verzorging, voorafgegaan
door het voorrijderskorps
uit Twello. Honderddertig
lange kilometers lagen voor
de wielen. Behorende tot de
achterrijders kreeg ik al snel
te maken met de eerste pech:
plat gereden na 330 meter.
Een nieuw record? Ik weet
het niet. In ieder geval bleek
het later wel een voorteken
te zijn geweest. Voort-
stampend over de macadam
bracht het eerste gedeelte al
vrij veel leeglopers en
ploffers. We konden het nog
net bijhouden. Toen het
echter na zo'n 50 kilometer
begon te regenen, was er
Er is ondanks al hel positieve toch nog materiaal
(wielen) zoekgeraakt. Bij het schrijven van dit
verhaal was er nog geen oplossing gevonden en
daarom verzoek ik alsnog een ieder zijn materi
aal na te kijken om te bezien of er soms vreemde
wielen of zo aan zijn fiets zitten. Ik verwacht bij
zoveel sportiviteit niet dat de prijs van een wiel
aanleiding kan zijn tot "struikruil" en dat iedere
rechtmatige eigenaar zijn eigen spullen weer kan
gebruiken. P. Kaaij
I
geen houden meer aan. Elke
100 meter reed er weer een
plat en vanaf dat moment
hebben wij als achterrijders
ons beperkt tot het geven
van aanwijzingen over de
route enzovoorts.
De tweede etappe leidde
vanaf Hoenderloo over
Arnhem, de Wageningse-
berg en de Grebbeberg naar
Rhenen. Het was een zwaar
gedeelte met veel klimwerk
en nat dus aanklevend weg
dek. Gevolg: veel lekke
banden, zware benen en af
zien. Het parcours voerde
ons vervolgens over
Amerongen langs de Lek
naar Wijk bij Duurstede en
vandaar richting Bunnik.
Het bleef gelukkig droog
verder en met het opdrogen
van de weg nam ook de pech
af. Moe maar tevreden
kwamen we in Bunnik aan.
Rest mij nog een paar grote
pluimen uit te delen. Op de
eerste plaats aan ons organi
satieduo, dat veel vrije
weekends en avonden hier
aan heeft gewerkt. Het was
een geweldige tocht. Voorts
aan de bedrijfsleider van
Bunnik: de ontvangst was
werkelijk groots. Ook dank
aan de motorrijders uit Den
Bosch, de voorrijders uit
Twello, mecanicien Harry
Masmeyer, chauffeur Ruud
van Zonderen. Ome Jan die
met ons aller Mona de
E.H.B.O.-wagen bemande
en alle andere helpers die ik
nog vergeten ben.
PKaaij