g sdacht hebben dat hij nu zo fanatiek op de fiets zou
ti Japot zitten", nog leuk zou vinden ook.
Voor iedereen
Fietsen kan de heer Bürmann een
ieder aanraden. Het is een sport voor
jong en oud, voor vrouwen en man
nen. Het is zeker een gezonde sport.
Opvallend is ook het grote aantal ou
dere mensen die je langs de weg op
een fiets tegenkomt. Ik ken iemand
van 73 jaar die op z'n klompen het
IJsselmeer rondfietst.
Voor beginnende toerrijders heeft hij
nog wel een paar raadgevingen. "De
kleding is heel belangrijk. Een wieier-
broek met een zeemleren kruis voor
komt dat je benen stukschuren door
het zadel. Het voordeel van race
schoentjes is dat ze een stalen plaat
aan de onderkant hebben, zodat de
kracht die je zet over je gehele voet
wordt verdeeld. Ook een lang shirt dat
de rug goed bedekt en de spieren
warm houdt en een zweethemdje mo
gen niet ontbreken. Tevens is het van
belang met een redelijk gevulde maag
op de fiets te gaan zitten en ook onder
weg het nodige te nuttigen. Koolhy
draten en vruchtensuikers zijn de
meest essentiële bestanddelen in dit
voedingspakket. Gebeurt dit niet. dan
kan het voorkomen dat een krachte
loosheid in de spieren optreedt door
dat de spieren gebrek aan zuurstof
hebben." In ieder geval is fietsen vol
gens de heer Bürmann een gezonde èn
een collegiale sport. "Op straat zou je
een vreemde niet gedag zeggen, maar
onderweg groeten alle fietsers elkaar
met een simpele handbeweging. Ook
mensen die met pech onderweg staan
worden vaak door een passant gehol
pen. Zo zijn toerrijders nu eenmaal.
Op onverklaarbare wijze is er een
band geschapen tussen diegenen die
op de pedalen zijn gaan staan.
voor een gouden médaille. Maar ik
rijd niet voor een boekje, ik rijd voor
mijzelf. Het houdt namelijk in dat je
elk weekend een toertocht zou moeten
rijden om aan dat vereiste aantal
kilometers te konten. Omdat ik in
ploegendienst werk (hetgeen juist het
voordeel biedt dat je veel kunt
fietsen), beschik ik liever vrijelijk
over mijn weekends."
HTC Amsterdam
Toch neemt de heer Bürmann regel
matig deel aan toertochten, met name
aan die tochten die georganiseerd zijn
door de Heineken Toerclub Amster
dam. Sinds kort is hij ook bestuurslid
van deze toerclub. Hoeveel ervoor
komt kijken om zo'n tocht te
organiseren blijkt wanneer onver
wacht een ander bestuurslid van HTC
binnenkomt en de heren overleggen
over de Midden-Nederland toer van
29 augustus. Reservewielen, herinne
ringsbekertjes, motorrijders, fourage-
zakjes en E.H.B.O.-mensen passeren
onder meer de revue. Bürmann zegt
daarover: "De meeste mensen weten
nauwelijks wat een organisatie aan
een dergelijk evenement verbonden is
en hoeveel vrije tijd daarin gaat zitten.
De route die bedacht is moet eerst een
sicker Parijs-Roubaix reed. "We zijn
er terdege voorbereid heengegaan,
maar op een bepaald moment krijg je
tijdens het rijden een terugslag. Ik heb
gedurende een aantal kilometers zit
ten jammeren dat ik ermee wilde op
houden en in de bezemwagen wilde
stappen. We zijn echter toch doorge
gaan en we hebben toch die casseien
weten te overleven. Maar als je de el
lende onderweg ziet: gebroken vor
ken en geheel bebloede mensen! Dan
vraag je je af waar je eigenlijk mee be
zig bent. Dat is echter compleet ver
geten bij aankomst. We kwamen aan
in een stadion, waar veel publiek zat.
Het was net of ze voor ons waren ge
komen, wat een ervaring!" Al voelt
de heer Bürmann zich nog steeds trots
dat hij Parijs-Roubaix, bekend als de
"Hel van het Noorden', heeft gereden,
toch weet hij niet of hij dit nogmaals
zou doen. Bij HTC leven wel plannen
om eenmaal per jaar een klassieker te
organiseren. Voor volgend jaar staat
wellicht Luik-Bastenaken-Luik op
het programma. Enige ervaring in
klimmen heeft hij onlangs opgedaan
toen hij elke dag tijdens zijn vakantie
in het Harzgebied in Duitsland op de
fiets hindernissen van 17 en 18%
heeft genomen.
paar keer voorgereden worden. Ook
vlak van tevoren gebeurt dat nog een
keer om te zien of er niet inmiddels
een deel van de weg is opgebroken."
Als eenmaal de dag van de tocht daar
is, is het vaak afzien. "Fietsen is ei
genlijk helemaal niet leuk, als je zo
lang op het zadel zit. Vooral als je op
een kilometerslange weg fietst, heb je
het idee dat er geen eind aan komt. Je
moet dan helemaal niet, of aan iets
anders denken, maar in ieder ge val niet
aan fietsen. Daarom zeggen ze vaak
van toerfietsers dat ze met de blik op
oneindig doorgaan. Ook in het begin,
toen ik helemaal kapot van mijn fiets
afstapte, dacht ik vaak: dat doe ik
nooit meer. Maar natuurlijk doe je het
weer, vooral omdat de voldoening na
een uitgereden tocht toch groot is."
Hel van het Noorden
Gejammerd heeft de heer Bürmann
ook toen hij vorig jaar samen met een
klein groepje leden van HTC de klas-
17