De bedrijfsgeneeskundige dienst:
Sedert 1 september 1962 gelden in ons land wettelijke
bepalingen, neergelegd in de Veiligheidswet, met
betrekking tot inrichting en totstandkoming van bedrijfs
geneeskundige diensten. Deze veiligheidswet die dateert
uit 1934, is in maart 1971 algeheel herzien en zal in 1982
vervangen worden door de Arbeidsomstandighedenwet
(Arbowet), die op 4 november 1980 in de Eerste Kamer
is aangenomen en in 1982 in werking treedt. De
invoering zal in fases geschieden en het zal circa acht jaar
duren voordat deze volledig is voltooid.
Aangezien vrijwel iedereen eens kennis heeft gemaakt
met een van onze bedrijfsgeneeskundige diensten, willen
wij u in het volgende artikel een inzicht geven in de
doelstellingen en taken van een bedrijfsgeneeskundige
dienst, zoals vastgelegd in de Wet op de Bedrijfs
geneeskundige Diensten.
Waarom een bedrijfsgenees
kundige dienst?
Volgens de Wet zijn onder meer in
dustriële ondernemingen die 750 of
meer personeelsleden in dienst heb
ben, verplicht te beschikken over een
bedrijfsgeneeskundige dienst. Dit
kan een 'eigen' of een 'gezamenlijke'
dienst zijn. waarvan met meerdere
bedrijven gebruik wordt gemaakt.
Dit laatste is bijvoorbeeld het geval in
Den Bosch.
Aan het hoofd van een 'bgd' staat een
bedrijfsarts. Het is vereist dat deze
medicus, om zo goed mogelijk te
kunnen functioneren, een twee-en-
een-halfjaar durende bedrijfsgenees
kundige opleiding heeft gevolgd
naast zijn normale praktijkervaring.
De bgd dient erkend te zijn door de
minister van Sociale Zaken, terwijl
de Arbeidsinspectie de controle op
een bgd uitoefent.
Doelstellingen
Hoewel in het algemeen -ook bij Hei-
neken- de term bedrijfsgeneeskundi
ge dienst wordt gehanteerd, zou het
beter zijn te spreken van bedrijfsge
zondheidsdienst. De doelstelling van
een bgd is namelijk het zich bezig
houden met de gezondheidszorg van
de mens in de onderneming, voorzo
ver deze verband houdt met de be
roepsarbeid.
Bedrijfsgeneeskunde is voornamelijk
preventieve geneeskunde, dat wil
zeggen het voorkomen van ziekten.
gebreken of klachten. Geneeskundi
ge behandeling behoort in principe
niet tot haar taak. Uiteraard zijn hier
enkele uitzonderingen op. Zoals het
behandelen van kleine gevallen
(waarbij te denken valt aan het
verstrekken van een pleister of een
aspirine) en van ongevallen, die
zich binnen het bedrijf hebben voor
gedaan.
Aanvankelijk richtte de bedrijfsge
neeskunde zich vooral op ongevallen
en beroepsziekten en op maatregelen
om deze te voorkomen. Tegenwoor
dig bestrijkt zij een veel breder ter
rein. Haar doelstelling is een bijdrage
te leveren tot een zo volledig moge
lijke ontplooiing van de mens in zijn
werk. Hierbij gaat het om factoren
die op korte of lange termijn van
belang zijn voor de gezondheid,
zowel lichamelijk als psychisch.
Al zal de bedrijfsarts geen oplossing
kunnen vinden voor het ziektever
zuim, hij zal zeker een bijdrage kun
nen leveren aan het opsporen en be
strijden van de oorzaken van dit ver
zuim.
Taken
Uit deze doelstellingen vloeit een
aantal taken voort, die ook in de Wet
op de Bedrijfsgeneeskundige Dien
sten zijn vastgelegd.
Hiertoe behoren onder meer:
aanstellingskeuringen. Een aan
stellingskeuring is ook preventief:
het gaat erom te bezien of een baan
in fysiek en psychisch opzicht niet te
zwaar is voor de sollicitant(e). Hier
voor is het noodzakelijk dat de be
drijfsarts een gedegen kennis van de
zwaarte van de functie heeft. Iemand
Preventie staat voorop
10