De bedrijfsgeneeskundige dienst: Sedert 1 september 1962 gelden in ons land wettelijke bepalingen, neergelegd in de Veiligheidswet, met betrekking tot inrichting en totstandkoming van bedrijfs geneeskundige diensten. Deze veiligheidswet die dateert uit 1934, is in maart 1971 algeheel herzien en zal in 1982 vervangen worden door de Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet), die op 4 november 1980 in de Eerste Kamer is aangenomen en in 1982 in werking treedt. De invoering zal in fases geschieden en het zal circa acht jaar duren voordat deze volledig is voltooid. Aangezien vrijwel iedereen eens kennis heeft gemaakt met een van onze bedrijfsgeneeskundige diensten, willen wij u in het volgende artikel een inzicht geven in de doelstellingen en taken van een bedrijfsgeneeskundige dienst, zoals vastgelegd in de Wet op de Bedrijfs geneeskundige Diensten. Waarom een bedrijfsgenees kundige dienst? Volgens de Wet zijn onder meer in dustriële ondernemingen die 750 of meer personeelsleden in dienst heb ben, verplicht te beschikken over een bedrijfsgeneeskundige dienst. Dit kan een 'eigen' of een 'gezamenlijke' dienst zijn. waarvan met meerdere bedrijven gebruik wordt gemaakt. Dit laatste is bijvoorbeeld het geval in Den Bosch. Aan het hoofd van een 'bgd' staat een bedrijfsarts. Het is vereist dat deze medicus, om zo goed mogelijk te kunnen functioneren, een twee-en- een-halfjaar durende bedrijfsgenees kundige opleiding heeft gevolgd naast zijn normale praktijkervaring. De bgd dient erkend te zijn door de minister van Sociale Zaken, terwijl de Arbeidsinspectie de controle op een bgd uitoefent. Doelstellingen Hoewel in het algemeen -ook bij Hei- neken- de term bedrijfsgeneeskundi ge dienst wordt gehanteerd, zou het beter zijn te spreken van bedrijfsge zondheidsdienst. De doelstelling van een bgd is namelijk het zich bezig houden met de gezondheidszorg van de mens in de onderneming, voorzo ver deze verband houdt met de be roepsarbeid. Bedrijfsgeneeskunde is voornamelijk preventieve geneeskunde, dat wil zeggen het voorkomen van ziekten. gebreken of klachten. Geneeskundi ge behandeling behoort in principe niet tot haar taak. Uiteraard zijn hier enkele uitzonderingen op. Zoals het behandelen van kleine gevallen (waarbij te denken valt aan het verstrekken van een pleister of een aspirine) en van ongevallen, die zich binnen het bedrijf hebben voor gedaan. Aanvankelijk richtte de bedrijfsge neeskunde zich vooral op ongevallen en beroepsziekten en op maatregelen om deze te voorkomen. Tegenwoor dig bestrijkt zij een veel breder ter rein. Haar doelstelling is een bijdrage te leveren tot een zo volledig moge lijke ontplooiing van de mens in zijn werk. Hierbij gaat het om factoren die op korte of lange termijn van belang zijn voor de gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch. Al zal de bedrijfsarts geen oplossing kunnen vinden voor het ziektever zuim, hij zal zeker een bijdrage kun nen leveren aan het opsporen en be strijden van de oorzaken van dit ver zuim. Taken Uit deze doelstellingen vloeit een aantal taken voort, die ook in de Wet op de Bedrijfsgeneeskundige Dien sten zijn vastgelegd. Hiertoe behoren onder meer: aanstellingskeuringen. Een aan stellingskeuring is ook preventief: het gaat erom te bezien of een baan in fysiek en psychisch opzicht niet te zwaar is voor de sollicitant(e). Hier voor is het noodzakelijk dat de be drijfsarts een gedegen kennis van de zwaarte van de functie heeft. Iemand Preventie staat voorop 10

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1981 | | pagina 10