t door zes 'gentlemen'
van wijnhandel Reuchlin in Zoetermeer, zou uren kunnen
der in het algemeen en het fokken met deze honden in het bijzonder.
lat lit laatste een bezigheid is waarmee je je naar believen kunt
die constant je aandacht opeisen, kun je derhalve beslist
n hobby noemen.
Werkhond
Dit trekken is de hond niet vreemd.
Oorspronkelijk komt hij van het ei
land Newfoundland, waar hij als
werkhond werd gebruikt door vis
sers. Het slepen van visnetten en het
trekken van karren behoorde daar tot
zijn taken. Doordat hij altijd met
mensen te maken heeft gehad, zal hij
nooit iemand kwaad doen. "Toch
zou ik niet graag ergens inbreken
waar een Newfoundlander woont",
voegt Koetsier hieraan toe. "De
hond, al kan hij prima goed van
kwaad onderscheiden, stelt zich zo
waardig en gereserveerd op dat een
vreemde meestal niet weet wat hij
van het dier moet denken. Hij blaft
niet, raakt niet opgewonden, maar
staat (als een blok beton) alleen maar
te kijken. Ik denk dat dat een vreem
de een heel onbehaaglijk gevoel
geeft. Ook vecht hij niet vlug met an
dere honden. Vanwege deze waar
digheid draagt de Newfoundlander
de bijnaam 'de gentleman onder de
honden'."
Geen last
Al vormen de zes honden voor de fa
milie Koetsier geen enkel probleem,
toch zou de heer Koetsier iemand die
niet van plan is te fokken, nooit zes
honden aanraden. "Vooral als je niet
buiten woont, is het moeilijk met een
paar honden tegelijk te wandelen.
Niet alleen zou het in de stad tot een
verkeersopstopping kunnen leiden,
ook het karakter en de kracht van de
honden draagt er niet toe bij meerdere
honden gelijktijdig aan de riem vast
te houden. Ook een klein kind kun je
niet met zo'n grote hond er alleen op
uit sturen. Nu zou ik iemand, die niet
zo van dieren houdt, toch al nooit een
hond aanpraten, maar diegenen die
wel tot het aanschaffen van een hond
besluiten moeten goed weten waar zij
aan beginnen. Ik vind dat je er in ie
der geval voor moet zorgen dat een
ander geen last van jouw hond heeft.
Daarom is het ook belangrijk dat ie
mand die de Newfoundlander wel
een aardig ras vindt, vooruit moet
weten dat het geen slaafse hond is,
die precies een halve meter achter het
been volgt. Hij doet graag precies wat
hij wil en is derhalve ongeschikt voor
elke vorm van dressuur. Het is echter
een hond met een gouden karakter, in
telligent en een geweldige kameraad'.'
zes maanden oud is, wordt door hem
persoonlijk naar de nieuwe eigenaar
gebracht. "Wij houden graag contact
met de bezitters van onze pups"zegt
Koetsier. "Wij schrijven of telefone
ren regelmatig en eenmaal per jaar
houden wij hier een nestdag voor alle
door ons gefokte honden. Dat is erg
leuk.
Bij dat soort gelegenheden en bij ten
toonstellingen maak ik ook erg veel
foto's om mij later te kunnen herinne
ren en te vergelijken met eerder geno
men foto's of zo'n hondje zich naar
verwachting heeft ontwikkeld."
Wat de heer Koetsier bij zijn bezoe
ken aan de families opvalt, is het feit
dat elk gezin zich aan de hond heeft
aangepast. Normaal zou je zeggen
dat een hond zich aan zijn huisgeno
ten moet aanpassen, maar bij de
Newfoundlander ligt dat net anders
om. "De hond is een individu. Zelfs
in de bij ons thuis gevormde roedel
waar ieder zijn eigen plaatsje kent, is
toch merkbaar dat elke hond een
individu is. Als ik voor mijn werk
's nachts niet thuis kan zijn, schuift
die gevestigde rangorde een plaatsje
op. Dan wil onze oudste reu in huis
omdat hij zich dan de baas voelt".
hierover mee praten, want van een
van de reuen die zij hadden, mocht zij
beslist niet zwemmen. "Zolang zij in
het water stond ging het goed", zegt
Koetsier, "maar als zij ging zwem
men kwam hij onmiddellijk in actie
om haar het water uit te sleuren".
Jaarlijks wordt er bij de club een wa-
tertrial georganiseerd, waarbij de
honden op tijd moeten zwemmen,
een sloep moeten trekken met twee
personen erin en een drenkeling die
nen te redden.
Liever in de kou
De zes honden van de heer Koetsier,
die ook gewoon in huis lopen, heb
ben op het erf een grote schuur met ei
gen slaapvertrekken tot hun beschik
king. "Dat is een eigenschap van dit
ras: ze liggen liever in de sneeuw dan
bij de verwarming. Bij de kachel
houden ze het niet lang uit. Dat is
vaak een misvatting bij de mensen:
omdat de hond zo groot is en door
zijn kalmte en waardigheid soms lui
overkomt, denken ze dat hij weinig
beweging nodig heeft. Het tegendeel
is echter waar. Zeker twee a drie uur
per dag moet de hond kunnen lopen.
Het zou bovendien het mooiste zijn
als hij elke dag even kan zwemmen".
De Newfoundlander staat bekend om
zijn zwemcapaciteiten en zijn red
dingswerk in het water. In Frankrijk
is dit ras dan ook ingeschakeld bij de
reddingsbrigade en springen ze zelfs
uit een helicopter in het water om een
drenkeling te redden. De bekendste
reddingspoging van een Newfound
lander is het uit het water halen van
Napoleon geweest, toen hij bij een
ontvluchtingspoging uit een boot
viel. Ook mevrouw Koetsier kan