SEN
i IEF JAZZ- LIEFHEBBER
en door de kracht van je adem kun
je dit regelen. Het is duidelijk dat
al deze zaken de nodige oefening
vereisen.
De enige plaats waar Loek kon
oefenen was in zijn eigen flat. Nu
zou dat de nodige problemen kun
nen veroorzaken met de buren. In
het geval van Loek Janssen is het
tegendeel waar. Hij vertelt: 'Ik
ben natuurlijk van tevoren gaan
vragen of ze daar bezwaar tegen
hadden. Dit bleek niet het geval.
Nu is het zelfs al zo dat het de
buurman opvalt als ik een paar
dagen niet studeer. Toen ik een
paar weken geleden op een avond
thuis kwam liep ik de buurman
tegen het lijf die een liedje aan het
fluiten was dat ik instudeer. Hij
vertelde dat hij elke avond zit te
wachten tot ik ga beginnen en dan
mee zit te fluiten.
Ik oefen in een klein kamertje
waar ook vaak was hangt. Dat
dempt nog een beetje'.
Toekomstmuziek
Janssen is nog een heel eind ver
wijderd van de muziek die hij op
de avonden van de jazzclub'hoor
de. Zijn, inmiddels tweede, leraar
ebben leren spelen, komen daar meestal op latere leeftijd niet meer
r bij de ontvangstafdeling te Zoeterwoude dan ook geschroomd
is gaam nemen. Daarmee vervulde hij een stille wens waaraan hij
1 g ihoor durfde te geven.
Oefening baart kunst
Hoewel saxofoon niet voor een
heel moeilijk instrument schijnt
door te gaan, stuit je in het begin
op een aantal problemen. Volgens
Loek zit de moeilijkheid voorna
melijk in het tegelijk moeten ver
richten van een aantal handelin
gen. Je moet de kleppen bedienen,
lucht hebben, de juiste spanning
op je rietje houden (embrassure)
en daarnaast nog tellen en noten
lezen. Het bedienen van de klep
pen schijn je wel gauw onder de
knie te krijgen. Voor het blazen
heb je echter een heel specifieke
techniek nodig. Je moet als het
ware met je buik ademen waar
door je longinhoud veel groter
wordt. Het blazen met bolle wan
gen is uit den boze. Bij bijvoor
beeld een piano of een gitaar ligt
de hoogte van een toon vast. Bij
een sax is het moeilijk de juiste
hoogte van een toon te vinden en
die vast te houden. Zo kan het al
blazend gebeuren dat je ineens
een octaaf hoger schiet. Door het
spannen van je lippen rond het riet
hamert op een degelijke onder
grond.
Door omstandigheden zat hij al na
enkele maanden zonder leraar.
Heel toevallig heeft hij eens met
de bierwacht die regelmatig de
zaken in de Hooiberg controleert,
over zijn saxofoon gesproken.
Toen Loek een nieuwe leraar
zocht, wist deze wel iemand in
Zoeterwoude. En van deze per
soon krijgt hij nu al weer geruime
tijd zeer goed les. In het begin
komt dat ook neer op veel toon
ladders spelen met kruizen en
mollen en het oefenen van lange
noten. 'Hij wil me een goede on
dergrond geven' vertelt hij. 'Het
spelen komt dan wel vanzelf. Het
is voor mij allemaal nog heel
moeilijk. Wat heb ik bijvoorbeeld
een ellende gehad met de hoge D.
Tegen Jos, mijn leraar, zei ik dan:
die sax is niet goed, er blijft wat
hangen. Maar dan probeerde hij
het even later en dan kwam die
noot er prachtig uit. Binnen niet al
te lange tijd gaan we accoorden
doen. Ook gaat Jos m'n gehoor
oefenen. Voor improviseren is het
nodig dat je zo kunt horen in wat
voor toonsoort er gespeeld wordt'.
Hoewel Loek het saxofoon spelen
zuiver als hobby ziet, lijkt het hem
toch erg leuk op den duur wel een
bandje te formeren. Omdat dit nu
nog wat hoog gegrepen is, wil hij
eerst proberen bij de Zoeter-
woudse fanfare te gaan spelen. 'Je
krijgt daar een goede ondergrond
en tegelijkertijd is het heel erg
gezellig. Het lijkt me wel een ge
doe, tegelijkertijd muziek maken
en in de maat lopen'. Haast heeft
hij in ieder geval niet met zijn
plannen. Het gaat hem niet zozeer
om het optreden als wel om het
spelen zelf. En dat kan hij nu ook
al naar hartelust doen.
Een ander aspect van het zelf
muziek maken vindt hij, dat je ook
beter gaat luisteren naar muziek.
Het goed naar muziek luisteren
maakt omgekeerd weer, dat je die
muziek wil naspelen. 'Dan hoor ik
'Autumn leaves' en dan wil ik
gedeelten naspelen. Daar krijg je
een kick van'.
17