LJAt VAN PASSIEF TOTAL] Mensen die in hun jeugd nooit een muziekinstrument hebber aan toe. Lange tijd heeft Loek Janssen, tapper/kelner bijt voordat hij de knoop heeft doorgehakt en saxofoonles is gat jarenlang geen g ;ht De liefde voor saxofoon da teert uit zijn middelbare schooltijd, toen hij tot de vaste aanhang van de popgroep Shart behoorde. In deze groep zat een saxofonist die vier typen sax speelde. Janssen was gefascineerd door dit instrument, maar kwam eigenlijk niet op het idee dat hij het zelf ook zou kunnen leren spelen. Daarvoor leek het hem te moeilijk. Na een tijdje ging Shart, zoals zo vele groepen uit die tijd, ter ziele en daarmee kwam Loek een aantal jaren niet meer zo direct met mu ziek in aanraking. Stichting Jazzclub In de lente van 1979 leefde er bij een aantal mensen het idee dat er weer eens wat moest gebeuren in Voorschoten. Samen met vijf an deren heeft Loek Janssen toen een jazzclub opgericht. Opzet van de club was één zaterdagavond per maand een jazzconcert te organi seren. Een geschikte locatie von den ze in het Wapen van Voor schoten; een sfeervolle ruimte waarin het mogelijk was een po dium te bouwen. De eigenaar was razend enthousiast. Er werd af gesproken dat de jazzclub de en tree-gelden en een percentage van de omzet zou ontvangen. Loek: 'Het was altijd spannend. Om 9 uur begonnen de concerten en om half tien zaten er 25 man. We maakten ons dan voor niets zorgen want om 12 uur was het stampvol. We zorgden dat er echt goede groepen optraden zoals Ferdinand Povel, Ack van Rooyen of Sandy Mos. We hadden het neusje van de zalm. Eén van ons zessen hield zich met het contracteren van de bands bezig. Een ander nam de financiële rompslomp voor zijn rekening. Nummer drie drukte de aanplakbiljetten die nummer vier had opgesteld. Ikzelf zorgde voor de sponsors. Daarvoor ging ik de winkeliers in Voorschoten af om te vragen of ze niet wat geld wilden geven in ruil voor hun naam op onze aanplakbiljetten. De laatste man onderhield de contacten met de wethouder. Deze contacten verliepen heel soepel, aangezien de wethouder bijzonder enthou siast was over onze club. We heb ben een hele leuke tijd gehad. We waren alle zes totaal verschillend, kwamen uit andere werelden, maar dat maakte het juist boeiend'. Andere opzet Nadat de jazzclub een jaar ge draaid had, veranderde het Wapen van Voorschoten van eigenaar. Deze liep niet warm bij het idee Tenor-sax Door deze jazzclub was Loek Janssen natuurlijk weer met zijn neus op de saxofoon gedrukt. Saxofoon is een bijna onmisbaar element in de jazzmuziek. Boven dien hadden de organisatoren na tuurlijk rechtstreeks contact met de muzikanten. Tijdens één van de concerten heeft hij de stoute schoenen aangetrokken en een saxofonist naar lesmogelijkheden gevraagd. Deze heeft hem verder geholpen en zo is hij dan van start gegaan. Janssen vertelt hierover: 'Ik had totaal geen verstand van saxofoons. Met mijn leraar ben ik toen een sax gaan kopen. Ik heb direct een goede gekocht, die m'n leven lang mee kan. Vóór mijn eerste les mocht ik er niet op spelen, omdat ik dan een verkeer de techniek zou ontwikkelen'. Loek heeft gekozen voor een te nor-sax, omdat hij vindt dat die een mooi, warm geluid heeft. Naast dit type zijn nog te onder scheiden de sopraan-, de alt-, ba riton- en bas-sax. iedere maand zijn zaak te zien omgetoverd tot decor voor een jazzconcert. Een mooi afscheid vormde het laatste concert waar van opnames zijn gemaakt voor het Tros radio-programma Sesjun. Naarstig werd er naar een nieuwe ruimte gezocht. De oplossing werd gevonden in de bar van een nieuw zwembad in Voorschoten. De eerste avond was een groot succes. Er was een sessie georganiseerd die een groot publiek trok. Maar al bij het tweede concert liep de belangstelling sterk terug. 'We hebben toen de koppen bij elkaar gestoken en besloten de stichting in een andere vorm voort te laten bestaan. De maandelijkse terug keer was ook een beetje een sleur geworden. We zijn nu van plan één keer per jaar een groot jazzfeest te organiseren. Ons eerste feest heb ben we vorig jaar gegeven. Daar voor hadden we het cultureel cen trum van Voorschoten helemaal aangekleed met pilaren, een brui ne kroeg, een vijver, planten en zovoort. Het was grandioos'.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1981 | | pagina 16