bruik dat vroeger diende te voorkomen
dat een bepaald vlindertje zijn eitjes
zou afzetten op de druiveblaren. Deze
vlindertjes geven er namelijk de voor
keur aan, aangelokt door de geur, hun
eitjes op een rozestruik te deponeren'.
Dat doen ze maar één keer en aldus ver
zameld, kunnen de daaruit voortgeko
men rupsen makkelijker vernietigd wor
den. Zo blijft het blad van de wijnstok
gespaard.
Tot voor enkele jaren stonden er nog 30
koeien in de stal van Chateau d'Aiguil-
he. Voornameljk voor de geproduceer
de mest werd deze veestapel zo lang
aangehouden. Eigenlijk liet de gezond
heid van de heer Sztark al jaren niet
meer toe dat hij dit uitgestrekte bedrijf
alleen beheerde.
Als Jood is hij met nog 26 anderen uit
deze streek in de oorlog getranspor
teerd geweest en als enige uit het con
centratiekamp teruggekomen. Hij praat
er anders over maar zijn kwaal heeft er
wel mee te maken. Het is tekenend voor
deze man met zijn formidabele werk
lust en doorzettingsvermogen, dat hij
een zeer oud systeem om warmte te
winnen uit stalmest weer had toege
past. Een ingewikkeld systeem van do
sering- en hogedrukvaten verzorgde de
verwarming van zijn huis. Toen enkele
jaren geleden de energieprijzen schrik
barend begonnen te stijgen, zijn er des
kundigen gekomen om te zien of dit
een mogelijk lonende oplossing zou
kunnen zijn om tekorten aan te vullen.
Uitgebreid is de heer Sztark toen in het
(technische) nieuws geweest waarvan
de plaatselijke krant met een hoofdar
tikel verslag uitbracht.
"Vinification traditionnelle"
Het ware te wensen, dat wijnconsumen
ten en vooral zij die er een eigen kelder
op na houden, eens wat meer aandacht
aan deze waardevolle kwalificatie zou
den schenken. De wijnbereiding ver
loopt op Chateau d'Aiguilhe nog tradi
tioneel d.w.z. zoals vroeger voor alle
wijnen in de Bordeaux gebruikelijk was.
Hubrecht Duijker maakt in zijn prach
tige boek "De grote wijnen van Bor
deaux" hiervan gewag als hij op blad
zijde 181 Chateau Canon - Premier
Grand Cru Classé St.-Emilion, be
schrijft, die hij tot de beste van de St.-
Emilion rekent. Als één van de factoren
die gunstig zijn voor grote wijnen,
noemt hij de traditionele wijze van vini-
fiëren met onder andere de fermentatie
van de most op "houten" gistkuipen.
De familie Sztark is bevriend met de
familie Fournier, eigenaars van Cha
teau Canon en ik was erbij aanwezig
toen gesproken werd over het steeds
korter behandelen van grote wijnen op
houten fusten.
Traditioneel wijnbereiden houdt ook in
dat de wijn geklaard moet worden met
eiwitten. Daartoe wordt het wit van eie
ren opgeklopt met wat van de te klaren
wijn: er worden 5000 eieren per 100.000
liter wijn gebruikt. Jonge wijn bevat na
melijk een hoeveelheid ongerechtighe
den als overblijfsel uit de troebele most,
dat verwijderd moet worden. Tegen
woordig gebeurt dat meestal door de
wijn door filterplaten te pompen, wat
weliswaar veel goedkoper en sneller is
maar als groot nadeel heeft dat met het
vuil ook waardevolle bestanddelen in
het slib van de filters achterblijven.
Bij een traditionele behandeling wordt
de wijn ook enkele malen overgestoken
op schone houten vaten waarbij een
laag droesem blijft liggen in de holte
van de eerste barrique (naam van een
wijnvat in de Bordeaux met een inhoud
van 225 liter). De wijn van d'Aighuile
ligt soms wel drie jaar op hout. Iemand
die met deze klassieke wijnbereiding
bekend is, weet dat een aldus verkre
gen wijn niet jong gedronken kan wor
den. Denk daarbij alleen maar aan de
smaak die het hout aan de wijn gegeven
heeft. Tegenwoordig kan ik bijna geen
Franse wijnen in een redelijke prijs
klasse meer noemen die dit kenmerk
nog hebben. Men is aangewezen op Ita
liaanse wijnen of bijvoorbeeld de
Spaanse Rioja. Een wijn die lang op
hout is gerijpt, mag men niet kort na
de botteling drinken. Zo'n wijn is stug,
is onvolwassen met een smaak die ruw
aandoet.
Jammer dat de moderne consument
zijn wijn wil drinken als limonade,
brandschoon. Niet zelden ziet men
klanten en zelfs mensen uit het wijnvak
een fles wijn bij de hals nemen en met
een schok omdraaien om hem dan te
gen het licht te houden. Stel je voor dat
er een paar kruimeltjes in zouden zit
ten. "Terug met die handel!"
Waar is de tijd gebleven dat men een
goede fles wijn zorgvuldig en met over
leg dekanteerde om aldus de wijn wat
lucht te geven en de droesem in de fles
achter te laten.
Wijnen en zelfs wijnen met grote repu
tatie worden geforceerd steeds jonger
drinkbaar gemaakt ten koste van de
kwaliteit. De tijd is niet ver meer, dat er
eenvoudig geen traditionele wijn meer
zal zijn. Waarom zou men geld uitgeven
als de klanten niets in de gaten hebben.
Het is ontstellend om te zien hoe nu al
volop klassieke Bordeaux wijn uit 1975
wordt opgedronken. Niet omdat men
hem lekker vindt maar omdat men er
gens gehoord of gelezen heeft dat 1975
zo'n groot jaar is.
Een Chateau d'Aiguilhe 1975 is op dit
ogenblik nog niet volwassen. Dat duurt
nog een paar jaar maar dan is het ook
een zeldzaamheid om in deze prijsklas
seeen dergelijke wijnle bezitten.
Uit het boek "Les Grand Vins de Bor
deaux" neem ik vertaald over en besluit
daarmee het eerste deel van onze be
schrijving:
"Le Chateau d'Aiguilhe, domaine de 65
HA (nu 70 HA) vormde het begin van de
gemeente Saint-Philippe-d'Aiguilhe,
gelegen op het hoogste gedeelte van
de "Coteaux" langs de rechter oever
van de Dordogne, van Saint-Emilion tot
Castillon-la-Bataille, in een befaamd
wijndistrict, rijk aan archeologische
vondsten en historie.
Zijn wijngaard is uitsluitend geplant
met kiezel als ondergrond.
De wijnbereiding geschiedt volgens
zeer oude overleveringen en tradities,
de wijn wordt verzorgd en rijpt op eiken
voeders (grote leg fusten) en verkrijgt
na verloop van tijd zijn adeldom in
kleur, bouquet en smaak, aldus ver
enigd. Alle kwaliteiten van een grote
wijn die zijn reputatie verdient.
13