bruik dat vroeger diende te voorkomen dat een bepaald vlindertje zijn eitjes zou afzetten op de druiveblaren. Deze vlindertjes geven er namelijk de voor keur aan, aangelokt door de geur, hun eitjes op een rozestruik te deponeren'. Dat doen ze maar één keer en aldus ver zameld, kunnen de daaruit voortgeko men rupsen makkelijker vernietigd wor den. Zo blijft het blad van de wijnstok gespaard. Tot voor enkele jaren stonden er nog 30 koeien in de stal van Chateau d'Aiguil- he. Voornameljk voor de geproduceer de mest werd deze veestapel zo lang aangehouden. Eigenlijk liet de gezond heid van de heer Sztark al jaren niet meer toe dat hij dit uitgestrekte bedrijf alleen beheerde. Als Jood is hij met nog 26 anderen uit deze streek in de oorlog getranspor teerd geweest en als enige uit het con centratiekamp teruggekomen. Hij praat er anders over maar zijn kwaal heeft er wel mee te maken. Het is tekenend voor deze man met zijn formidabele werk lust en doorzettingsvermogen, dat hij een zeer oud systeem om warmte te winnen uit stalmest weer had toege past. Een ingewikkeld systeem van do sering- en hogedrukvaten verzorgde de verwarming van zijn huis. Toen enkele jaren geleden de energieprijzen schrik barend begonnen te stijgen, zijn er des kundigen gekomen om te zien of dit een mogelijk lonende oplossing zou kunnen zijn om tekorten aan te vullen. Uitgebreid is de heer Sztark toen in het (technische) nieuws geweest waarvan de plaatselijke krant met een hoofdar tikel verslag uitbracht. "Vinification traditionnelle" Het ware te wensen, dat wijnconsumen ten en vooral zij die er een eigen kelder op na houden, eens wat meer aandacht aan deze waardevolle kwalificatie zou den schenken. De wijnbereiding ver loopt op Chateau d'Aiguilhe nog tradi tioneel d.w.z. zoals vroeger voor alle wijnen in de Bordeaux gebruikelijk was. Hubrecht Duijker maakt in zijn prach tige boek "De grote wijnen van Bor deaux" hiervan gewag als hij op blad zijde 181 Chateau Canon - Premier Grand Cru Classé St.-Emilion, be schrijft, die hij tot de beste van de St.- Emilion rekent. Als één van de factoren die gunstig zijn voor grote wijnen, noemt hij de traditionele wijze van vini- fiëren met onder andere de fermentatie van de most op "houten" gistkuipen. De familie Sztark is bevriend met de familie Fournier, eigenaars van Cha teau Canon en ik was erbij aanwezig toen gesproken werd over het steeds korter behandelen van grote wijnen op houten fusten. Traditioneel wijnbereiden houdt ook in dat de wijn geklaard moet worden met eiwitten. Daartoe wordt het wit van eie ren opgeklopt met wat van de te klaren wijn: er worden 5000 eieren per 100.000 liter wijn gebruikt. Jonge wijn bevat na melijk een hoeveelheid ongerechtighe den als overblijfsel uit de troebele most, dat verwijderd moet worden. Tegen woordig gebeurt dat meestal door de wijn door filterplaten te pompen, wat weliswaar veel goedkoper en sneller is maar als groot nadeel heeft dat met het vuil ook waardevolle bestanddelen in het slib van de filters achterblijven. Bij een traditionele behandeling wordt de wijn ook enkele malen overgestoken op schone houten vaten waarbij een laag droesem blijft liggen in de holte van de eerste barrique (naam van een wijnvat in de Bordeaux met een inhoud van 225 liter). De wijn van d'Aighuile ligt soms wel drie jaar op hout. Iemand die met deze klassieke wijnbereiding bekend is, weet dat een aldus verkre gen wijn niet jong gedronken kan wor den. Denk daarbij alleen maar aan de smaak die het hout aan de wijn gegeven heeft. Tegenwoordig kan ik bijna geen Franse wijnen in een redelijke prijs klasse meer noemen die dit kenmerk nog hebben. Men is aangewezen op Ita liaanse wijnen of bijvoorbeeld de Spaanse Rioja. Een wijn die lang op hout is gerijpt, mag men niet kort na de botteling drinken. Zo'n wijn is stug, is onvolwassen met een smaak die ruw aandoet. Jammer dat de moderne consument zijn wijn wil drinken als limonade, brandschoon. Niet zelden ziet men klanten en zelfs mensen uit het wijnvak een fles wijn bij de hals nemen en met een schok omdraaien om hem dan te gen het licht te houden. Stel je voor dat er een paar kruimeltjes in zouden zit ten. "Terug met die handel!" Waar is de tijd gebleven dat men een goede fles wijn zorgvuldig en met over leg dekanteerde om aldus de wijn wat lucht te geven en de droesem in de fles achter te laten. Wijnen en zelfs wijnen met grote repu tatie worden geforceerd steeds jonger drinkbaar gemaakt ten koste van de kwaliteit. De tijd is niet ver meer, dat er eenvoudig geen traditionele wijn meer zal zijn. Waarom zou men geld uitgeven als de klanten niets in de gaten hebben. Het is ontstellend om te zien hoe nu al volop klassieke Bordeaux wijn uit 1975 wordt opgedronken. Niet omdat men hem lekker vindt maar omdat men er gens gehoord of gelezen heeft dat 1975 zo'n groot jaar is. Een Chateau d'Aiguilhe 1975 is op dit ogenblik nog niet volwassen. Dat duurt nog een paar jaar maar dan is het ook een zeldzaamheid om in deze prijsklas seeen dergelijke wijnle bezitten. Uit het boek "Les Grand Vins de Bor deaux" neem ik vertaald over en besluit daarmee het eerste deel van onze be schrijving: "Le Chateau d'Aiguilhe, domaine de 65 HA (nu 70 HA) vormde het begin van de gemeente Saint-Philippe-d'Aiguilhe, gelegen op het hoogste gedeelte van de "Coteaux" langs de rechter oever van de Dordogne, van Saint-Emilion tot Castillon-la-Bataille, in een befaamd wijndistrict, rijk aan archeologische vondsten en historie. Zijn wijngaard is uitsluitend geplant met kiezel als ondergrond. De wijnbereiding geschiedt volgens zeer oude overleveringen en tradities, de wijn wordt verzorgd en rijpt op eiken voeders (grote leg fusten) en verkrijgt na verloop van tijd zijn adeldom in kleur, bouquet en smaak, aldus ver enigd. Alle kwaliteiten van een grote wijn die zijn reputatie verdient. 13

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 13