één uit;
O duizend
W.S. Wohlgemuth
"Je moet van alle markten thuis zijn",
zegt mevrouw W.S. Wohlgemuth, die
het sociaal contacten werk voor hetWe-
teringplantsoen en de Van der Helst-
straat verzorgt.
"Dat wil niet zeggen dat ik alles weet en
op alle problemen meteen antwoord
kan geven, maar dat ik weet waar ik de
mensen naar toe moet sturen. Je zou
mij dus een tussenpersoon kunnen
noemen: iemand die anderen aanhoort,
adviezen geeft en naar een bepaalde in
stantie verwijst.
Toen ik hier kwam werken ben ik eigen
lijk aangenomen voor het produktieper-
soneel. Later kwamen daar de kantoor
medewerkers van A/Wet en A/Hel bij. In
principe kan dus iedereen van deze
twee vestigingen bij mij terecht met
problemen, maar in de praktijk komt
het er meestal op neer dat toch vrijwel
alleen de produktiemedewerkers hun
problemen bij mij op tafel leggen. Vaak
natuurlijk omdat die mensen uit bij
voorbeeld Spanje of Marokko komen
en met huisvestingsproblemen zitten
als ze hun vrouw of kinderen willen
laten overkomen of omdat een van hun
kinderen trouwt. Ook vaak omdat zij
het Nederlands nog niet zo goed be
heersen en dan niet weten hoe een for
mulier in te vullen".
Geen wonderen
Behalve een adviserende taak heeft me
vrouw Wohlgemuth ook een organi
serende: het regelen en verzorgen van
jubilea en pensioneringen. Nu lijkt dat
niet zo'n veelomvattende klus, het be
stellen van een bloemetje en een auto
om de mensen op te halen, maar er
komt toch veel bij kijken om de mensen
echt het gevoel te geven 'dit is mijn
dag'.
Daarbij heeft zij ondermeer ook de na
zorg voor de gepensioneerden. Is bij de
actieve medewerkers het huisvestings
probleem erg groot, ook bij de gepen
sioneerden moet vaak bemiddeld wor
den om de mensen in een bejaarden
tehuis geplaatst te krijgen. "Op het ge
bied van huisvesting verwacht men ei
genlijk wonderen van mij, maar het
enige wat ik kan doen, is steeds maar
blijven opbellen naar de Gemeentelijke
Dienst Herhuisvesting en woningbureaus
en achter woningen aan te gaan waar
van ik gehoord heb dat ze leegkomen.
Vroeger was het wel zo dat een maat
schappelijk werkster van een groot be
drijf bij die instanties een vinger in de
pap had, maar nu is dat beslist niet
meer zo. En terecht natuurlijk, want nu
heeft iedereen evenveel, of even wei
nig, kans."
'Maar een mens'
Het kan gebeuren dat mensen die voor
de zoveelste keer hetzelfde aan haar
komen vragen, een niet zo aardig ant
woord krijgen. Een karaktertrekje dat
niet eens zo slecht is, maar waarmee je
soms mensen tegen je in het harnas
kunt jagen: te impulsief. "Ik weet dat
het niet zou mogen gebeuren, maar ik
ben ook maar een mens, die er wel
eens wat uitflapt dat eigenlijk niet ge
meend is", zegt zij. Zij vindt het heel
vervelend, al is het voor anderen vaak
toch prettig te merken dat zij tegen een
mens praten die met hen meevoelt, in
plaats van tegen een zakelijke ge
sprekspartner.
Geen opoffering
Meevoelen en mensen willen helpen op
alle mogelijke manieren is de overeen
komst met het werk dat zij vroeger heeft
gedaan: werken in een 'open huis' met
jeugdige delinquenten.
"Toen ik zes jaar geleden bij Heineken
kwam werken,-was het natuurlijk wel
even wennen. Maar ik doe het nog
steeds met plezier en het maakt mij ook
niets uit in welk opzicht ik de mensen
van dienst kan zijn.
Je hebt natuurlijk prettige en minder
prettige zaken, althans voor de mensen
zelf, waarbij mijn hulp ingeroepen
wordt. Maar of ik nu naar een 50-jarige
bruiloftsreceptie ga of dat ik 's nachts
uit bed gebeld wordt door iemand die
met een probleem zit, als de mensen
mij nodig hebben, zorg ik dat ik er ben.
Ook mensen die, door een langdurig
ziekzijn of door pensionering niet zo
op de hoogte meer zijn van het reilen en
zeilen op de brouwerij, vinden het fijn
iemand van Heineken te zien. Voor hen
betekent het dat ze niet vergeten zijn.
Van mijn kant is dat heus geen opoffe
ring, het zit nu eenmaal in je".
Bloemschikken
Als haar gevraagd wordt, wat ze zal
gaan doen als ze hier in de toekomst
eens mee zal ophouden, is haar ant
woord: "Dan wil ik een bloemschikwin
keltje beginnen, want ik vind het heer
lijk om met bloemen en kleuren bezig
te zijn".
Totaal iets anders dus, maar het zit er
voorlopig nog niet in, zodat iedereen
nog met vragen en problemen naar
haar toe kan gaan. Als altijd zal zij zo
veel mogelijk proberen de mensen met
raad en daad terzijde te staan.
19