J. J. KOOL:
ONGEMERKT EEN VERZAMELAAR
Dit is het verhaal van tapper Kool van onze vestiging in de Van
der Helststraat, die dicht bij de bron blijft en in de afgelopen
twintig jaar eigenlijk ongemerkt een grote verzameling glazen
heeft opgebouwd.
Monsterflesjes
Voordat de heer Kool glazen begon te
sparen, was hij verzamelaar van mon
sterflesjes. In die tijd was hij kelner bij
een horecabedrijf in Groningen, waar
door hij veelvuldig in contact kwam met
vertegenwoordigers van drankencon
cerns. De monsterflesjes die zij mee
namen vormden al gauw een aardige
verzameling. Maarzo gaat dat met som
mige hobby's; je raakt er op uitgeke
ken, zodat de heer en mevrouw Kool
langzaamaan deze verzameling ge
leegd hebben.
Glazen kast
Het sparen van glazen is, zoals dat vaak
het geval is met verzamelen, onbewust
begonnen. Dat de werkomgeving van
Kool van invloed is geweest op zijn
hobby, is duidelijk.
In het begin van de zestiger jaren kwam
hij te werken in de ontvangstruimte van
de toenmalige Amstel brouwerij. De
eerste glazen heb je als barman dan
gauw binnen. Amstel vertegenwoor
digers, die militaire kampen in Duits
land bezochten, namen bierglazen uit
dit land mee terug. De fusie met Heine-
ken bracht vanzelfsprekend een aan
vulling op deze nog kleine collectie met
zich mee. En als dan eenmaal per jaar
mensen weten dat je wat glazen ver
zameld hebt, stroomt de rest bijna van
zelf binnen. "Dan kwam deze met een
glas aanwaaien, dan die; en zo ben ik er
eigenlijk mee begonnen," vertelt de
heer Kool.
De paar plankjes die voor de glazen vrij
gemaakt waren, werden te klein. Eigen
handig timmerde Kool een kast, waarin
glazen platen en een T.L. buis beves
tigd werden. Het glas glanst je tege
moet als je bij Kool in de huiskamer
staat. Vier planken onder elkaar, per
plank drie rijen dik staan ze daar: de
conische glazen, oorglazen, kleintjes,
stiefels, tulpglazen, koetsierglazen en
nog vele andere modellen.
Amstel
Het eerste wat je opvalt in de kast is het
grote aantal Amstel glazen. Bijna een
kwart van de kast is gevuld met glazen,
voorzien van het bekende rood-witte
vignet. Maar van heel ver terug in detijd
stamt een, voor oudgedienden van
Amstel bekend glas met de twee blauwe
wereldbollen, of een oud exportglas
met gouden opdruk. Naast deze heel
oude glazen staat dan weer het laatste
model stapelglas van Heineken en
Amstel. Een bijzonder exemplaar is een
Heineken glas met misdruk.
Een duidelijk systeem is, mede door
plaatsgebrek, in de kast niet te vinden.
De onderste twee planken zijn uitslui
tend gevuld met bierglazen. Amstel en
Heineken glazen staan broederlijknaast
soortgenoten van onder andere
Grolsch, Skol, Brand, De Drie Hoef
ijzers of van Duitse brouwerijen. De
Duitse glazen vallen vooral op door de
uitgebreide versieringen; over het al
gemeen drukker dan de glazen van de
Nederlandse brouwerijen.
Gaan we een plank naar boven, dan ko
men we de bekende gezichten van ons
koningshuis tegen: een stralend lach
ende Beatrix en Claus naast een wat
ernstiger kijkende Juliana en Bernhard,
Margriet en Pieter naast de nog alleen
staande Christina. "Als er een glas uit
komt ter gelegenheid van de inhul
diging van Koningin Beatrix, al kost het
f 30,-, het komt erin," verzekert de heer
Kool. Jackie Kennedy kijkt ons wee
moedig aan, terwijl naast haar een glas
staat, uitgebracht als herinnering van
haar echtgenoot.
Heel speciaal voor Kool zijn twee
prachtige, oude borrelglaasjes op
de bovenste plank. "Als er vroeger op
de boerderij van mijn ouders een var
ken geslacht werd, werd na afloop uit
een van deze glaasjes gedronken. Het
glaasje ging rond bij ieder die met de
slachting had mee geholpen, (meestal
een man of vier), net zo lang tot de je-
neverfles leeg was. Je dronk dus om de
beurt uit dat ene glaasje," vertelt de
heer Kool.
De afwas
Binnenkort gaat het weer gebeuren: de
ongeveer vierhonderd glazen zijn aan
hun halfjaarlijkse sopje toe. Een be
werkelijke consequentie van een breek
bare hobby. Een hele zaterdag wordt
hiervoor uitgetrokken.
Het afwaswater wordt voorzien van een
stevige scheut afwasmiddel wat in dit
geval geen kwaad kan, aangezien er
nooit uit de glazen gedronken wordt.
Kool is daar zeer strikt in.
Als de afwas klaar is, wordt de kast
weer keurig ingeruimd." Als dan de T.L.
buis wordt aangdaan is de voldoening
natuurlijk groot.
Op de vraag of hij nooit bang is een
glas te breken, antwoordt Kool heel
laconiek: "Als er eentje stuk gaat, dan
heb ik pech gehad. Ik zal er geen nacht
van wakker liggen." Kool zit er dan ook
niet mee, voor de foto's een gedeelte
van zijn kast overhoop te halen.
12