Acht jaar geleden kwam de destijds 19-
jarige Gerard Blok op ons verkoopkan
toor te Zwolle in dienst. Hij voelde zich
toen een beetje een zoekende in de
woestijn. Zonder een enkel diploma
kwam hij op de arbeidsmarkt en ontdek
te al spoedig dat het niet meeviel in die
omstandigheden een leuke baan te vin
den. Gerard Blok, die geboren werd in
Lemelerveld, groeide op in Zwolle en
bezocht daar één jaar het voortgezet la
ger onderwijs. Vervolgens kon hij zich
drie jaar ULO-scholier noemen, maar
een diploma hield hij daar niet aan over.
Gerard was het studeren toen goed beu
en wilde gaan werken. Hij vond een baan
in een bedrijf waar hij anderhalf jaar op
de afdeling planning de kost verdien
de. Vervolgens solliciteerde hij alsadmi-
nistratief medewerker bij een garage en
werd aangenomen. Na een jaar had
Gerard het niet meer naar zijn zin. Hij
solliciteerde naar een baan bij Heineken
en wederom met een positief resultaat.
Hij kon beginnen als medewerker op de
postkamer. In deze functie was hij ver
antwoordelijk voor alles wat met de ver
zending van de poststukken te maken
had. Hij zegt daarover: "Ik had op dat
moment geen eisen te stellen, want ik
had geen diploma's. Het enige dat ik kon
doen om verder te komen, was mijn
werk zo goed mogelijk uit te voeren."
Keuken
Het Gewestelijk Verkoopkantoor was
toen nog gevestigd in een villa in Itter-
sum. "Ik heb daar een bijzondere tijd
meegemaakt," vertelt Gerard. "De post
kamer was wegens ruimtegebrek onder
gebracht in de keuken. Aangezien ieder
een daar altijd zijn eigen maaltijden be
reidde, er werden heel wat biefstukken
gebakken, stond ik er vaak te werken
met de braadlucht nog in m'n neus. Er
moest in die tijd veel geïmproviseerd
worden. De sfeer was echter fantastisch.
We werkten er keihard in een klein ge
zellig team en na afloop van de werk
zaamheden bleven we vaak nog wat bij
elkaar zitten om gezamenlijk een pilsje
te drinken."
Gerard Blok begon zijn gebrekkige
scholing echter steeds meer als een han
dicap te voelen. "In de loop van de jaren
werd ik wat rustiger en ik kwam steeds
meer tot het besef, dat ik weer moest
gaan studeren. Nu wilde ik aan een cur
sus beginnen die ik dan ook zou afma
ken, want studies aan de avondhandels
school en een cursus Nederlandse han
delscorrespondentie had ik ook al niet
met een gunstig resultaat afgemaakt. Ik
ben toen begonnen met de vierjarige-
MAVO en ben inmiddels aan mijn laat
ste jaar bezig. Drie van de zes examen
vakken heb ik al met goed gevolg afge
legd en ik twijfel er niet aan of ik heb vol
gend jaar het diploma in mijn zak."
Documentatie
Inmiddels is Gerard Blok werkzaam op
het verkoopkantoor als documentalist.
Met betrekking tot zijn werk heeft
Gerard alweer nieuwe studieplannen in
zijn hoofd. "Als ik het MAVO-diploma
heb gehaald, wil ik verdergaan met een
studie documentatie. Het werk als docu
mentalist boeit mij enorm. Een goede
documentatie is voor de commercie erg
belangrijk. Het werk past ook wel goed
bij mij want ik ben een echt gravertje.
Zowel op mijn werk als privé zoek ik
graag dingen op. Ik heb er speciaal een
grote encyclopedie voor aangeschaft."
Dat Gerard het in zijn baan enorm naar
zijn zin heeft, blijkt wel uit het feit dat hij
het helemaal niet erg vindt om over te
werken. "Als ik ergens bij moet springen
en mijn eigen werk blijft hierdoor liggen,
maak ik het rustig 's avonds af. Ik vind
dat mensen die de hele dag op de klok
zitten te kijken, óf geen plezier in hun
werk hebben, óf bij de verkeerde baas
zitten."
Sociaalvoelend
Bij zijn collega's staat Gerard Blok be
kend als een sociaal voelend en gevoe
lig mens; hij neemt een aparte plaats in
bij de mensen waarmee hij samenwerkt.
Zijn gevoel voor humor is bekend. "Ach,
ik heb nu eenmaal vaak de lachers op
mijn hand, dan sta je natuurlijk wat va
ker in het middelpunt," reageert Gerard
lakoniek. Hij maakt zich er soms zorgen
over dat men hem misschien maar een
oppervlakkig type zou vinden dat alles
met een korreltje zout neemt en de
moeilijkheden weglacht.
"Ik kan me bepaalde dingen juist erg
aantrekken. Het feit dat de ene helft van
de mensheid crepeert van de honger,
terwijl de andere helft moeite heeft om
in leven te blijven vanwege de vraat
zucht, ergert mij vaak mateloos. Het eni
ge concrete dat je eraan kunt doen. is
geld storten voor bepaalde acties, maar
daar houdt het dan ook bij op. Als ik
soms wel eens zo'n bui heb dat ik een
hekel heb aan de hele mensheid, zoek ik
mijn evenwicht weer in de natuur. Wan
delen in de bossen geeft mij innerlijke
rust, vooral in de winter als het erg koud
is. Ik hoop dan altijd geen mens tegen te
komen."
Carnaval
Behalve deze bezonken zijde, bestaat er
echter ook een veel zonniger zijde van
Gerard Blok. Deze kant van Gerard doet
hem juist genieten van de vele leuke
dingen die er in het leven zijn. Zo is hij dit
jaar benoemd tot ceremoniemeester
van de carnavalsvereniging De Oele
wappers. Bij verscheidene festiviteiten
tapt hij graag de glazen vol en verder is
hij dol op de motorsport. "Ja dat zijn
dingen die ik nu echt graag doe. Met
carnaval kun je lekker helemaal jezelf
zijn en als ik achter de tap sta, houd ik
ervan om naar de mensen te kijken.
Mensen fascineren me, zowel in positie
ve als in negatieve zin. Een verschijnsel
dat ik niet uit kan staan, is wanneer je op
een receptie of zo bent en er komt op
eens een belangrijk iemand binnen. Dan
zie je in een mum van tijd hoe veel men
sen zich dan om die bepaalde persoon
staan te verdringen. Niet omdat ze hem
zo aardig vinden, maar om bij hem in het
gevlei te komen en zo zelf vooruit te ko
men."
Motorsport
De motorsport noemt Gerard Blok zelf
zijn voornaamste hobby. Hij zegt daar
over: "Veel mensen vragen zich af wat
mij nou bezielt om in weer en wind in de
open lucht op zo'n ding te gaan zitten.
Een auto is toch veel gerieflijker? Ik
denk dat ik zo van die sport houd van
wege het gevoel van vrijheid dat het me
geeft, en daarnaast fascineert de snel
heid me natuurlijk ook.
Met de motor op vakantie helemaal al
leen, dat vind ik het einde. Ik kan dan
doen waar ik zelf zin in heb, met nie
mand heb ik dan rekening te houden,
voor mij is dat de enige manier om me
helemaal te ontspannen en uitte rusten.
Mijn favoriete vakantieland is Schot
land. Het landschap is er heerlijk ruw en
wild en bovendien kom je er geen
schreeuwerige vakantiegangers tegen
die je rust verstoren." Voorlopig is voor
Gerard Blok de vakantietijd echter nog
niet aangebroken. Hij vindt dat echter
helemaal niet zo erg. "In mijn baan ben
ik erg tevreden. Ik ga in dit vak door, ik
heb er voor gekozen. En dan maar zien
hoe ver ik daarin kom!"
19
