Een door de heer Verbogt gebouwde, mans
hoge, zeilboot op een tentoonstelling.
daadwerkelijk bij de hobby betrokken:
voor een zeiljacht moest zij de 8 zeilen
maken. Een paar dagen werk! Ook heeft
de heer Verbogt het een en ander ge
wijzigd bij het bedrijven van zijn hobby.
"Vroeger kwam ik thuis van kantoor,
ging vlug wat eten en dan hup, meteen
naar de vliering om te bouwen. Wel
werd er nog even koffie gedronken,
maar ook die was nog maar net op of ik
zat weer aan mijn schip te knutselen.
Na een aantal weken krijg je daar de
kriebels van. Nu is het zo, dat ik nog
maar af en toe een paar uur aan de boot
werk. Alhoewel ik zaterdags meestal de
hele dag bezig ben, want dan is het
voor mijn vrouw boodschappendag. Je
wordt in al die jaren natuurlijk ook
steeds precieser in je werk. Vroeger wil
de je je boot zo vlug mogelijk klaar heb
ben, maar lag hij dan eenmaal in het
water, dan moest er steeds weer wat
aan veranderd worden, net zolang tot
hij goed was. Nu doe je er langer over,
maar dan is het ook in een keer goed".
De heer Verbogt vindt het beslist niet
jammer dat hij van zijn vroegere sport -
het maken van modelvliegtuigjes- is
overgegaan op deze hobby. Dat was
namelijk veel gevaarlijkeren bovendien
kostbaarder. Elke keer immers dat het
naar beneden stortte, kon hij weer een
nieuwe bouwen. "Hoewel Nederland
zo'n 30 verenigingen telt, komt het zel
den voor dat je ergens mensen met hun
boot ziet varen," volgens de heer Ver
bogt. "Dat is jammer, want je zou dan
veel meer gegevens en ervaringen kun
nen uitwisselen."
Hij zou dan ook erg blij zijn als lezers
onder u, die in het bezit zijn van teke
ningen, foto's, postzegels of ander
materiaal van schepen (en bij voorkeur
marineschepen), dit naar hem zouden
willen opsturen. U kunt dit zenden aan
de heer G. Verbogt, Postkamer R/Cr.
Wellicht is dit materiaal zo duidelijk dat
het kan dienen als voorbeeld voor
zijn volgende schip!
Enige exemplaren van de verzameling zelf
gebouwde schepen van de heer Verbogt.
om het schip stootvast te maken.
Dan volgt het leukste onderdeel: het in
richten. "Bouwen vind ik nog leuker
dan varen. Juist omdat je van allemoge-
lijke oude afvalmaterialen weer nieuwe
dingen kunt maken. Van lege messing-
stiften uit oude ballpoints maak ik bij
voorbeeld de masten, van een breinaald
de vlaggemast en van plakstifthulzen
de schoorsteen. Je wordt er ontzettend
vindingrijk van en dat moet ook wel,
want als je alles moet kopen wat je wilt
maken, is zo'n schip niet meer te be
talen". Zijn nieuwe schip is van alle mo
derne snufjes voorzien: "Er zit een
radar op, een knipperlicht, rooksig
nalen, een sirene en uiteraard kanon
nen. Deze kunnen echt schieten, al is
het dan niet met kogels, omdat ik dat te
gevaarlijk vind, maar met rotjes. Mis
schien maak ik er wel een echte James
Bond boot van!". De voorliefde van de
heer Verbogt ligt duidelijk bij het ver
vaardigen van marineboten. Niet omdat
hij zo oorlogzuchtig is, maar omdat je
met dat type boten de meest technische
snufjes kunt uithalen.
Elke zondag varen in het park
Aangezien de boot een lengte van 1.40
m. heeft en een gewicht van 23 kg., zal
het niet al te vaak voorkomen dat u de
heer Verbogt met zijn boot in het park
van Rotterdam-Zuid in actie kunt zien.
Niet alleen het gewicht speelt daarbij
een rol, maar ook het feit dat hij het niet
zo prettig vindt om met het schip over
straat te lopen. "Veel mensen vinden
het kinderachtig als ze zo'n grote man
met een "speelgoedbootje" op een
soort -zelfgemaakte- trailer voorbij zien
lopen. Zij maken dan ook allerlei klei
nerende opmerkingen, al gaan ze er wel
anders over denken wanneer je in het
park je schip openmaakt en ze de hele
technische installatie binnenin zien".
Elke zondag komt er een aantal van
de 110 man tellende vereniging naar
het park om hun boten in het meer te
laten varen. "Telkens mogen er maar
zes tegelijk. Zouden er meer varen, dan
zitten er twee op hetzelfde zendkanaal
en wint de sterkste, zodat er "ongeluk
ken" kunnen ontstaan. Natuurlijk is het
wel het meest spectaculair voor de toe
schouwers wanneer er bijvoorbeeld
twee speedboten tegen elkaar opbot-
sen. Want zo'n speedboot kan een snel
heid van 40 km. bereiken. Dat is hele
maal mooi als we wedstrijden houden.
Dan zie je ze om de boeien heenvlie-
gen!". Er worden regelmatig wedstrij
den gehouden; hierbij bestaan er
diverse klassen, gelet op model en af
meting. "De vereniging doet ook mee
aan internationale wedstrijden. Pas nog
zijn ze naar Duitsland geweest, en al
ben ik dan niet mee geweest, je steekt
toch een hoop op van wat anderen je
erover vertellen. Wel jammer is het dat
de jury je schip beoordeelt naar aan
leiding van je bouwtekening. Want er
zijn verscheidene mensen, bijvoorbeeld
van beroep botenbouwer, die uit hun
hoofd een schip kunnen maken. Maar
als er niets is waar ze je boot mee kun
nen vergelijken, mag je niet aan zo'n
internationale wedstrijd meedoen. Wel
met de verenigingswedstrijdenDeze
wedstrijden, gehouden in het park te
Rotterdam-Zuid, trekken altijd veel toe
schouwers. Daarom worden er dan acts
opgevoerd als met het brandend schip.
Ook kan het gebeuren dat je ineens een
(etalage)eend of een kinderbordje met
bestek over het water ziet scheuren.
Zelfs een sleepboot die een rubberboot
met drie kinderen erin trekt!
Het bouwen van scheepsmodellen is een
heel precies werkje dat veel geduld vraagt.
Niet meer elke dag
Als je de heer Verbogt zo enthousiast
over zijn hobby hoort vertellen, stel je je
voor dat alles moeiteloos verloopt. Toch
staat hij af en toe nog wel voor pro
bleempjes. Zoals toen hij een Engelse
vlag moest maken van 4 bij 2 cm. in het
bleempjes.
Ook zijn vrouw wordt zo nu en dan
13
