Rond elf uur werden de eerste glib berige schreden op dit toch wel wat merkwaardige parcours gezet. Met een knap harde wind schuin in de rug ging het aanvankelijk best goed. De be ruchte 'prut' viel aardig mee, evenals de waterstand. Eenmaal een eind het wad op liepen vele lopers en loopsters lekker van de meegenomen proviand te smikkelen en leek het erop, dat deze zwerftocht een 'makkie' zou gaan wor den. Na een half uurtje wadlopen begon de ellende echter. Vanwege het grote aantal deelnemers was men in twee groepen verdeeld, elk onder leiding van een gids. Beide groepen liepen, op on geveer honderd meter afstand van el kaar, parallel in de richting van de vaste wal. Tegen twaalven moest de eerste sleuf genomen worden: tot over het middel ging men de 'majem' in! En daar bleef het niet bij. Een kwartier tje later ging het gehele gezelschap nog dieper de Waddenzee in. De 'kleintjes' konden nog net de kin boven water houden. Wim Stolte, voorzitter van de personeelsvereniging, en Dick Wijde- nes, horecavertegenwoordiger, pres teerden het om zelfs in deze precaire situatie nog foto's te maken! Tegen half een was het verste punt van deze zwerftocht bereikt en kon men op een bijna droogliggende plaat even uit blazen. Met het oog op het wassende waddenwater moest de terugtocht echter weer snel aanvaard worden. Beide diepe sleuven moesten opnieuw genomen worden, deze keer met wind tegen. Reddingsoperaties konden echter achterwege blijven en tegen half drie 's middags was iedereen weer veilig op het punt van vertrek, de boer derij, teruggekeerd. Aldaar viel er heel wat te 'schonen' en te drogen. Met de boot van vier uur vertrok het gezel schap naar Lauwersoog waar de deel nemers in het restaurant van het kam- peercentrum verwend werden met een voortreffelijke maaltijd, aangeboden door de personeelsvereniging. De wadlopers midden in de waddenzee. Je moet geen watervrees hebben! De zo langzamerhand traditionele jaar lijkse wadlooptocht is deze keer op zaterdag 15 september jl. gehouden. Zo'n 21 sportieve leden en introducé's van de Zwolse personeelsvereniging en een 8-tal Bokma-medewerkers zochten die dag opnieuw het wad op. Helaas moest, als gevolg van de overstelpende werkzaamheden bij Bokma, ongeveer een zelfde aantal wadloopliefhebbers uit Leeuwarden verstek laten gaan. Ditmaal was het de bedoeling geza menlijk al wadlopend Schiermonnik oog te bereiken. Rond acht uur 's mor gens waren er zo'n 130 enthousiaste wadlopers en loopsters uit alle delen van het land in het mudvolle Heineken café Het Wapen van Hunsingo te Pieter- buren bijeen om onder auspiciën van de Stichting Wadloopsport aan het kar wei te beginnen. Tenminste, dat dacht men op dat moment nog! Een harde noordwesten wind (windkracht 7) ver ijdelde dit sportieve voornemen. Voor de circa honderd 'overstekers' was er een alternatief plan: zij konden des gewenst met de boot van negen uur uit Lauwersoog naar het waddeneiland overvaren en van daaruit, startplaats haven, een ongeveer drie uur durende zwerftocht over het wad gaan maken, richting vaste wal. En aangezien een rechtgeaard wadloper zich niet zo gauw 'van het wad laat slaan', vertrok de hele groep met auto's en bussen naar de haven van Lauwersoog, dat zo'n 15 km. noordwestelijk van Pieter- buren is gelegen. Vanwege de grote toeloop vertrok de boot bijna een half uur te iaat. Tijdens de overtocht over de woelige zee klopte menig wadlopers- hart toch wel een tikkeltje sneller! Na aankomst op het eiland begaven alle wadlopers zich naar een boerderij land inwaarts. Daar kon iedereen, voor zover dit nog niet gebeurd was, de wadloop- kleding aantrekken en de overtollige bagage achterlaten. De eerste sleuf wordt genomen. De enige zorg schijnt te zijn zoveel mogelijk droog te hou den. 18

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1979 | | pagina 18