Rond elf uur werden de eerste glib
berige schreden op dit toch wel wat
merkwaardige parcours gezet. Met een
knap harde wind schuin in de rug ging
het aanvankelijk best goed. De be
ruchte 'prut' viel aardig mee, evenals de
waterstand. Eenmaal een eind het wad
op liepen vele lopers en loopsters
lekker van de meegenomen proviand te
smikkelen en leek het erop, dat deze
zwerftocht een 'makkie' zou gaan wor
den. Na een half uurtje wadlopen begon
de ellende echter. Vanwege het grote
aantal deelnemers was men in twee
groepen verdeeld, elk onder leiding van
een gids. Beide groepen liepen, op on
geveer honderd meter afstand van el
kaar, parallel in de richting van de
vaste wal. Tegen twaalven moest de
eerste sleuf genomen worden: tot over
het middel ging men de 'majem' in!
En daar bleef het niet bij. Een kwartier
tje later ging het gehele gezelschap nog
dieper de Waddenzee in. De 'kleintjes'
konden nog net de kin boven water
houden. Wim Stolte, voorzitter van de
personeelsvereniging, en Dick Wijde-
nes, horecavertegenwoordiger, pres
teerden het om zelfs in deze precaire
situatie nog foto's te maken! Tegen half
een was het verste punt van deze
zwerftocht bereikt en kon men op een
bijna droogliggende plaat even uit
blazen. Met het oog op het wassende
waddenwater moest de terugtocht
echter weer snel aanvaard worden.
Beide diepe sleuven moesten opnieuw
genomen worden, deze keer met wind
tegen. Reddingsoperaties konden
echter achterwege blijven en tegen half
drie 's middags was iedereen weer
veilig op het punt van vertrek, de boer
derij, teruggekeerd. Aldaar viel er heel
wat te 'schonen' en te drogen. Met de
boot van vier uur vertrok het gezel
schap naar Lauwersoog waar de deel
nemers in het restaurant van het kam-
peercentrum verwend werden met een
voortreffelijke maaltijd, aangeboden
door de personeelsvereniging.
De wadlopers midden in de waddenzee. Je moet geen watervrees hebben!
De zo langzamerhand traditionele jaar
lijkse wadlooptocht is deze keer op
zaterdag 15 september jl. gehouden.
Zo'n 21 sportieve leden en introducé's
van de Zwolse personeelsvereniging en
een 8-tal Bokma-medewerkers zochten
die dag opnieuw het wad op. Helaas
moest, als gevolg van de overstelpende
werkzaamheden bij Bokma, ongeveer
een zelfde aantal wadloopliefhebbers
uit Leeuwarden verstek laten gaan.
Ditmaal was het de bedoeling geza
menlijk al wadlopend Schiermonnik
oog te bereiken. Rond acht uur 's mor
gens waren er zo'n 130 enthousiaste
wadlopers en loopsters uit alle delen
van het land in het mudvolle Heineken
café Het Wapen van Hunsingo te Pieter-
buren bijeen om onder auspiciën van
de Stichting Wadloopsport aan het kar
wei te beginnen. Tenminste, dat dacht
men op dat moment nog! Een harde
noordwesten wind (windkracht 7) ver
ijdelde dit sportieve voornemen. Voor
de circa honderd 'overstekers' was er
een alternatief plan: zij konden des
gewenst met de boot van negen uur uit
Lauwersoog naar het waddeneiland
overvaren en van daaruit, startplaats
haven, een ongeveer drie uur durende
zwerftocht over het wad gaan maken,
richting vaste wal. En aangezien een
rechtgeaard wadloper zich niet zo
gauw 'van het wad laat slaan', vertrok
de hele groep met auto's en bussen
naar de haven van Lauwersoog, dat
zo'n 15 km. noordwestelijk van Pieter-
buren is gelegen. Vanwege de grote
toeloop vertrok de boot bijna een half
uur te iaat. Tijdens de overtocht over de
woelige zee klopte menig wadlopers-
hart toch wel een tikkeltje sneller! Na
aankomst op het eiland begaven alle
wadlopers zich naar een boerderij land
inwaarts. Daar kon iedereen, voor zover
dit nog niet gebeurd was, de wadloop-
kleding aantrekken en de overtollige
bagage achterlaten.
De eerste sleuf wordt genomen. De enige zorg schijnt te zijn zoveel mogelijk droog te hou
den.
18