Richard van Vliet, enthousiast foto-hobbyist
meer dan lachen naar het vogeltje alleen
Verzamelen, een
tijdrovende bezigheid
Van Camera Obscura tot moderne
fotografie
Veel mensen vinden het poseren voor
een foto erg vervelend. Toch is het la
chen naar het vogeltje gedurende 1 se
conde niet de zwaarste taak die iemand
in zijn leven moet volbrengen. Toen de
portretfotografie nog in de kinder
schoenen stond, duurde het poseren
minstens een half uur, door de lange
belichtingstijd.Er stonden stoelen met
speciale klemmen en steunen in de stu
dio's, die het de mensen onmogelijk
maakten zich te bewegen. Ze hingen als
het ware in de steigers." Aan het woord
is Richard van Vliet, 25 jaar. Hij werkt bij
de afdeling centrale dienst thuisver-
bruik in Zoeterwoude. Daarnaast houdt
hij zich graag bezig met fietsen en mu
ziek. Maar zijn grootste liefhebberij is
wel de fotografie. Hij verzamelt came
ra's en oude foto's, verdiept zich in de
geschiedenis en fotografeert zelf.
In de loop der jaren heeft hij een verza
meling van ongeveer 40 toestellen op
gebouwd. Op speciale ruilbeurzen en
markten in Amsterdam en Engeland
heeft hij exemplaren op de kop weten te
tikken. „Maar het wordt de laatste tijd
wel moeilijker," zegt Richard. Aange
zien het verzamelen van nostalgische
voorwerpen erg populair is, stijgt de
Op de antiekmarkt Camden Passage in Lon
den wist Richard deze uit 1878 daterende foto
te bemachtigen.
W0L3TEN HOLME
B LAC K PO 0 L
waarde van de oude toestellen. En voor
de verzamelaar is de lol er dan af. „Het
gaat ons niet om de antiekwaarde, maar
om de verzamelwaarde. Ik heb toestel
len, die op een antiekmarkt niets zouden
opbrengen, maar die ik voor geen goud
van de hand zou willen doen." Hij wijst
op een vierkant, zwart boxje, dat hij en
kele jaren geleden voor een prikje op
het Waterlooplein kocht. Hij haalde het
uit elkaar, ontroestte de spijkers waar
mee het toestel in elkaar zat en knapte
het helemaal op. De verzameling van
Richard is een aardige illustratie van de
technische ontwikkeling van de came
ra's. Zo bezit hij een zogenaamde „Au
tographic". Wanneer men een foto met
dit toestel gemaakt had, schreef men op
de achterkant van het filmrolletje waar
en wanneer de opname genomen was.
Op de afdruk verscheen dan ook het
handschrift. Een ander opvallend
exemplaar is de zogenaamde reisca-
mera. Een opvouwbaar model op statief,
dat enkele kilo's weegt. Voor de moder
ne toerist zou dit een onhandelbaar stuk
bagage zijn, maar vroeger maakte men
daar kennelijk geen probleem van.
Op vakantie in Engeland („Ik ben een
beetje anglofiel") vond Richard het toe
stel op een markt in Londen. Het bevond
zich in een verwaarloosde staat en het
kostte hem daarom betrekkelijk weinig
Engelse ponden. Nu hij het heeft op
geknapt, is het een bijzonder fraai
exemplaar voor de verzameling gewor
den. Het verzamelen neemt veel tijd in
beslag. Niet alleen het bezoeken van
beurzen en markten, maar ook het op
knappen van de toestellen en het cata
logiseren daarvan. Iedere camera be
schrijft Richard op een speciaal daar
voor ontworpen vel, waarvan het model
is uitgegeven door de Camera Old-
Timer Club, waarvan hij lid is. Deze club
geeft een blad uit en organiseert ruil
beurzen en brengt zodoende de hobby
isten te zamen.
Het blijkt, dat de verzamelaar goed thuis
is in de geschiedenis van de fotografie
en daar boeiend over kan vertellen.
„De basis voor de moderne fotografie
werd gelegd met de 'Camera Obscura'.
Zowel Aristoteles (384-322 v. Chr.) als
Leonardo da Vinei (1452-1519) hielden
zich hiermee bezig. De Camera Obscura
was een donkere kamer, waar door een
gaatje in de wand lichtstralen naar bin
nen vielen. Hierdoor werd een afbeel-
Richard van Vliet hier met één van de pronkstukken van zijn verzameling: een ouderwetse
reiscamera.
10
