Zeevissende Zwollenaren op Waddenzee
De foto van de maand april is gemaakt
door de heer H. Rijven. Hij fotografeerde
een mug, die op een raam zit. Het bij
zondere van deze foto is het speciale
effect dat bereikt werd door de dubbele
weerspiegeling van de mug in het glas.
Hij werd gemaakt met een standaard
lens en vergroot op hard papier, zonder
„kunstgrepen".
Tot foto van de maand mei is uitgeroe
pen de afbeelding gemaakt door de heer
R. van Rijn. Hij bracht op een fijne wijze
in zwart en grijs een binnenplaatsje in de
Dordogne (Frankrijk) in beeld.
Fotoclub Heineken Zoeterwoude
Uitslapen was er op de ochtend van za
terdag 9 juni jl. voor de in totaal 17 deel
nemers en -sters van onze vestiging in
Zwolle aan het uitstapje naar de „vis
gronden" op de Waddenzee niet bij: om
7.30 uur in Harlingen present zijn, zo
luidde het parool. De sluiswachter aldaar
had hierover kennelijk anders gedacht:
de brave borst versliep zich iet-of-wat
waardoor een oponthoud ontstond van
circa een half uur. Maar rond 8.00 uur
kozen de stoere zeevissers dan toch het
ruime (wadden)sop! Met de bedoeling
als eerste op de visgronden te arriveren,
had Jaap Schulenberg zich op de voor
plecht van de vissersboot geïnstalleerd.
Vele eersten zullen de natsten zijn, zo
zou een variant op een bekend gezegde
kunnen luiden, dat in dit geval zeker op
hem van toepassing was: Deze dappere
zeevisser had namelijk de stijve bries en
de woelige zeegang mooi onderschat.
Een flinke plons milieuvriendelijk wad-
dennat was zijn (verdiende?) loon! Loon
echter krijgt men naar werken, zoals
men ook vis vangt naar dat men vist. Dit
gold stellig voor Wim Stolte, die tijdens
het wedstrijdvissen niet alleen de eerste
doch ook de meeste vis wist te verschal
ken. De grootste vis evenwel was voor
Henk Kemerink. Jaap Schulenberg's
echtgenote wilde beslist voor haar on
fortuinlijke man niet onderdoen: zij liep
weliswaar geen nat pak op, maar zij wist
slechts één vis uit de Waddenzee te tillen
en ontving daarvoor de pech prijs!
Het viel op, dat de „beginners" onder de
zeevissers nogal wat moeite hadden met
het werpen van het lood. Allengs ging
het gelukkig toch beter en werd er heel
wat werk verzet.
Voor de begeleidende dames van het
gezelschap was er volop gelegenheid
om gedurende de vaart op het zonnige
middendek lekker „aan te bruinen". Al
met al beleefde men uitbundig plezier
aan dit zeevisvangstfestijn, welk plezier
voor een niet gering gedeelte „uit de
koker" kwam van de goed op dreef zijn
de Albert Heslinga. De lachsalvo's die hij
voortdurend deed losbarsten, waren
voor menige meeuw aanleiding om op
eerbiedige afstand te blijven, terwijl de
schipper zich soms min of meer bezorgd
afvroeg of hij de hele handel nog wel
veilig de thuishaven zou kunnen bin
nenloodsen.
Dat lukte echter wonderwel en tegen
16.30 uur werd in Harlingen afgemeerd.
Een smakelijke maaltijd bij „de Chinees"
besloot deze uitermate geslaagde vis
vangsttrip op de Waddenzee, waarna
omstreeks 18.00 uur huiswaarts werd
gekoerst.
Terwijl Jaap Schulenberg met een vies gezicht een zeegier aan zijn haak tracht te wurmen,
bewaakt Albert Heslinga het hengelbestand.
30
