Barre winter ging ook aan Heineken niet voorbij
Hulde aan alle chauffeurs die, waar ook in Nederland, onder vaak zeer moeilijke omstandighe
den, zorgden dat onze produkten te bestemder plaatse kwamen. Dit beeld is uit de hoofdstad.
De afvalwaterzuiveringsinstallatie had
te kampen met ijsvorming. Normaal zit
ten hier voldoende bacteriën in om het
water „levend" te houden. Door de
strenge vorst waren er echter zoveel
Bokma in Leeuwarden, onze noordelijkste
vestiging, kreeg het in de barre winter zwaar
te verduren.
Zoeterwoude. De onfortuinlijke bestuurder
zakte na het verlaten van zijn auto nog enkele
malen door het ijs.
Ook in Den Bosch waren er, zoals in
bijna alle vestigingen, problemen met
de expeditie. Sneeuwruimers waren op
Arresleewedstrijden (Belslydjeyen) bij Hinde-
loopen op 23 januari jl.
doodgegaan, dat het water begon te be
vriezen. Eveneens is er hier in de dagen
van de ergste gladheid een brouwerij
medewerker met auto en al de sloot in-
geslipt.
In Bunnik had men net de verwarming
laten repareren voordat de ergste kou
doorbrak. Over kou heeft hier niemand
binnen het bedrijf dan ook hoeven te
klagen. Zoals in de andere vestigingen
ook hier problemen met de aan- en af
voer van produkten. Leveranties naar
het noorden konden op een gegeven
moment niet meer uitgevoerd worden.
Permanent waren ook hier sneeuwrui
mers op het terrein bezig om het berijd
baar te houden. Om de produkten tegen
bevriezing te beschermen waren er
plastic hoezen omheen aangebracht.
Verder heeft men hier extra verwar
mingsaggregaten bij de depalletizers
laten aanbrengen. De bedrijfsleiding
noteerde veel meer flessenbreuk dan
normaal, wat weer veel aanvoer van re
touremballage met zich meebracht.
Ondanks al het ongemak viel er toch
ook vaak heel wat af te lachen. Menig
brouwerij-medewerker liep in deze da
gen met vrolijk gekleurde gummilaarzen
onder zijn keurige grijze pak. Ook zag je
op straat mensen met pannetjes heet
water rondlopen om hun auto te ont
dooien. Te waarderen is echter dat
iedereen als het maar enigszins moge
lijk was toch op zijn werk is verschenen
en het werk praktisch overal normaal is
doorgegaan.
Na jarenlang klagen dat de „echte Hol
landse winter" niet meer bestond, heb
ben we er nu dan een gekregen die alle
kwakkelwinters van voorheen dubbel en
dwars goedmaakte. Sneeuw, ijs, storm
en ijzel, alles hebben we gehad. Dat dit
ook aan ons concern niet ongemerkt is
voorbijgegaan, spreekt vanzelf.
Blik op het in sneeuw en ijs gevangen hoofd
kantoor in Amsterdam.
Het ergste had onze vestiging in Leeu
warden het te verduren. Op woensdag
14 februari werd daar het hele personeel
om twaalf uur 's middags naar huis
gestuurd omdat de toegangswegen
naar Leeuwarden werden afgesloten.
Een sneeuwstorm joeg hier met wind
kracht 9 de sneeuw zo hoog op dat zich
overal enorme sneeuwbanken ophoop
ten. De fabriek werd gesloten, want ver
voer was niet meer mogelijk. Toen de
vestiging op vrijdag 16 februari weer
openging, moesten vele medewerkers
enorme afstanden lopen om hun werk te
kunnen bereiken. Een telefoniste liep 's
morgens vroeg maar liefst anderhalf uur
om van de ene kant van Leeuwarden de
andere zijde, waar Bokma ligt, te berei
ken; regelmatig zakte ze tot haar heupen
weg in de sneeuw.
Heineken, goed gemutst!
(Deze grappige foto werd ons toegezonden
door een onzer consumenten de heer J. J.
Ruygrok te Lisse).
chauffeurs van de vrachtwagens die hun
drank moesten afleveren in het heuvel
achtige Zuid-Limburg. Hier reden
zandstrooiers en tractoren vooruit om
voor de vrachtwagens de weg berijd
baar te maken. De containers op het fa
brieksterrein konden door de gladheid
niet uit de containerlaadput rijden, maar
moesten er uitgetrokken worden.
In Zoeterwoude waren soms vreemde
taferelen te zien. Zo waren de Noord- en
de Zuidbrug zo glad dat de vrachtwa
gens die er wilden op rijden vaak hal
verwege teruggleden. De expeditie had
vertraging in de aan- en de afvoer van de
produkten.
het brouwerijterrein bezig om dit berijd
baar te houden. Hoewel de tijdschema's
flink in de war liepen, werd alles wel
overal afgeleverd. Ook de scheepsaan-
voer door de haven werd hier bemoei
lijkt omdat de rivieren steeds dichtvro-
ren. Het moeilijkst hadden het de
3
