dStoSil Ineke Fles
Dat je je lot nooit ontloopt, blijkt wel
weer uit het levensverhaal van Ineke
Fles, wijninkoopster van de afdeling
groepsinkoop van de Gedistilleerd en
Wijngroep Nederland B.V.: ,,Op de mid
dag dat ik besloten had met mijn oplei
ding fysiotherapie te stoppen, kwam ik
een oude kennis uit de horeca in de stad
tegen, die een baan voor me wist bij het
wijnhuis Bouchard Père et Fils in
Frankrijk." En met deze ontmoeting
werd voor een groot deel de verdere
carrière van Ineke Fles beslist. „Die
kennis vertelde me dat Maison Bou
chard Père et Fils iemand nodig had die
goed Duits en Engels sprak. Ik heb er
meteen op geschreven en. kreeg ook di
rect antwoord. Ik moest komen sollici
teren in Beaune, een plaatsje midden in
de Bourgogne. Na enkele gesprekken
en onder andere een talentest, werd ik
aangenomen. Het wijnhuis was in een
kasteel ondergebracht; de wijn die ze
verkopen, draagt het merk: Maison
Bouchard Père et Fils. Mijn werk be
stond voornamelijk uit het ontvangen
van buitenlandse relaties en al het werk
dat dit met zich meebrengt, zoals het
regelen van hotels, lunches, diners en
noem maar op. Regelmatig ging ik met
een groep vertegenwoordigers enkele
dagen op stap en nam ze mee de wijn-
velden in en de wijnhuizen langs." Was
ze oorspronkelijk aangenomen voor de
periode van een half jaar, in totaal
groeide het verblijf uit tot ruim twee jaar.
„Ik heb in die tijd veel over wijn geleerd.
In de winter was er weinig werk voor me,
maar dan stippelde ik routes en derge
lijke uit voorde gasten, die het volgende
seizoen weer zouden komen."
Keuze
Net op het moment dat Ineke de keuze
moest maken om öf voorgoed in Frank
rijk te blijven, öf terug naar Holland te
gaan, verscheen de heer J. Zellenrath,
toenmalig directeur van wijnhandel
Reuchlin, ten tonele. Hij kwam bij het
wijnhuis op bezoek om er partijen wijn
voor zijn zaak in te kopen. Ineke maakte
zo'n goede indruk op hem, dat hij haar
een baan aanbood. Ze nam het aanbod
aan en bijna gelijk met de overname van
Reuchlin door Heineken, nu vijf jaar ge
leden, kwam ze bij Reuchlin in dienst.
„De functie die ik er kreeg, bestond uit
allerlei verschillende taken. Eén van
mijn werkzaamheden was het houden
van wijnpraatjes voor klanten. Ik gaf, en
geef, want ik doe het nog wel eens,
voorlichting over wijn en demonstreer
de het wijnproeven." Ook hield ze zich
bezig met het maken van wijnkaarten
voor restaurants. „Ik verzamelde illus
traties en vroeg reclamemateriaal aan.
Moesten er eerst enkele wijnkaarten per
maand gemaakt worden, spoedig waren
het er meer en meer. Momenteel is er
een speciale afdeling wijnkaarten. Ver
der assisteerde ik de heer Zellenrath
met allerlei karweien; ook verzorgde ik
de correspondentie en deed ik recla-
meaanvragen."
Inkoop
Langzaam maar zeker werd ze steeds
meer bij de inkoop betrokken. Ze werkte
orders voor de heer Zellenrath af en
proefde mee om partijen wijn te keuren.
„Sinds een jaar werk ik helemaal als full
time inkoopster. Voortdurend komen er
leveranciers op bezoek, die wijnen aan
bieden. We kijken dan wat het is. Zie ik
er iets in, dan ga ik eerst met de afdeling
marketing en verkoop praten, want ik
moet weten of we die wijn, als ik hem
inkoop, weer kunnen verkopen. Hebben
marketing en verkoop ook interesse,
dan kopen we een klein partijtje in en
zetten we dat in de prijscourant. Mo
menteel verkopen we zo'n driehonderd
verschillende wijnsoorten." Terzake-
kundig vertelt ze over de problemen die
zich bij de aankoop van de wijnen kun
nen voordoen. Ertussendoor komt er
een telefoontje uit Duitsland en handelt
ze in vlot Duits de inkoop van een partij
Zeiler Schwarze Katz af. Zich veront
schuldigend voor de onderbreking,
strijkt ze weer op haar stoel neer en
babbelt rustig verder. „Soms prijzen
wijnen zich zelf uit de markt. Dan wor
den ze zo duur, dat ze voor ons niet meer
interessant zijn. We gaan dan op zoek
naar een wijn die bijna dezelfde smaak
heeft, goedkoper is en ook van goede
kwaliteit is."
Regelmatig reist Ineke dan ook naar het
buitenland om naar nieuwe wijn op zoek
te gaan. „Op lijsten die ik bijhoud en
waarop de aanwezige voorraad van
iedere wijn staat aangegeven, zie ik op
een bepaald moment dat er aan een be
paalde wijn een tekort is. Van te voren
maak ik dan afspraken met de leveran
ciers, ook wel in Frankrijk. Ik zorg er ook
altijd voor dat ik dan wat vrije tijd over
houd, zodat ik ook eens rond kan kijken.
Soms zie ik ergens een kasteeltje staan
en loop er naar binnen om te kijken of ze
er oo.k wijn verkopen. Is dat zo dan vraag
ik wat vooreen wijn dat is, hoe duur hij is
en of ze in export naar Nederland geïn
teresseerd zijn. Soms sta ik dan weer na
vijf minuten buiten, en soms is het wel
wat."
Proeven
Ze wil me graag het proeven een keer
demonstreren. Eerst vertelt ze waar je
allemaal op moet letten: „Ten eerste is
de kleur van de wijn belangrijk. Weet je
dat een bepaalde rode wijn van dat jaar
dieprood van kleur moet zijn en is hij te
licht of troebel, dan proeven we hem al
niet eens meer. Verder is de geur, het
'bouquet', van de wijn belangrijk, de
smaak natuurlijk en de afdronk. Hoe
beter de wijn, hoe langer je hem nog
naproeft." Ze pakt vervolgens een glas
wijn tussen duim en wijsvinger bij het
voetje vast en begint het glas met in
houd rond te draaien. „Zo komt het
'bouquet' naar boven," zegt ze als ze
mijn verbaasd gezicht ziet. Ze houdt het
glas zo vast, omdat ze anders vlekken
op de kelk zou maken en ze de kleur van
de wijn niet meer goed zou kunnen zien.
Ze snuift het „bouquet" op en neemt
voorzichtig een slokje. Met wat vreemde
geluiden laat ze de wijn door haar mond
„heenwalsen", zoals ze dat noemt. Ge
bruikelijk is dat ze de wijn eigenlijk uit
spuwt, maar aangezien er geen bakje
voorhanden is, slikt ze de wijn maar
door.
Hobby
Dat de wijn een hobby voor haar gewor
den is, blijkt wel uit het feit dat ze thuis
zo'n zeshonderd flessen in haar kelder
heeft liggen. Ook bezoekt ze in haar va
kanties altijd wel een paar wijnhuizen
als deze in de buurt zijn. „Ik zou er nog
veel meer over willen weten en zou er zo
een vakantie voor willen opofferen om
allerlei chateaux op te zoeken en er nog
meer van te leren."
Binnen afzienbare tijd vertrekt Ineke
Fles van het intieme kantoortje aan de
Rotterdamse Calandstraat naar het gro
te gedistilleerdcomplex in Zoetermeer.
„Aanvankelijk vond ik het helemaal niet
leuk dat we daar naartoe verhuizen.
Wijn heeft een bepaalde sfeer nodig en
de Bacchuszolder heeft die sfeer. Nu ik
het echter heb gezien, ben ik reuze en
thousiast geworden. Er is erg veel aan de
vorm van het gebouw gedaan en de fa
ciliteiten voor de wijn zijn er stukken
beter dan in Rotterdam." Om alvast aan
haar nieuwe omgeving te wennen,
woont Ineke al vanaf oktober in een
nieuwe flat in Zoetermeer. En zo te zien
doet de Zoetermeerse lucht haar best
goed, of zou het misschien de wijn zijn?
20
