X ZESWEKFJ OP l)E FIETS 1)0011 AMERIKA
M AKCEL DUBOIS:
„IIET AMSTEL WIELEKSIIIKT BEZOlUiDE ME HEEL WAT IJITNODI(iIX(ÏEr
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★ik-*
Ik wist van Amerika alleen waar San
Francisco en waar New York op de kaart
liggen, verder niets," vertelt Marcel
Dubois, die in zijn eentje in zes weken
tijd de ongeveer 10.000 km lange tocht
van San Francisco naar New York fiet
ste. Deze sportieve liefhebberij is Marcel
na zijn eindexamen HBS begonnen. Ik
wilde een keer naar de watervallen van
Schaffhausen fietsen. Ik was daar echter
zo en toen ben ik maar naar Venetië
doorgereden."
Bij zijn thuiskomst vroeg zijn vader hem
schertsend waarom hij Joegoslavië ook
niet even had meegepikt. Deze uitdaging
liet Marcel natuurlijk niet op zich zitten
en het jaar daarop fietste hij vrolijk naar
Joegoslavië via een route door de Oost
bloklanden. In de vakanties daarna
doorkruiste hij heel Europa op de twee-
wieler. Eenmaal ging hij naar de Noord
kaap, „om de middernachtzon te bekij
ken, een van de mooiste dingen die ik
ooit op mijn reizen heb gezien", en een
jaar later ging hij naar Athene. Deze
laatste fietstocht is de langste geweest,
die Marcel tot nu toe heeft gemaakt,
10.000 kilometer. In Amerika heeft hij
namelijk van de 10.000 kilometer er 2500
met de bus gedaan. „Anders was ik niet
meer op tijd voor mijn vlucht in New York
aangekomen."
.j Een paar maanden geleden stond
Marcel Dubois (27) opeens bij ons
op de stoep. Hij had een prachtig
verhaal over zijn fietstocht door
Amerika in een Amstel wielershirt
en ook enkele mooie foto's. Hoe-
wel Marcel geen medewerker is van
ons concern, maar inkoper van het
jf modehuis Maison Suisse vonden -k
we zijn avontuur toch zo de moeite
waard, dat we het nu in Vers van 't
Vat publiceren.
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★■if
Amstel wielershirt
Toen Marcel het idee had, dat hij heel
Europa nu onderhand wel op de fiets
had gezien, kwam het plan bij hem op als
volgend reisdoel Noord-Amerika te kie
zen. Tot nog toe had hij altijd als een
soort herkenningsteken NL op zijn wie
lershirt gedragen. Nu hij echter naar
Amerika ging, wilde hij een opvallender,
beter herkenbaar wielershirt aan. ,,Je
contacten onderweg zijn tijdens zo'n
tocht namelijk erg belangrijk. En die krijg
je des te eerder als je een duidelijk her
kenbaar wielershirt aan hebt. Op de te
levisie had ik eens wielrenners gezien
met een Amstel wielershirt aan en dat
vond ik prachtige shirts. Voordat ik naar
Amerika ging, ben ik naar de brouwerij
aan de Mauritskade gegaan en daar wist
ik zo'n wielershirt te bemachtigen."
Op een zomerdag stopte Marcel zijn fiets
in een doos en vertrok hij met het vlieg
tuig naar San Francisco. Eenmaal daar
Op een veerboot kwam Marcel tenslotte in New York aan. Op de achtergrond ziet u het
Vrijheidsbeeld.
aangekomen fietste hij eerst de 600 ki
lometers naar Los Angeles, waar de uit
eindelijke tocht pas zou beginnen.
„Vanaf het moment dat ik het Amstel
wielershirt aantrok, kwamen de mensen
overal op me af. Hoewel Heineken een
bekender biermerk in Amerika is, leggen
de Amerikanen toch gauw de link: Am
stel Amsterdam Holland. En Holland
staat in Amerika hoog aangeschreven.
Ja, dat shirt heeft me aan heel wat over
nachtingen en etentjes geholpen."
Verbrand
De tocht begon aanvankelijk helemaal
niet zo goed. „Toen ik naar Los Angeles
reed, was het ongeveer 45 graden. Vol
ledig verbrand kwam ik daar aan. Ik zag
als een berg tegen de hele tocht op. Zit ik
daar knalrood verbrand zwetend onder
een boom uit te rusten, komen er een
paar Amerikanen aan die roepen: „Hey,
red lobster, were are you going?" Toen
ik vertelde welke plannen ik had, ver
klaarden ze me voor hartstikke gek. Ze
nodigden me vervolgens uit om eerst
een paar dagen bij hen te komen loge
ren, zodat ik weer wat op verhaal zou
kunnen komen. Dat heb ik toen ook ge
daan. Samen met die mensen heb ik
toen een hele route gemaakt die ik zou
gaan rijden, want daar had ik tot dusver
nog helemaal geen plannen voor ge
maakt."
Na drie dagen ging hij op weg. Al spoe
dig merkte hij dat hij in zijn opvallende
outfit op een voor de Amerikanen nogal
ongewoon vervoermiddel enorm de
aandacht trok. „ledereen reageerde
enthousiast, maar ze zeiden wei allemaal
'You are crazy'."
Mount Rushmore
In Mount Rushmore in Zuid-Dakota, be
kend vanwege de uitgehouwen koppen
van beroemdheden in de rotswand,
kwam Marcel net tijdens een jubileum
aan. „Het was er verschrikkelijk druk en
ik die daar op m'n fietsje aan kwam suk
kelen, trok ook daar nogal de aandacht.
Ik zet m'n fiets neer en wil de berg op
gaan lopen, komt er een Amerikaan op
me af, die enthousiast uitroept: „Hey, do
you come from Holland? I've been there.
Amstel beer is beautiful!" Ook door hem
werd ik meteen voor het eten uitgeno
digd en toen ik weer weg ging, kreeg ik
nog een deken mee, omdat hij bang was
dat ik het anders 's nachts koud zou
hebben." In Kansas merkte Marcel dat
hij in tijdnood kwam en daarom nam hij
toen 2500 kilometer lang de bus. „Het
landschap bestond daar voornamelijk uit
korenvelden en op den duur werd dat
erg saai. Zoveel miste ik er dus niet aan."
Na zes weken arriveerde Marcel keurig
op tijd in New York. Hij vond het een
geweldig imponerende stad, waar hij
beslist nog wel eens naar toe wil. D it gaat
misschien in het voorjaar ook wel ge
beuren, want Marcel loopt alweer met
nieuwe fietsplannen in zijn hoofd rond.
„Ik denk er nu over om Canada op de
fiets te gaan doorkruisen, misschien dit
voorjaar al of anders de komende zo
mer." Vanzelfsprekend trekt hij het Am
stel wielershirt dan weer aan!
Een rustpauze.
