A. de Ruiter
L. J. B. Koch
denkt, is 25 jaar niet zo moeilijk," aldus de spreker. ,,Het is een
kwestie van doorgaan met ademhalen en geen gekke dingen
doen." De heer Louwinger is nu acht jaar de chef van de
jubilaris. Deze laatste dwingt respect af in zijn werkwijze en in
zijn menszijn, volgens de heer Louwinger. ,,Hij is een man van
weinig woorden, laat graag anderen praten." Tenslotte bood
hij mevrouw Koch een bos bloemen aan en de jubilaris een
boekenbon.
De heer Zijlstra, die hierna aan het woord kwam, legde de
nadruk op de goede teamgeest, die Koch wist te scheppen.
Tien jaar heeft hij de jubilaris meegemaakt. Hij dankte hem
voor de fijne samenwerking. Vervolgens bood hij hem een
cadeau aan. Namens de collega's ontving de heer Koch verder
nog een bouwpakket van de zeesleperZwarte Zee".
Namens de ondernemingsraad sprak de heer van der Werf zijn
blijdschap over dit jubileum uit. Jammer genoeg moest Koch
echter om gezondheidsredenen zijn werk in de onderne
mingsraad opgeven. De heer Van der Werf bood de jubilaris
een globe aan.
De heer Vos vertegenwoordigde de Industriebond N.V.V. Als
bondsraadslid viel Koch op door zijn wijze optreden, vol
gens de heer Vos. „Toen hij het woord nam, was iedereen stil. In
feite is Koch een generatie te vroeg geboren. Hij moest pio
nieren."
De heer de Geest nam spontaan het woord. Hij kende de jubi
laris al langer. Contacten tussen hen waren er door de gelijke
politiekekleur.vakbondswerkenlaterdeondernemingsraad.Hij
wenste de jubilaris nog veel gezondheid toe.
Tenslotte sprak de heer Koch een dankwoord. Hij zei de bij
eenkomst zeer plezierig te vinden en naar fijne sprekers te
hebben geluisterd. Na nog enige woorden te hebben gewijd
aan de bond en aan de ondernemingsraad dankte de jubilaris
de aanwezigen voor hun belangstelling.
HATTEM Het 25-jarig jubileum van de heer A.
de Ruiter werd op 1 september jl. gevierd. Op 27
juli jl. was het precies vijfentwintig jaar geleden
dat de heer De Ruiter bij Van Olffen te Hattem in
dienst trad.
De jubilaris, vergezeld van familieleden, werd op kantoor ont
vangen en toegesproken door de heer Zwaagstra. In zijn
speech memoreerde hij de grote ijver en toewijding waarmee
de heer De Ruiter zijn werkzaamheden in de afgelopen
kwarteeuw heeft verricht. De gouden speld die hij ter gele
genheid van dit jubileum kreeg opgespeld, was dan ook ten
volle verdiend.
De heer Rijks nam vervolgens het woord en ging terug naar de
dag waarop hij de heer De Ruiter als 15-jarige jongen heeft
aangenomen. De heer Rijks heeft hier nooit spijt van gehad en
prees hem na enige herinneringen opgehaald te hebben. Zo
was de jubilaris zeer bedreven in het kurken van flessen. De
heer De Ruiter bedankte voor de hem toegesproken woorden.
Vervolgens ging het gezelschap naar het feestelijk ingerichte
magazijn. De heer Van Giessen heette hier de vele aanwezigen
welkom, waarna hij het woord gaf aan de chef van de heer De
Ruiter, de heer Van Eikenhorst. Deze dankte de jubilaris voor
alles wat hij voor het bedrijf heeft gedaan en voor zijn gewei-
De heer De Ruiter (uiterst rechts) met zijn famiiie tijdens het officiële
gedeelte van zijn zilveren-jubileumviering.
33
reclameborden met zijn beeltenis (de Heineken affiche „zo'n
koele blonde" was toch aan de laatste dag toe) kwam de
jubilaris aan in de Raadskamer aan de Mauritskade.
In de Gijsbreghtkelder wachtte Theo een nieuwe verrassing.
Elke bezoeker was voorzien van een button ,,l like Theo" met
een portret. Als eerste spreker trad de heer Veldkamp op. Hij
vertelde het een en ander over de loopbaan van Hovius. Deze
is begonnen bij Amstel als administrateur bij de CTD en werd in
1968 (vlak vóór de fusie) administrateur bij de reclame-afde
ling. De heer Veldkamp speldde de jubilaris het eremetaal met
briljant op en overhandigde de bekende envelop. Reinoud
Beishuizen was de tweede spreker. Hij heeft nauw samenge
werkt met Theo Hovius; ze zaten zelfs in dezelfde kamer.
Beishuizen vroeg zich echter toch af: Wie is Hovius eigenlijk en
moest tot de slotsom komen dat hij hem niet voldoende kende.
Om alle misverstanden te vermijden reikte hij daarom een but
ton aan de jubilaris uit, waarop te lezen stond: ,.l am Theo."
Wel kon hij verhalen dat Theo een enorme flexibiliteit heeft en
jong van geest is gebleven. „Hij heeft een zeker flegma en een
enorm gevoel voor humor," aldus Beishuizen. Namens de
reclameafdeling bood Reinoud een cassette platen aan met
inscriptie: „muziek voor Theo Hovius, verzameld voor zijn ju
bileum, 25-8-1978."
De CTD was vertegenwoordigd door de heer Havekotte, die
een plant in een biervat aanbood.
In zijn dankwoord was Hovius blij dat hij eindelijk zelf eens wat
mocht zeggen. Hij kon die periode van veertig jaar overzien.
„Er is heel wat veranderd," volgens de jubilaris. Na de fusie
heeft hij erg goede collega's erbij gekregen en het enige wat
hem aanvankelijk moeilijk viel was de Heineken mentaliteit van
tutoyeren, vertelde hij. Veertig jaar vindt hij geen prestatie. Pas
bij de invoering van de prikkaart en het pasje kreeg hij het
gevoel er echt bij te horen, terwijl hij daarvoor gewoon naar
binnen wandelde en niemand hem tegenhield. Hierna was er
voor de zeer vele aanwezigen gelegenheid tot feliciteren.
Stralend neemt de heer Koch bij de viering van zijn zilveren jubileum
een boekenbon van de heer Louwinger in ontvangst.
AMSTERDAM Op 1 september jl. werd het
25-jarig jubileum van de heer L. J. B. Koch ge
vierd. Voor het eerst in deze 25 jaar kwam hij te
laat, wegopbrekingen en dergelijke hadden hem
parten gespeeld. De heer Koch werd samen met zijn echtge
note, zoon en schoondochter, ja zelfs de derde generatie was
aanwezig, ontvangen door mevrouw Van Kooten-Pinke en de
heren Welmers, Kleiberg, Louwinger, Zijlstra, Van der Werf,
Hilgers, Ham en Van Es.
Als eerste spreker richtte bedrijfsleider Welmers het woord tot
Koch. Deze vertelde dat de jubilaris in de diverse commissies
van de ondernemingsraad is opgevallen door zijn recht-toe-
recht-aan-benadering van de problemen. Deze houding was
heel plezierig, volgens de heer Welmers en daarvoor zijn dank.
Vervolgens reikte hij hem de speld en envelop uit.
De heer Louwinger speechte als tweede. „Als je erover na
