Enkele van de schepen,
waarop het bier werd
vervoerd en die de heer
Liesveld als schipper
jaren met behulp van
een boom moest
voortbewegen.
Als onze geschiedenisleraar vroeger
sprak over een ,,eeuw", dan dachten wij
allemaal aan een onafzienbare periode.
Een gepensioneerde van de brouwerij
aan de Mauritskade te Amsterdam heeft
echter op 13 december 1977, ogen
schijnlijk zonder al te veel moeite, deze
periode overbrugd. Het gaat om Hein
Liesveld die op bovengenoemde datum
honderd jaar geleden werd geboren in
Vinkeveen.
In een gesprek met de heer Liesveld
praat hij over zijn eerste herinnering als
of het gisteren is gebeurd: zo'n 95 jaar
geleden was hij aan het hoepelen met
een vriendje uit Vinkeveen, toen zijn
hoepel in het water terecht kwam. Een
passerende schipper heeft deze met een
pikhaak uit het water gehaald! Als oud
ste van een gezin met tien kinderen ging
hij op negenjarige leeftijd met zijn vader
mee om turf op te laden. Als het 's win
ters vroor moest de turf op sleden wor
den weggebracht naar dorpen in de
verre omtrek. Tot zijn militaire diensttijd
heeft hij dit werk gedaan.
Nadat de familie naar Amsterdam was
verhuisd is hij op twintigjarige leeftijd bij
een brouwerij aan de Weesperzijde gaan
werken, waar hij elf jaar is geweest. Door
een tip van een kennis is hij daarna
schipper geworden.
De heer Liesveld weet nog precies hoe
hij er toe kwam om bij de Amstel brou
werij te gaan solliciteren: bij de „bar
bier" had hij een kunstenaar ontmoet die
zei: „Je moet eens naar de Amstel brou
werij gaan!"
Voor twaalf gulden per week kwam de
heer Liesveld op 29 april 1915 in dienst
bij de brouwerij aan de Mauritskade,
waar hij de eerste vijf jaar heeft gewerkt
De heer Liesveld met naast zich zijn dochter.
in de gist- en lagerkelders. Daarna werd
hij aangesteld als schipper, aanvankelijk
op een schip, dat met de hand (met be
hulp van een boom) werd voortbewo
gen, maar voor de laatste periode van
het dienstverband mocht hij de boom
overboord werpen en voer hij op een
motorschuit.
Van zijn 25-jarig jubileum weet de heer
Liesveld zich nog te herinneren dat hij
een gouden horloge en honderd gulden
ontving. Zes jaar later, in 1946, ging hij
met pensioen, maar het werken kon hij
niet laten. Hij had de ene na de andere
klus en bleef maar liefst tot zijn 81ste
verjaardag portier van de Wolkenkrab
ber aan het Victorieplein in Amsterdam.
Op zijn 93ste trok hij samen met zijn
tweede vrouw op 1 september 1970 in
bij het „Verzorgings- en verpleegtehuis
Bernardus" te Amsterdam. Helaas is zijn
vrouw ongeveer anderhalf jaar later
overleden.
Vanzelfsprekend was het groot feest in
„Bernardus" op 13 december 1977. In
de aula van het gebouw werd de hon
derdjarige ontvangen door enige van
zijn dertien kinderen onder wie zijn oud
ste dochter die op dezelfde dag haar
75ste verjaardag vierde, kleinkinderen
en vele medebewoners van Bernardus.
De heer Liesveld werd toegesproken
door de directeur van het Verzorgings
tehuis, de heer J. A. Tromp, die hem
vergeleek met Keizer Franz Jozef in ver
band met zijn mooie grote witte snor.
Van de Heinekendelegatie, bestaande
uit de heer C. F. Meijer, een oud-collega
van de jarige, en de heren P. E. Jansen,
G. Struiksma en F. L. M. van Scherpen-
seel en mevrouw S. van Kooten van de
plaatselijke personeeldienst, ontving de
Ook ontving de honderdjarige bloemen en een kist sigaren. Op de foto
de Heineken delegatie met op de voorgrond mevrouw Van Kooten-
Pinke en de heer Van Scherpenseel; achter hen links de heer Jansen
en rechts de heer Struiksma, allen van de plaatselijke personeeldienst.
Met taart van het huis.
heer Liesveld een fraai kleed en een
aantal produkten uit ons concernassor
timent.
Onder het genot van koffie en gebak
droeg de heer Tien, een medebewoner
van de heer Liesveld op de verzorgings
afdeling nummer zeven, een gedicht
voor waarin het leven van de honderdja
rige werd beschreven. Ook werd er een
door de heer Tien geschreven lied ge
zongen. De hoofdzuster van de afdeling,
zuster Aleidia, overhandigde namens
afdeling zeven een taart, eau de cologne
en een doos sigaren. Op deze geschen
ken had zij een zeer toepasselijk gedicht
geschreven.
Na dit leuk verzorgde feest werd de heer
Liesveld 's middags gefeliciteerd door
mevrouw J. C. Polak, echtgenote van de
burgemeester van Amsterdam.
Als antwoord op de vraag of hij nog
wensen had, antwoordde de heer Lies
veld: „Ja, nog een lang leven!"
Het is hem van harte gegund. F.v.S.
Het kleed, cadeau van Heineken.
27
