't Zit niet glad met de wijnbouw dit jaar
en dat geldt met name voor de wijnpro-
ducerende landen binnen de EEG die
voor ons van belang zijn: Frankrijk, Italië
en Duitsland. Dat heeft voor ons nare
consequenties, als u begrijpt wat ik be
doel: Schaarste en als gevolg daarvan
op het ogenblik reeds flink stijgende
prijzen.
In het zuidwesten en midden van Frank
rijk hebben de produktiegebieden Bor
deaux en Loire veel te lijden gehad van
strenge vorst en sneeuwval, die volgden
op een betrekkelijk mild voorjaar. De
druivestok liet al blij de vroege knoppen
zien, toen een vrieskou van soms wel
min zeven graden, abrupt een einde
maakte aan dit uitbundige botten.
Paaszondag, 10 april, lag er tien tot
twintig centimeter sneeuw. Sinds men
senheugenis heeft men in de Médoc en
Libournais een dergelijke sneeuwstorm
in april niet meegemaakt. De sneeuw
schuivers, die al twee maanden waren
opgeborgen, moesten er aan te pas ko
men. In sommige wijngaarden was het
prille groen tot 80 procent vernietigd.
Een van onze wijnleveranciers schreef:
„nous ne vendangerons pas en 1977."
(Wij zullen niet oogsten in 1977.) In
nieuwe percelen werd de jonge aanplant
zodanig beschadigd dat herplant zal
moeten worden en dat betekent drie jaar
tijdverlies. Ook de Loire-Atlantique had
het zwaar te verduren, wat samenvallend
met de sterk toegenomen vraag naar
roséwijnen uit de Anjou, zeker hogere
prijzen zal betekenen.
De Bourgogne bleef aanvankelijk al dit
onheil bespaard maar daar heeft de veel
te koude en natte zomer een normale
gezonde ontwikkeling van de druif ver
hinderd. De wijnbouwers hebben meer
dan anders tegen planteziekten,
schimmels enzovoort moeten spuiten.
Gevolg daarvan is alweer, dat de handel
wijn geducht ter hand hebben genomen
en zich inspannen om de wijnliefhebbers
in de wereld met hun verkregen resulta
ten kennis te laten maken. Met name
noem ik Australië, Nieuw-Zeeland en
Californië.
Reeds eerder heb ik betoogd dat de
doorsnee consument meer zal moeten
durven experimenteren en grasduinen in
„goede" wijnen want, dat moeten we
goed afspreken, daar gaat het om. Er is
veel te veel slechte wijn in omloop. Al
coholhoudend vocht, dat inclusief ver
pakking, transportkosten en 0,62 ac
cijns voor 2,— per fles verkocht kan
worden.
De „Compagnie des Courtiers-Jurés Pi-
queurs de Vins de Paris" hebben vorig
jaar in een rapport vastgesteld dat 15
miljoen hectoliter wijn, alleen al in
Frankrijk, niet aan minimale kwaliteitsei
sen voldoet en vernietigd zou moeten
worden; zij zeggen: ,,De oorzaak van
deze tekortkoming in (kwaliteits)niveau
van de wijnbouw moet worden opge
spoord; op het ogenblik worden wijnen
geproduceerd die slechter zijn dan 20 a
30 jaar geleden. Uit winstbejag heeft de
wijnbouw de opbrengsten opgevoerd
ten koste van de kwaliteit. Bovendien
werden de bespuitingen steeds meer
uitgebreid en geperfectioneerd. De druif
houdt het nog wel uit maar verliest haar
zich gaat indekken, wat aanzienlijke
prijsverhogingen veroorzaakt en de
voorraden snel doet slinken. Chablis is
nu al niet meer te krijgen. In Duitsland
ligt het anders, de wijnbouw 1977 staat
er redelijk goed bij. Door veel regenval
zal er waarschijnlijk veel geoogst wor
den van doorsnee kwaliteit. De voorra
den gangbare wijnen van het mooie jaar
1976 zijn echter nagenoeg uitgeput en
als gevolg daarvan kan men voor de te
verwachten oogst niet op lage prijzen
rekenen.
In Italië ziet het er allemaal veel zonniger
uit. Reeds maanden geniet men van
warm, droog weer en het zou best wel
eens kunnen zijn dat 1977 een uitzon
derlijk mooie „vendemmia" zal brengen.
Echter... de vraag naar Italiaanse wijnen
stijgt in menig land en de export neemt
aanzienlijk toe, dus... u raadt het: hogere
prijzen die zich nu reeds manifesteren
rond de 30 procent.
Gelukkig kan ik na deze verontrustende
berichten tegelijk in herinnering
brengen dat de wereldwijnproduktie ge
staag toeneemt. Was dit volume in het
begin van deze eeuw 140 miljoen hecto
liter, nu meten we circa 300 miljoen
hl. dat is ruim 100 procent meer. Er zijn
landen die de produktie van kwaliteits-
goede hoedanigheden. Bij een derge
lijke ontwikkeling valt te vrezen dat in de
toekomst van de 35.000.000 hectoliter
geproduceerd in het zuiden, 15.000.000
zodanig slecht is, dat het riool hun enige
bestemming kan zijn, wat gewoon
krankzinnig is.
Het is de hoogste tijd om iets te gaan
ondernemen tegen dit verval, de
wijnbouwers moeten er eens mee op
houden de wijn als een industrieprodukt
te beschouwen. De kwaliteit van een
landbouwprodukt kan niet vanuit zulk
een opvatting benaderd worden.
De handel op zijn beurt moet ermee
stoppen wijnen te kopen beneden rede
lijke kostprijzen, welke noodgedwongen
van onvolwaardige kwaliteit moeten zijn;
dit is helaas enkele malen noodzakelijk
geweest als gevolg van de prijsbeheer-
sing, waaraan de handel lange jaren on
derworpen was.
We hopen dat wijnbouwers en handel de
handen ineen zullen slaan om gemeen
schappelijk een verbetering te bewerk
stelligen. Hun beider zelfbehoud is er
mee gemoeid.
Goede wijn is schaars en moet opge
spoord worden. Natuurlijk is het de ge
makkelijkste weg om bekende namen te
kopen maar wanneer we er allemaal zo
14
