Hein#ken
De tweede lentedag
Vrolijke lenteboden
Het was verwonderlijk te zien hoeveel
soorten vogels er leven, broeden en trek
ken op en langs het Zoeterwoudse
brouwerijterrein, ook al wordt er op de
78 hectare grond hevig gebouwd en dag
en nacht bier gebrouwen. Een indruk
hiervan kregen wij toen we op de tweede
lentedag, gewapend met grote laarzen
en verrekijkers een rondgang over het
brouwerijterrein maakten. Je kon de
lente horen en ruiken. En niet in de laat
ste plaats zien, want al waren we er ei
genlijk alleen op uit om vogels te bekij
ken, je kunt eenvoudig de schapen met
Vaste klanten, dagelijkse passanten.
de pasgeboren lammetjes niet negeren.
Het is zo'n vertederend gezicht. We za
gen dat de wintervogels het zo langza
merhand weer tijd vonden om te ver
trekken. De kramsvogels en koperwie
ken (beide lijsters die in het hoge noor
den broeden) zoeken in de winter voed
sel op bouwland en andere open terrei
nen en hadden de afgelopen maanden
ook het Heineken terrein regelmatig be
zocht. Nu verzamelden ze zich in grote
groepen en maakten zich gereed voor
de terugreis van honderden kilometers
naar het noorden. Ook de spreeuwen,
die in de winter in grote groepen bin
nenkomen, vonden het bij ons blijkbaar
wel acceptabel. Wanneer de winter
voorbij is, en de spreeuwen aan broeden
gaan denken zoeken ze de man/vrouw
naar hun hart en trekken in paartjes weg.
Het gebeurt ook wel dat de mannetjes
eerder terug gaan en een territorium
gaan zoeken (territoriumbroeders).
Wanneer ze hun „standplaats" bepaald
hebben (territorium bij zangvogels
meestal kleiner dan Vt hectare) gaan ze
vrouwtjes lokken. Dit doen ze door op
hun allermooist te gaan zingen tot er een
vrouwtje komt dat helemaal verliefd
wordt en dan gaan ze samen als echt
paar verder. Dat zingen is trouwens niet
alleen om te lokken maar ook om op die
manier hun terrein te bewaken, en de
andere mannetjes te imponeren. Nie
mand anders dan hij en zijn vrouwtje
mogen op dit gebied komen; het daar
aanwezige voedsel is alleen voor hen.
De zwanen en ganzen paren meestal in
de overwinteringsgebieden en gaan van
daaruit als stelletje weg. Het grappige
van deze vogels is dat ze zeer veel
waarde hechten aan „huwelijkse trouw"
waardoor je meestal jaar in jaar uit vaste
echtparen ziet.
De meerkoeten en waterhoentjes over
winteren ook in grote groepen op het
brouwerijterrein en trekken twee aan
De blauwe reiger op zijn vaste" stekkie, de
slootkant.
