J. M. Reinhard
Zilveren jubileum en afscheid P. J. Kat
P. L. A. C. Hoogvliet:
Overpeinzingen van een gepensioneerde
onder leiding van gelegenheidsdirigent Smetsers, de voor
stelling opende en ook verder muzikaal begeleidde.
Wat toen gebeurde zal bij de jubilaris en de aanwezigen nog
lang in herinnering blijven als de sprankelende show „uit het
leven (van Jaap Willemsen) gegrepen". De vijf pseudo-spre-
kers, die tegelijk hun redevoering afstaken, werden gevolgd
door de uitbeelding van drie onderwerpen uit de loopbaan van
de jubilaris: de in Den Bosch beroemde telefoonscène,
enkele citaten van de feestredenaar Willemsen en tenslotte
een „facet uit het rijke leven van Jaap de inkoper, een delicaat
onderwerp", dat toegelicht werd met dia's. Deze scène werd
besloten met het „voor(t)brengen" van een karrevracht (rela
tiegeschenken, waarna, tot ieders zoveelste verrassing
Sinterklaas op een rijwiel de zaal binnenreed. De splinternieu
we fiets was een van de vele geschenken, die de jubilaris op
deze middag ontving. In zijn dankwoord zei hij: „Ik ben diep
ontroerd, ontredderd, onthutst (stem uit de zaal: Kom nou), ja
echt! Het beeld dat u van mij geschetst hebt, is misschien wat
vertekend, maar ik accepteer alles. Hartelijk dank, ook voor de
geweldige show!"
Het duurde daarna geruime tijd voordat aan dit typisch Bos
sche jubileumfeest een definitief einde kwam.
De heer Jellema overhandigt de envelop aan mevrouw Reinhard.
■■■■■I Op woensdag 19 januari jl. vierde de heer J. M.
W Reinhard te Rotterdam zijn 40-jarig jubileum, in
fmm\ aanwezigheid van onder andere zijn tachtigjari-
ge moeder. In de kamer van de heer H. F. M.
MiiiiiBiiB Coebergh, horecamanager Zuid, werd hij ont
vangen door de heer Tj. J. Jellema, hoofd ontwikkeling en
beheer technische en administratieve zaken horeca. Deze laat
ste memoreerde de loopbaan van de heer Reinhard, die op 18 ja
nuari 1937 begon bij Joh. Koster's Handelsmaatschappij en via
fusies terechtkwam bij B V. Drankenhandel Havenstad te Rot
terdam waar hij thans als administrateur werkzaam is. De
gouden speld met briljant, voor veertig jaar trouwe dienst, werd
hem opgespeld en de envelop met inhoud overhandigd. Hierna
volgde een geanimeerde receptie waarbij de heer A. B. van
Kol, hoofd commerciële zaken van B.V. Drankenhandel Ha
venstad hem na een korte toespraak het personeelscadeau
overhandigde.
In kleine kring werd op 20 januari 1977 afscheid genomen van
de heer P. J. Kat, die op 1 januari 1977 na precies 25 dienstja
ren met pensioen is gegaan.
De heer Kat werd in oktober 1952 uitgezonden naar Singapore
en is daarna steeds in het Verre Oosten werkzaam geweest bij
de groep Malayan Breweries Ltd. Zijn „levenswerk" werd de
brouwerij in Kuala Lumpur, waar hij vanaf de bouw en instal
latie in 1961/62 tot eind 1976 werkte als chef van de techni
sche dienst.
Tijdens de bijeenkomst op 20 januari, waarbij ook dr. L. Bels,
voormalig technical manager van Malayan Breweries Ltd.
aanwezig was, werd de heer Kat het eremetaal voor 25 jaren
dienst opgespeld door ir. E. H. van Leeuwen, technical mana
ger Verre Oosten. Nog geruime tijd werd nagepraat over
roemruchte wapenfeiten in het brouwerijwereldje in het Verre
Oosten in de jaren vijftig en zestig.
...niet te droeve dag...
Een jaar geleden wist hij 't al. 't Moest er beslist van komen en
hij begon al voorzichtig rekening te houden met het feit, dat hij
over ongeveer een jaar in het legioen der bejaarden,
A.O.W.'ers, 65 ers (wat een rotwoorden allemaal) zou intre
den.
En ineens was het „over drie maanden pensioen".
Er werd begonnen met het serieus overdragen van rayon 104
aan de opvolger. Overal waar ze samen kwamen werd afscheid
genomen, want er zou geen grote afscheidsreceptie voor de
afnemers komen. De tijd schreed, veel te rap, verder en het
gevolg van het noeste overdragen was, dat zijn mappen met
H.I.S.-kaarten steeds dunner en de mappen van de opvolger
steeds volumineuzer werden.
Toen kwam de dag dat de ceremoniemeester de afscheidsre
ceptie kwam regelen, 't Zou beginnen met het ophalen door de
ceremoniemeester en de directe chef. Met een taxi nota bene!
Tegen dit laatste ging hij onmiddellijk in oppositie, want een
taxi vond hij maar flauwekul, 't Kon net zo goed met zijn eigen
auto of met die van de baas. Maar er was geen tegenspreken
aan. Zelfs bezuinigingsargumenten hielpen niet en dat zijn
toch zware wapens. Voorschrift is voorschrift. Heel het feest
werd tot in de finesses besproken.
De laatste drie weken actieve dienst. Alles is overgedragen,
maar klussen, waarbij het ijzeren geheugen een rol moet spe
len omdat het vaak zaken betreft, die zover in de historie te
ruggrijpen dat alles opschrijven onmogelijk zou zijn geweest,
moesten nog worden opgeknapt.
Zo werden de laatste weken zeer zinvol doorgebracht en het
was zelfs druk. Alles kan blijven stilstaan, maar nooit de tijd. Er
was een luisterrijk afscheid van de collega's en directe bazen,
intiem, perfect georganiseerd, om nooit te vergeten.
En toen was het ineens „morgen is de afscheidsdag". De
laatste werkdag werd doorgebracht met een agent met wie hij
precies 25 jaar had mogen samenwerken. Samen bezochten
ze nog een aantal belangrijke relaties, knapten nog wat con-
tractenwerk op en hadden het waarachtig nog druk ook.
Daarna nog één nachtje slapen en de grote dag was daar.
Eigenlijk maar niet meer naar de Crooswijksesingel gaan, want
daar zeggen ze toch: „Wat doe je hier?" Maar ja, er was toe
vallig doorlichten en er moest ook nog een onkostenafreke-
ning geparafeerd worden. Afwerken dus.
En dan, na ongeveer 29 jaar (waarin welgeteld 3 ziekte-uren),
die verfoeide taxi. Allemaal pak no. 1 aan, biertje thuis, om vier
uur op de brouwerij, ontvangst in de gang door Ria met bloe
men. Ze bleef, tot steun van de echtgenote, de hele dag verder
gezellig bij het feestgezelschap.
Vervolgens de ontvangst in de kamer van de heer Coebergh,
toespraak door de heer Kleiberg, glaasje bier, alles lekker in
formeel. Praten over vroeger en natuurlijk over de toekomst.
Het woord verveling staat niet in zijn woordenboek en dat is
logisch gezien zijn activiteiten als amateur-toneelspeler, als
doe-het-zelver, als C.H.I.O.-medewerker enzovoort.
Om precies half vijf naar beneden, naar de Raadskelder, de
allerlaatste fase.
Toch wel indrukwekkend dat binnenkomen met applaus in een
meer dan mudvolle Raadskelder. Even rondneuzen wie er al
lemaal zijn en dat is voor hem een treffend moment, want hij
20