HEINEKEN TRIO INDE REDDINGS- Van links naar rechts: Opstappers Marja Dooyeweerd en Michel Mühlebach en schip per Ton Visser. Zó ongeveer stond het, eind augustus, in het plaatselijk nieuwsblad: Gisteravond heeft stadgenote Marja Dooyeweerd, samen met nog een in vliegende haast opgetrommelde vrij williger van de reddingsbrigade, een totaal verkleumde zeiler, wiens boot was omgeslagen, aan de wal gebracht. Marja's moeder had alarm geslagen toen zij een door haar in de verte opgemerkt rood zeil plotseling veranderd zag in de witte on derkant van een boot. Later bleek dat de mast van het omge slagen scheepje in de modder was blijven steken. Voor de onfortuinlijke zeiler zat er niets anders op dan zich aan de kiel vast te klampen en te hopen dat hulp niet al te lang zou uitblij ven... Hij had geluk. De streek rond de Gouwzee, waar vele Amsterdamse Heineken medewerkers hun woonplaats hebben gekozen, neemt de laatste jaren een steeds belangrijker plaats in op het gebied van de watersport. Zo werden bijvoorbeeld in de afgelopen zomer op de Gouwzee de wereldkampioenschappen zeilen in de Mirrorklasse gehouden. Twee jaar geleden heeft men in Monnickendam het initiatief genomen tot de oprichting van een reddingsbrigade teneinde watersportliefhebbers, die door welke oorzaak dan ook in nood raken, te hulp te kunnen komen. Deze vrijwillige red dingsbrigade staat onder leiding van Henk Elzinga en Kees Legrand, van beroep respectievelijk adjunct-hoofdbrand meester 1e klas van de Amsterdamse brandweer en bus chauffeur. De reddingsbrigade is ondergebracht in de „Stich ting Reddingsboot Monnickendam", waarvan de burgemees ter van die plaats, mr. J. F. de Groot, voorzitter is. Het red dingskorps telt vijfentwintig vrijwilligers onder wie vier vrou wen. Een van die vrouwen is Marja Dooyeweerd, de dochter van de wachtchef van de meet- en regeltechnische en elek trotechnische werkplaats van de brouwerij aan de Stadhou derskade te Amsterdam. Tot de be-man-ning horen verder Ton Visser, wachtchef van het distributiecentrum Bullewijk en Mi chel Mühlebach, groepsleider storingsdienst van de brouwerij aan de Van der Helststraat te Amsterdam. Met zeer veel animo en toewijding zetten zij zich in de week einden in voor dit vrijwilligerswerk. Daarbij fungeren Marja en Michel als opstapper, hetgeen betekent dat zij alle voorko mende werkzaamheden tijdens de vaart en bij eventuele red dingsacties moeten uitvoeren. Ton Visser wordt schipper ge noemd omdat hij de verantwoordelijkheid heeft en het com mando voert tijdens de reddingsacties. De vrijwilligers zijn verdeeld over vier ploegen, waarvan er in de weekeinden tel kens twee tussen 's morgens tien en 's avonds zes uur in touw zijn. Zij hebben de beschikking over een van alle hulpmiddelen voorziene Amerikaanse speedboot met 50-pk motor, waarmee zij verschillende patrouillevaarten uitvoeren. Van alle vaarten wordt in het logboek een verslag gemaakt. Over elke red dingsactie moet Elzinga rapport uitbrengen aan het stich tingsbestuur, waarvan hij zelf ook deel uitmaakt. Ook het be drijfsleven is in het bestuur vertegenwoordigd. Tijdens de wintermaanden wordt er niet gevaren. In deze pe riode wordt veel gedaan aan de opleiding van de vrijwilligers. Dokter Jansen, een plaatselijke huisarts, geeft wekelijks E.H.B.O.-les. De brandweercursus wordt gegeven door Elzin ga, die uiteraard bij uitstek deskundig is, terwijl Ton Visser op basis van zijn niet geringe zeemanservaring de lessen in navi gatie, splitsen en knopen voor zijn rekening neemt. Mede dankzij het enthousiasme van de vrijwilligers is de red dingsboot van Monnickendam elk weekeinde in de weer, weer of geen weer. En dat het ook op de Gouwzee soms kan spoken, heeft schrijver dezes ervaren. Ieders volledige inzet voor dit werk is onontbeerlijk, maar er is meer nodig. Ook goed mate rieel en communicatiefaciliteiten met bijvoorbeeld het Rode Kruis van Monnickendam, waarmee de stichting nauw sa menwerkt, zijn van het grootste belang. Dit alles brengt hoge kosten met zich mee: een uur varen alleen al kost veertig gulden aan benzine. Het reddingswerk wordt financieel mo gelijk gemaakt dankzij een gemeentesubsidie en donaties van het bedrijfsleven in Monnickendam. Ook heeft de reddingsbri gade een huis-aan-huis inzamelingsactie gehouden. Er is veel geld nodig om de plannen die men heeft, te kunnen bekosti gen. Zo is de aanschaf van een tweede speedboot noodzake lijk wanneer in de komende zomer het recreatiepark Hemme- land met ongeveer zeshonderd ligplaatsen opengaat. Een mobilofoon ontbreekt nog en elektriciteit in de kantoorcara van, het hoofdkwartier van de reddingsbrigade is ook geen overbodige luxe. Het is te hopen dat dit belangrijke werk, voor drie Heineken mensen hun hobby, kan worden voortgezet en uitgebreid. De kantoorcaravan waarde vrijwilligers elkaar aflossen en van waaruit Henk Elzinga en Kees Legrand het reddingsgebeuren leiden. 27

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1977 | | pagina 27