AFSCHEID DR. J. P. TON
Secretaresse Mar
leen Schönberger
neemt afscheid van
de heer Ton.
Ook chauffeur Nico
de Rot was op de af
scheidsreceptie pre
sent.
De heer Miedema
biedt de heer Ton
een set vliegkaarten
en enige reisgidsen
aan.
De Heineken-medewerkers die vrijdag 20 februari in 't Koel-
schip van onze Amsterdamse brouwerij verenigd waren voor
de afscheidsreceptie van het lid van de raad van bestuur, dr. J.
P. Ton, hebben naast de wereldpremière van de nieuwe con
cernfilm 'The World of Heineken', kunnen genieten van een
wervelend stuk humor dat dr. Ton in zijn dankwoord had inge
bouwd. Onophoudelijk waren er lachsalvo's als reactie op de
zeer toegesneden spitsvondigheden en de vele gasten zullen
deze receptie alleen al hierdoor als 'ouderwets gezellig' heb
ben ervaren.
Het gevoel voor humor en de gave om deze ook zelf te bedrij
ven waren tevoren reeds door de heer A. H. Heineken ge
schetst als bijzondere eigenschappen van de heer Ton. In zijn
speech ging de heer Heineken in 't kort in op de loopbaan van
de heer Ton, die 22 jaar geleden bij ons concern in dienst
kwam als directeur van de C. A. Cerveceria Heineken de Ve
nezuela in Caracas. Op 1 april 1963 werd hij lid van de raad van
bestuur en belast met de leiding over de binnenlandse ver
koop. In 1969 werd hij voorzitter van de divisie internationaal
en in 1973 van de divisie overseas.
Aan de hand van berichten uit de krant van 1 februari 1954 en
de situatie van vandaag gaf de heer Heineken tal van veran-
De heer Ton in het spreekgestoelte tijdens zijn dankwoord.
deringen van de afgelopen periode aan. Ons concern stond
toen aan het begin van e$n nieuwe fase van uitbouw, hetgeen
onder meer tot uitdrukking kwam in de toen levende plannen
voor de bouw van een derde brouwerij in Nederland, die zou
worden gevestigd in Den Bosch. Ook als men het jaarverslag
van 1954, bestaande uit 12 pagina's, en dat van vandaag, dat
56 pagina's telt, naast elkaar legt, ziet men dat er heel wat is
veranderd.
De heer Heineken dankte de heer Ton voor de wijze waarop
deze zich steeds voor het concern heeft ingezet, en heel in het
bijzonder voor de vriendschap, de collegialiteit en de opge
wektheid, die hij steeds bij zijn collega had aangetroffen. ,,Het
is een gave om zó in het leven te staan en het was dan ook een
voorrecht je als collega te hebbenaldus de heer Heineken,
die de heer Ton en zijn vrouw nog vele jaren in goede ge
zondheid toewenste en hem als verrassing de eerste vertoning
van de nieuwe Heineken-film aanbood.
Drs. A. Miedema, groepsdirecteur van de divisie internationaal,
nam de periode sinds de reorganisatie in de divisiegewijze
opbouw van het concern nog eens onder de loep. In die tijd
hebben wij de heer Ton leren kennen als een man met vele
aspecten: ervaring, inzicht, tact, humor en geduld. Het was
toen allesbehalve een rustig huis waarover de heer Ton moest
'vaderen'. Maar hij hield de familie goed bij elkaar," aldus de
heer Miedema.
Ook belichtte de heer Miedema de wereldomspannende acti
viteiten van de heer Ton. ,,U hebt te maken gehad met vele
landen waar altijd wel iets buiten de orde gebeurde. De golven
liepen dan hoog op en dat vroeg veel van uw besluitvaardig
heid". Hij roemde de heer Ton voorts als een perfect gastheer,
een boeiend causeur en een plezierig reisgenoot, die overal
waar hij kwam belangstelling voor de medemens toonde.
Namens de directie en managers van de divisie internationaal,
de directie van HTB en de vroegere medewerkers van de heer
Ton in Caracas bood de heer Miedema vervolgens een aantal
vliegkaarten en reisgidsen van Europa aan, die de heer Ton
goed van pas kunnen komen nu hij onlangs zelf een vliegtuig
heeft gekocht en van „passief passagier is overgegaan naar
actief vlieger".
De snedige wijze waarop de heer Ton vervolgens beide spre
kers bedankte, boet in aan kracht wanneer we de veelheid van
opmerkingen in een paar alinea's zouden samenvoegen. We
zullen er derhalve maar enkele citeren. De heer Ton begon met
te zeggen dat hij tijdens de receptie wederrechtelijk aanwezig
was omdat hij tevoren reeds het Heineken-legitimatiebewijs
had ingeleverd en voor deze bijeenkomst geen uitnodiging had
ontvangen. Sprekend over de vele veranderingen in de loop
der jaren stond hij stil bij de thans aanwezige prikklokken.
„Vroeger kenden we ook glijdende werktijden, ledereen gleed
naar binnen en vaak heel onopvallend naar buiten. Dat er
