zen dat zij aan de start verschenen en is er een tourarts besteld? Zo ja, waar komt dan de ambulance vandaan? En wie zal er dit jaar Miss zijn om de winnaar te huldigen en in welke auto zal zij worden rondgereden en wie is dan wel de chauffeur? Heeft Merckx toege zegd dat hij zal komen? Is het prijzengeld van f 12.000 uitbetaald? Zijn er patronen voor het startpistool? Het voorgaande is een greep, een kleine greep uit de vele, vele details die Marcel Eijck moet verwerken, uitvoeren of controleren en waarover tientallen besluiten moeten worden genomen. In de loop van de weken komen de vergun ningen binnen, worden wijzigingen voor gesteld, problemen opgelost en vallen de vele gekleurde stukjes van de caleidoscoop in de juiste schakering voor de Amstel-Goldrace in elkaar. Ongeveer 250 brieven werden geschreven, tientallen IP's gingen de deur uit, alle op weg geholpen door de secretaresse van Eijck, Ria Soederhuyzen-Middellink, zelf dochter van één van Nederlands bekendste wielerfiguren. Anderen De auto van Marcel Eijck ligt laag bij de grond door alle paperassen, die mee naar de start moeten. De meeneemlijst is drie maal gecon troleerd, want het vergeten van zo iets be lachelijks als de veiligheidsspelden voor de rugnummers kan ernstige vertragingen ople veren. Maar zijn auto is niet de enige die naar het zuiden vertrekt. Enkele dagen eerder is er al een colonne van grote en kleine vrachtwa gens vertrokken onder leiding van Dik Waaijer van de Reclame-service. Hij en zijn mede werkers hebben hun handen vol aan dit evenement, want zij moeten ervoor zorgen dat de start en finish er fleurig uitzien. Dit is gemakkelijk gezegd, maar het is een heidens karwei om de spandoeken, de reclametoren, het podium en de vele attributen op tijd op hun plaats te krijgen. Het is een taak die veran dert in een hels werk, wanneer de elementen niet meewerken en de regen neerplenst of de koude noordenwind over de Limburgse heu vels blaast. Dat dit nog wel eens wil gebeuren is ook de journalisten opgevallen, van wie er één, een Engelsman, de naam van onze wedstrijd veranderde in Amstel Cold Race. Als alles dan staat, begint op de dag zelf voor de Reclame-service, een moeilijke opgave want dan moeten, aan de hand van een tijd schema, borden langs het parcours op het juiste tijdstip worden aangebracht of wegge haald. De bagage van de renners wordt naar de kleedkamers bij de finish gebracht en een van de beste chauffeurs rijdt tijdens de wed strijd de laatste wagen, de bezemwagen, die Van links naar rechts: Luitenant J. H. A. M. Erckens (commandant begeleidend detache ment Rijkspolitie), opperwachtmeester Brug- geman, opperwachtmeester Gerritsen en H. Krott (technisch leider AGR), in bespreking over het parcours. in figuurlijke zin het parcours moet schoon vegen van afgestapte renners. Een moeilijk karwei op het zeer bochtige parcours, waar vaak met grote snelheid gereden moet wor den om de karavaan weer in te halen, nadat vertraging is opgetreden door het laten ins tappen van opgevers. En dan hebben wij nog gezwegen over de tientallen voor aankondigingsspandoeken, die de Re clame-service in weer en wind in het Lim burgse land moet aanbrengen, enkele weken voor de wedstrijd. De persauto van Robert Elfrink is ook onder weg, de kleine honderd journalisten tegemoet die aan start en finish zullen verschijnen. De pers is inmiddels door hem op de hoogte ge bracht via verschillende berichten, die niet alleen in Nederland zijn verzonden, maar ook naar België, Frankrijk, Italië en Spanje. Enkele dagen voor de wedstrijd is er een persconfe rentie in de vestiging Mauritskade geweest, waar altijd zo'n twintig journalisten komen. De televisie heeft al menigmaal om inlichtingen gevraagd, evenals de radio. Vlak voor de start moet de pers de laatste gegevens ontvangen over parcours en deelnemers. Bij de finish moet Robert Elfrink zijn, wanneer de journa listen hun verhalen doorbellen naar de krant of ze uittikken. Hij wordt al die tijd bijgestaan door Ank Lodeweegs, eveneens van de afde ling public relations, die heel wat tact moet hebben om de zenuwachtigen, die vlak voor de start arriveren, te helpen. Martin van Soest verzorgt de afrekeningen en moet in de hek senketel, die kenmerkend is voor elke start, de cijfers op een rijtje houden. Ko Werkhoven en Dennis Klopper, twee wielerenthousiasten van buiten ons bedrijf bieden elk jaar de hel pende hand, evenals enkele anderen die vele karweitjes opknappen, en daardoor evenzo- vele onmisbare radertjes in het geheel zijn. En product management houdt een vinger aan de pols waar het de diverse reclameuitingen betreft, zoals advertenties en affiches. Een sleutelpositie nemen natuurlijk politie en jury in. Zonder hun hulp is de Amstel-Goldrace ondenkbaar. De permanence Het is doodstil om zeven uur in de hal van de Stadsschouwburg te Heerlen waar de perma nence is gevestigd op de ochtend van de start. Doodstil, maar het oorverdovende spektakel dat over enkele uren alles zal over heersen kondigt zich al aan. Een verloren motorrijder, die met zijn Harley Davidson re clame zal rijden, is te vroeg opgestaan en ar riveert ronkend voor de grote deuren en de bakker rijdt met zijn bestelwagen met 800 broodjes en 400 bananen bijna de hal in. De koffiejuffrouw laat zichzelf wakker schrikken door kop en schotel te laten vallen. Dan weer stilte. Gehaast worden vierhonderd ochtend bladen van hét Limburgs Dagblad binnenge bracht. De eerste ploegleiderswagens parke ren op het grote plein, enkele leden van de jury wandelen rond, een fiets wordt tegen de gevel geplaatst, dranghekken worden klette rend verschoven of nieuwe neergezet, steeds meer auto's rijden af en aan, steeds meer mensen komen binnen, de jury begint in een aparte ruimte te vergaderen, de politie arri veert met een twaalftal motoren en even zo veel rijders, de Wegenwacht begint al direct met sleutelen, een ambulance meldt zich, renners schieten naar boven naar de kleed kamers, soigneurskoffers worden gehaast naar boven gedragen. Een luid geroezemoes overheerst. De pers komt aan, de ziekenom roep wil een interview, een Belgische ploeg komt binnenstormen, omdat enkele renners autopech hebben gehad, vragen klinken over en weer, liters en liters koffie verdwijnen, pa perassen worden vluchtig gelezen, een En gelsman heeft vergeten dat hij voor proviand voor zijn renners moet zorgen, een Fransman heeft een lege tank. Er is geen sprake meer van een stroom, maar er is nu een maalstroom die rondcirkelt in de hal en die zich uitbreidt over het plein. Gelui den, woorden en talen vullen elke hoek van het enorme gebouw. Herman Krott en Marcel Eijck moeten alles in de gaten houden, moe ten van alles op de hoogte blijven, moeten de problemen oplossen, die zich altijd nog voor doen en moeten zorgen dat iedereen tevre den en klaar is om half elf precies, want een wielerwedstrijd begint op tijd. De start Herman Krott kan de route dromen en neemt plaats achter het stuur van de wagen van de wedstrijdleider, Bram Koopmans, die nog nooit 'n Amstel-Goldrace zonder de stempel van zijn wil de historie heeft laten ingaan. De lange rij auto's en de vele medewerkers zetten zich in beweging om het doek op te halen en het voetlicht te ontsteken voor de elfde Amstel-Goldrace, die meer dan een kwart miljoen toeschouwers zal trekken, de kranten zal halen in bijna heel West-Europa, die mil joenen wielerfans aan het scherm of aan de radio zal kluisteren. De karavaan zet zich in beweging om langs honderd omwegen naar Meerssen te rijden. Daar hebben andere en thousiasten zich geworpen op het organise ren van de aankomst, wegen laten afzetten, tribunes gebouwd en vele andere voorzie ningen getroffen. Al die medewerkers zullen bij de finish staan, op een afstand en niet in het licht. Ze laten het applaus voor de winnaar langs zich heen gaan, blij voor hem dat hij gewonnen heeft, blij, dat het weer allemaal gelukt is. Zij denken in het halfdonker alweer aan de Amstel-Gold race van het volgend jaar. Het is laat in de avond als de karavaan van Dik Waaijer zich in beweging zet om naar het noorden te trekken. De koplampen verlichten nog eenmaal het toneel van de finish dat nu leeg is. Wanneer zij wegrijden laten zij het doek van de nacht zakken over een van de grootste wielerevenementen van Nederland. Drukte bij de finish in Meerssen.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1976 | | pagina 13