optimale kwaliteit was echter al na enkele
maanden bereikt.
Bij het 'trekken' werden de kruiden een
voudig enkele maanden onder alcohol ge
zet, en het geheel af en toe rondgepompt.
Van vers fruit maakte men slechts gebruik
bij de fabricage van wat toentertijd Bes-
senrood genoemd werd. Een heerlijke
lucht brachten ook de binnenkomende
verse citroenschillen (die zeer dun moes
ten zijn omdat ze anders een bittere bij
smaak hadden) met zich mee. De geschil
de citroenen lagen dan voor de helft van
de prijs op de Albert Cuypmarkt.
Het distilleren van jenever ging op dezelf
de manier als bij likeur. De jenever werd
overgehaald met jeneverbessen (in het
latijn Juniperus) die de jenever zijn naam
gegeven hebben. Vroeger gebruikte men
voor de distillatie uitsluitend moutwijn,
maar tegenwoordig wordt dit gecombi
neerd met graan- en/of melassealcohol.
Tot ongeveer vijftien jaar geleden was
Night Cap het belangrijkste produkt van
Hoppe, maar op het ogenblik heeft de
jonge jenever aanzienlijk aan populariteit
gewonnen. Het feit dat in de ene jenever
meer moutwijn gebruikt wordt dan in de
andere is de grondslag voor het onder
scheid tussen 'oude' en 'jonge'.
De Hoppe produkten werden tot het uit
breken van de Eerste Wereldoorlog met
veel succes geëxporteerd, maar door de
oorlogsomstandigheden werd Hoppe lange
tijd van de markt verdrongen.
Daar kwam nog bij dat de Verenigde Sta
ten in 1918 een algemeen alcoholverbod
(Prohibition) uitvaardigden, dat duurde tot
Bij de foto's:
6. Theodorus Hermanus Johannus Hoppe, oudere
broer van Henricus (Harry) Hermanus Jose-
phus.
7. Een gedeelte van de expeditieruimte in het
pand in Amsterdam.
8. De koperen distilleerketel die lange tijd in het
bedrijf in Amsterdam dienst gedaan heeft.
Momenteel is hij te bezichtigen in het Natio
naal Gedistilleerd-museum in Schiedam.
9. De Egelantiersgracht no. 12 in Amsterdam. Dit
gedeelte staat (nog) overeind.
damp tot alcohol met een hoog percentage
(70-80%), de zogenaamde esprit, conden
seerde. Deze esprit bevatte de aromatische
stoffen en vormde de basis voor de likeur.
Zo werd voor Crème de Cacao gebruik
gemaakt van speciaal gebrande cacaobo
nen en voor Triple Sec en Curapao (oranje
en witte) citrusschillen, variërend van
sinaasappelschillen tot die van groene Cu-
rapaoappelen. Voor Crème de Menthe was
pepermuntolie de dure basis, voor Parfait
Amour onder andere rozenolie (bijna on
betaalbaar), voor Eglantine (Benedictine
type) 17 soorten schillen en kruiden en in
Bruidstranen verwerkte men echt bladgoud.
De likeuren werden opgeslagen in eiken
houten fusten van ongeveer 600 liter. Het
alom bekende gegeven dat bepaalde soor
ten wijnen die op fust rijpen, aan kwaliteit
winnen ging ook op voor veel likeuren. Er
vonden ingewikkelde processen plaats,
waarbij zuurstof uit de lucht en ook het
fusthout (hoewel dat geen smaak had) als
'bemiddelaars' een grote rol speelden. De
