parasailing pepsi-para met 'Boven het water is het't mooiste. Dan kun je zo ver en zo lang in de lucht blijven als je maar wilt', zegt Leo Brinck, hoofd instructeur van het Pepsi-Para-Team. 'We zijn in '71 zelf begonnen, nadat we enthousiast waren geworden in Antwerpen toen daar bij parachutespringwedstrijder door Amerikanen op proef met een para- sail werd gesprongen. Tom Pleiter, mijr collega, en ik deden al vanaf 1966 aar parachutespringen.' In die tijd gold parasailing meer als grond- opleiding vóór je aan parachutespringen toe kwam. Bij parasailing wordt je met eer open chute, terwijl je door een kabel met de auto of boot bent verbonden, de lucht ingetrokken. Het is fascinerend om de wereld onder je door te zien glijden terwijl je als een vogel in de lucht hangt. Wel zijn er redelijke weersomstandigheden voor nodig. Vooral de windkracht is van belang. Het gunstigst is zo'n 6 a 7 meter per seconde. Net als de vliegtuigen, start je tegen de wind in. Toen in 1972 hei Para-zweefcen- trum Midden Nederland door de heren Brinck en Pleiter werd opgericht, bleek, zoals altijd, het begin moeilijk. De sport had weinig bekendheid en men ging, vooral buiten het seizoen, op pad om door middel van lezingen en tentoonstellingen het enthousiasme van meer mensen wak ker te maken. Door de vele wettelijke be palingen is de keuze van het terrein bij lange na niet vrij. Nadat we aanvankelijk een stuk land ter beschikking hadden ach ter het bouwlingcentrum van Peter Post in Amstelveen, dat helaas door brand werd verwoest, zochten we ons heil bij campings. Dat lukte bij 'De Lommerbergen' in Reuver (Limburg). Voor de publiciteit is dat erg gunstig. Immers, vooral in de zomer ko men daar erg veel mensen. Dit parasailingcentrum loopt nu erg goed. Mede dankzij de inspanningen van Ruud

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1975 | | pagina 10