parasailing
pepsi-para
met
'Boven het water is het't mooiste. Dan kun
je zo ver en zo lang in de lucht blijven als
je maar wilt', zegt Leo Brinck, hoofd
instructeur van het Pepsi-Para-Team.
'We zijn in '71 zelf begonnen, nadat we
enthousiast waren geworden in Antwerpen
toen daar bij parachutespringwedstrijder
door Amerikanen op proef met een para-
sail werd gesprongen. Tom Pleiter, mijr
collega, en ik deden al vanaf 1966 aar
parachutespringen.'
In die tijd gold parasailing meer als grond-
opleiding vóór je aan parachutespringen
toe kwam. Bij parasailing wordt je met eer
open chute, terwijl je door een kabel met
de auto of boot bent verbonden, de lucht
ingetrokken. Het is fascinerend om de
wereld onder je door te zien glijden terwijl
je als een vogel in de lucht hangt. Wel zijn
er redelijke weersomstandigheden voor
nodig. Vooral de windkracht is van belang.
Het gunstigst is zo'n 6 a 7 meter per
seconde.
Net als de vliegtuigen, start je tegen de
wind in. Toen in 1972 hei Para-zweefcen-
trum Midden Nederland door de heren
Brinck en Pleiter werd opgericht, bleek,
zoals altijd, het begin moeilijk. De sport
had weinig bekendheid en men ging,
vooral buiten het seizoen, op pad om door
middel van lezingen en tentoonstellingen
het enthousiasme van meer mensen wak
ker te maken. Door de vele wettelijke be
palingen is de keuze van het terrein bij
lange na niet vrij. Nadat we aanvankelijk
een stuk land ter beschikking hadden ach
ter het bouwlingcentrum van Peter Post in
Amstelveen, dat helaas door brand werd
verwoest, zochten we ons heil bij campings.
Dat lukte bij 'De Lommerbergen' in Reuver
(Limburg). Voor de publiciteit is dat erg
gunstig. Immers, vooral in de zomer ko
men daar erg veel mensen.
Dit parasailingcentrum loopt nu erg goed.
Mede dankzij de inspanningen van Ruud