IJskarting in
één seizoen
volwassen sport
Primeur in Heineken Schaatsfestijn:
In het derde seizoen dat op de Nederland
se kunstijsbanen het Heineken Schaatsfes
tijn werd gehouden, is ijskarting voor het
eerst aan een breed publiek gepresen
teerd. Was vorig jaar in Assen de wereld
première van deze in ons land ontwikkelde
wedstrijdsport uit publieksoogpunt nog
niet helemaal volmaakt, in de afgelopen
maanden is deze nieuwe racevorm uitge
groeid tot een waar spektakel. Als afslui
ting van een avond vol marathon- en
recreatieschaatsen brachten de miniatuur
racewagens, vroeger ook wel skelters ge
noemd, voldoende sensatie om vaak en
kele duizenden toeschouwers ademloos te
boeien.
Op het spiegelgladde ijs van de 400 meter
banen komen de karts tot verbazingwek
kende snelheden, die op het rechte eind
de 100 km/uur gemakkelijk te boven gaan.
In de bochten wordt van de stuurmans
kunst der rijders het uiterste vereist en
het gebeurt niet zelden, dat de karts on
der wegspuitend ijs in de spin raken. Toch
is de greep op het ijs gewaarborgd door
kettingen om de banden, voorzien van een
stuk of dertig ijzeren pinnen, die vliegens
vlug in de ijspiste klauwen. Na twee man
ches van vijf minuten plus twee baan-
ronden is er doorgaans van de vloer niet
veel meer over dan een rafelig spoor,
waarin soms bijna vijf centimeter diepe
voren zitten.
Per avond verschenen er gemiddeld 20
karts tegelijk in de baan, verdeeld over
125 cc-karts zónder en 250 cc-karts mét
versnelling. Voor deze laatste klasse was
er een totaalklassement over alle wedstrij
den, waarin Peter Euser uit Dordrecht zich
de sterkste toonde. De manier waarop hij
soms dwars door de bochten joeg, sprak
het publiek bijzonder aan en bracht de
nodige sensatie teweeg. Ook andere op
de Heinekentrofee beluste rijders, zoals
Dion Kooyman, Aat van Daalen en Fred
Flameling, leverden verwoed strijd met
elkaar en met de tot dan toe voor hen on
bekende piste.
IJskarting-promotor Dick Bos, die als spea
ker tijdens alle wedstrijden de toeschou
wers in de ban van deze nieuwe wed
strijdsport bracht, ziet voor ijskarting grote
mogelijkheden: 'De ervaring die de cou
reurs dit seizoen hebben opgedaan, was
nodig om een flink stel aan elkaar ge
waagde rijders te krijgen. Als het veld
straks dicht bij elkaar blijft en er om elke
meter flink geknokt gaat worden, wordt
ijskarting een belevenis van jewelste. Een
wat meer professionele rijstijl zou deze
puur uit liefhebberij rijdende coureurs nog
wat dichter bij het publiek kunnen brengen.
Dat deed bijvoorbeeld beroepsracer Toine
Hezemans, die toen hij in Eindhoven voor
het eerst van zijn leven in een ijskart
stapte, met zijn frappante bochtenwerk
voor menig open doekje zorgde en daar
mee het ijskarting direct al een volwassen
aanzien gaf'.
10