Kerstmis 1974
Het is nu al weer enige jaren geleden, dat we tot diep
in de nacht gekluisterd zaten aan onze televisie
toestellen om toch maar vooral niets te missen van
de maanlandingen en van het uitstapje, dat de
astronauten op de nog nimmer door de mens
betreden maanbodem maakten. We ontvingen
beelden van de planeet Aarde als een prachtig klein
blauw bolletje, drijvend in dat grote zwarte heelal.
Vandaag de dag zijn we maar al te gemakkelijk
geneigd deze avontuurlijke zaken als 'geweest' te
beschouwen en ze te rangschikken in het plakboek
der historie. We zijn alweer met zoveel 'hot news'
overvallen, dat we ons haast niet meer kunnen
voorstellen, wat het voor die astronauten geweest
moet zijn om de Aarde zó ver te ontvluchten.
Wij allen gaan er prat op met beide benen op de
grond te staan. Maar in ons dagelijks doen en laten
hollen wij ons zelf meer dan eens voorbij. Wij zijn zo
druk in de weer met veelal nodeloze zaken, dat we
maar nauwelijks tijd vinden om, net als die
astronauten, de dingen eens op afstand te bezien.
Toch geloven wij, dat juist de kersttijd een goede
gelegenheid biedt om nog eens terug te blikken op
die periode van de eerste maanreis, om ieder op z'n
eigen wijze tot de conclusie te komen dat de aardbol
maar een miniem onderdeel is van dat immense
heelal.
Wij, die ons dag in dag uit druk maken over meer
dan werkelijk goed voor ons is; wij, die dagelijks in
de weer zijn om alles draaiende te houden, zullen
dan wellicht tot het besef komen dat 'onze beweging'
slechts een nietig onderdeel is van wat in de
schepping is vervat.
En misschien dat we dan met z'n allen eens wat
ruimer en groter zullen gaan denken.
In dat licht bezien is een goede Kerst en een
voorspoedig 1975 de wens van de
Raad van Bestuur
