drie weken tegels bikken Bij de afdeling Reclame Service in Am sterdam werkt de heer W. Holleeder, die al zijn vrije tijd besteedt aan zijn grote hobby: het verzamelen van antiek. Zo heeft hij dit jaar 3 weken van zijn vakan tie besteed aan het afbikken en schoon maken van een partij van 2000 tegels, afkomstig uit een kerk in Bergen op Zoom. Deze ware bezetenheid maakte ons zó nieuwsgierig, dat wij met hem zijn gaan praten in zijn huis in de Egelantiers dwarsstraat, midden in de Jordaan. Daar woont hij in een prachtig pandje (een monument), waar je niet uitgekeken raakt. De voordeur is versierd met een prachtig ornament van bloemen; een jaar geleden is dit kunstwerkje gestolen en met behulp van de politie teruggevonden. Binnen gekomen beklimmen we een smeedijzeren wenteltrap: helemaal boven kijkt een gipsen kop vaderlijk glimlachend op ons neer. Hij voelt zich hier blijkbaar net zo thuis als de gevel waar hij vandaan komt. We gaan zitten op de 2de etage, die als woonkamer is ingericht. Hier is alles be gonnen: In 1956 huurde het echtpaar Holleeder deze etage voor 3,45 per maand. Nu bewonen ze met hun 4 kinde- ren het hele huis, 4 etages groot, of liever: klein. 'Het is wel een beetje be helpen, maar voor geen goud zouden we willen ruilen met een andere woning', ver klaart mevrouw. Het is volkomen begrij pelijk voor ons. Aan de eerste twee verdiepingen wordt nog hard gewerkt. De partij tegels ligt te wachten tot de fundering is gerestaureerd. Dan wordt de vloer en een stuk van de muur ermee betegeld. Al vanaf 1956 wordt er aan het pandje verbouwd, op geknapt en ingericht. De houten balken in het plafond van de woonkamer zaten dichtgetimmerd met board en moesten helemaal worden afgeslepen. Het karak ter van het huisje was een uitnodiging om het 'in stijl' aan te kleden. De stukken komen overal vandaan: van het Waterloo- plein, antiekhandelaren, uit kerken, tot oude slooppanden toe. Sommige zijn het resultaat van lange speurtochten, andere zijn 'getipt' door slopers. De tegels, waarop de (kolen)- kachel staat, vormden eens een sierrand onder het dak van een huis in Kattenburg en zijn door toedoen van de heer Hol leeder gespaard gebleven voor de vuilnis belt. 'Het is steeds moeilijker aan mooie dingen te komen, omdat er tegenwoordig wordt gesloopt met een grote loden kogel aan kettingen. Alles wordt daarmee tot puin geslagen'. Het gaat hem duidelijk aan het hart. Het grote zinken paarde- hoofd boven de bank knikt instemmend. De stoel met prachtig houtsnijwerk, waar de heer Holleeder op zit, is gevonden bij een antiquair in de buurt: Vóór zoiets in de huiskamer staat moet er een tijd voor gespaard worden. De stoel is een keer aan Mies Bouwman uitgeleend voor een quiz. Wel aardig, maar ze waren blij toen hij weer onbeschadigd 'thuiskwam'. 'Het is een tijd- en geldrovende hobby, maar als je er eenmaal mee begint, kun je niet meer ophouden', verklaart Wim Holleeder. Om dat te geloven is één blik in het huis voldoende.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1974 | | pagina 18