drie weken
tegels bikken
Bij de afdeling Reclame Service in Am
sterdam werkt de heer W. Holleeder, die
al zijn vrije tijd besteedt aan zijn grote
hobby: het verzamelen van antiek. Zo
heeft hij dit jaar 3 weken van zijn vakan
tie besteed aan het afbikken en schoon
maken van een partij van 2000 tegels,
afkomstig uit een kerk in Bergen op
Zoom. Deze ware bezetenheid maakte
ons zó nieuwsgierig, dat wij met hem zijn
gaan praten in zijn huis in de Egelantiers
dwarsstraat, midden in de Jordaan. Daar
woont hij in een prachtig pandje (een
monument), waar je niet uitgekeken
raakt.
De voordeur is versierd met een prachtig
ornament van bloemen; een jaar geleden
is dit kunstwerkje gestolen en met behulp
van de politie teruggevonden. Binnen
gekomen beklimmen we een smeedijzeren
wenteltrap: helemaal boven kijkt een
gipsen kop vaderlijk glimlachend op ons
neer. Hij voelt zich hier blijkbaar net zo
thuis als de gevel waar hij vandaan komt.
We gaan zitten op de 2de etage, die als
woonkamer is ingericht. Hier is alles be
gonnen: In 1956 huurde het echtpaar
Holleeder deze etage voor 3,45 per
maand. Nu bewonen ze met hun 4 kinde-
ren het hele huis, 4 etages groot, of
liever: klein. 'Het is wel een beetje be
helpen, maar voor geen goud zouden we
willen ruilen met een andere woning', ver
klaart mevrouw. Het is volkomen begrij
pelijk voor ons.
Aan de eerste twee verdiepingen wordt
nog hard gewerkt. De partij tegels ligt te
wachten tot de fundering is gerestaureerd.
Dan wordt de vloer en een stuk van de
muur ermee betegeld. Al vanaf 1956
wordt er aan het pandje verbouwd, op
geknapt en ingericht. De houten balken in
het plafond van de woonkamer zaten
dichtgetimmerd met board en moesten
helemaal worden afgeslepen. Het karak
ter van het huisje was een uitnodiging om
het 'in stijl' aan te kleden. De stukken
komen overal vandaan: van het Waterloo-
plein, antiekhandelaren, uit kerken, tot
oude slooppanden toe.
Sommige zijn het resultaat van lange
speurtochten, andere zijn 'getipt' door
slopers. De tegels, waarop de (kolen)-
kachel staat, vormden eens een sierrand
onder het dak van een huis in Kattenburg
en zijn door toedoen van de heer Hol
leeder gespaard gebleven voor de vuilnis
belt. 'Het is steeds moeilijker aan mooie
dingen te komen, omdat er tegenwoordig
wordt gesloopt met een grote loden kogel
aan kettingen. Alles wordt daarmee tot
puin geslagen'. Het gaat hem duidelijk
aan het hart. Het grote zinken paarde-
hoofd boven de bank knikt instemmend.
De stoel met prachtig houtsnijwerk, waar
de heer Holleeder op zit, is gevonden bij
een antiquair in de buurt: Vóór zoiets in
de huiskamer staat moet er een tijd voor
gespaard worden. De stoel is een keer
aan Mies Bouwman uitgeleend voor een
quiz. Wel aardig, maar ze waren blij toen
hij weer onbeschadigd 'thuiskwam'.
'Het is een tijd- en geldrovende hobby,
maar als je er eenmaal mee begint, kun
je niet meer ophouden', verklaart Wim
Holleeder.
Om dat te geloven is één blik in het huis
voldoende.